In Amerika is er heel groot nieuws: Scott Brown een upkumming Republikein heeft in het aartsdemocratische Machechusets de senaatszetel van wijlen aartsdemocraat Ted Kennedy veroverd. Bekijk deze video op FoxNews en dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt – voor zover bovenstaand plaatje al niet genoeg duidelijk maakt. Wat is de link met climategate? Welnu, Brown heeft tijdens zijn campagne een veel becommentarieerde flipflop-gemaakt op het gebied van klimaat. Hij is sinds kort openlijk tegenstander van Cap-and-Trade en omdat hij nu het feestje van de Democratische meerderheid in de Senaat verstoort, kunnen we Cap-and-Trade nu ook al echt als overleden en begraven beschouwen.

Het is leuk eens de artikelen over de flipflop op een rij te zetten. Twee alarmistische bogs zijn verontwaardigd: Desmogblog en Joe Romm’s Climateprogress. Hier de Huffington Post. En hier de Boston Globe met de opmerkelijke quote:

“It’s interesting. I think the globe is always heating and cooling,’’ he said. “It’s a natural way of ebb and flow. The thing that concerns me lately is some of the information I’ve heard about potential tampering with some of the information.’’  …  “I just want to make sure if in fact . . . the earth is heating up, that we have accurate information, and it’s unbiased by scientists with no agenda. Once that’s done, then I think we can really move forward with a good plan.’’

Kort door de bocht
Met bovenstaande quote is de link met climategate overduidelijk gelegd. Hier een spannende Facebook reactie van de International Youth Climate Movement op de overwinning van Scott Brown. Weer lekker kort door de bocht met: “It always blows my mind how quickly “principled”politicians are willing to change their minds when the smell of more power wafts about their heads”. Waarbij niet ook maar de geringste mogelijkheid wordt opengelaten dat je ook als principieel niet gecorrumpeerd mens op zeker moment twijfel aan iets zou kunnen krijgen, bijvoorbeeld op basis van de CRU-hack. En waarbij ook de zelfreflectie ontbreekt dat het puur psychologisch-sociologisch gezien toch ook wel denkbaar zou kunnen zijn dat mensen zoals Gore, Pachauri en Vellinga ook beschreven zouden kunnen worden als “willing to change their minds when the smell of more power wafts about their heads”. Het is in ieder geval winst dat het zwart-witte good guy / bad guy denken door climategate nu ten minste in Frage gesteld wordt.

Hieronder nog een hele mooie foto en zeer waardevolle links rondom een andere verkiezingsaardverschuiving. De verkiezing van de skepticus Tony Abbott tot oppositieleider in Australië.

 

Eerste politieke scalp
Op de foto hierboven zie je Tony Abbott op een typisch Australisch kangaroo-waarschuwingsverkeersbord. Och wat is er toch veel in de Angelsaksische wereld waar wij nauwelijks iets over horen in Nederland. Bijvoorbeeld dat Barack Obama in eigen land inmiddels een zeer impopulaire president is. En wat is daar toch in Australië aan de hand? Kijk zelf maar. Blogger James Delingpole schrijft: “Climategate claims its first big political scalp“. In een briljante analyse schrijft een Australische commentator in The Wall Street Journal: “The Climate is Changing. The rise of Tony Abbott is part of a worldwide reconsideration of the costs of cap-and-trade“. De BBC schrijft: “Australia opposition vote deals climate law blow“.

Nu Climategate in die Angelsaksische wereld steeds meer het karakter krijgt van een PR-oorlog (zie Pachauri dreigt krant aan te klagen wegens smaad) is het moeilijk in te schatten waar, hoe en in welke mate het schandaal nu al het democratische proces al beïnvloedt. Voor zover we in een mediacratie leven is het een teken aan de wand dat de Angelsaksische media geen diepe loyaliteit voor het klimaatalarmisme tonen: als climategate mooiere koppen oplevert, pakken ze evengoed die nieuwe verhaallijn op. Uit peilingen weten we dat klimaatverandering onder “de mensen” nauwelijks leeft in tijden van economische crisis.

Anticlimax
Een serie opeenvolgende verkiezingen kan een wereldwijde sceptische aardverschuiving betekenen, waardoor in december 2010 misschien al een wereld is ontstaan die in niets meer herinnert aan de wereld van december 2009 met de Kopenhaagse (anti-)climax.

Gerelateerd: