Activisme en IPCC: Zoek de verschillen

IPCC citeert Greenpeace-literatuur bij koraal: de koraalbioloog bijt vandaag terug op zijn blog climateshifts

De in Australië werkzame bioloog Ove Hoegh Guldberg, die het door de IPCC-rapport geciteerde ‘Pacific in Peril’-actiedocument van Greenpeace schreef, bijt van zich af op zijn eigen blog climate shifts tegen de aantijgingen over groen-activistisch gekleurde wetenschap.

Wij berichtten hier al dat ook onder de mede-verantwoordelijkheid van lead author Rik Leemans meerdere Greenpeace-employees werden geciteerd in het 4de hoofdstuk over ecosystemen, waaronder deze bioloog. De Greenpeace-link vliegt inmiddels over het web, maar ook door de Angelsaksische printmedia.

Hoegh Guldberg krijgt ondermeer vragen van een journalist van de Times. Terwijl nu vele serieuze wetenschappers roepen om hervorming van het IPCC, legt de Greenpeace-bioloog de bal terug bij de critici, die hij consequent ‘denialists’ noemt. Zie hier de vraag van de Times-correspondent en het antwoord:

Interview

2. Clearly the recent revelations and apology have dented public confidence in the IPCC’s process, what can the IPCC do to restore confidence in its findings for future reports?

Whereas the recent cherry-picking by a well supported denialist movement may have dented the public’s confidence in the IPCC process, the scientific community still stands behind the IPCC process. I think that it would be very useful for journalists such as yourself to outline the process of coming to a conclusion on both sides of the debate. On one side, you have well supported consensus science while on the other, you have non-peer-reviewed conclusions, bias and conjecture.(….)

Koraal-gatekeeper?
In welke wereld heeft Hoegh-Guldberg de laatste tien jaar verkeerd?

Het lijkt er op dat Hoegh-Guldberg zich deze reactie kan permitteren. De bioloog heeft een indrukwekkende CV en status, en bouwde zijn carriere en laboratorium op de link tussen global warming en koraal (het bleken daarvan door sterfte algen die in symbiose met koraal leven, tijdens opvolgende El Nino evenementen),
Naast vele grijze literatuur en pamfletten voor activisten en mijnbouwbedrijven als Rio Tinto publiceert hij vele breed geciteerde peer-reviewed papers, leidt een lab in Queensland en Hoegh-Gouldberg is ook regelmatig in populaire media actief, waaronder voor de BBC.

Science
Hoegh Guldberg is ook één van de editing-reviewers op koraalgebied voor Science. Een riante positie om als gatekeeper te dienen voor papers die koraal niet laten uitsterven bij één of twee graden extra. IN eigen land krijgt de bioloog nauwelijks tegengas, behalve van de door hem gehate columnist Andrew Bolt van de Herald Sun.

Climategate revisited
Ik permitteer me hier even een smeuig staaltje complotdenken, omdat juist Climategate heeft onthuld dát dit gatekeeping gebeurt. Mensen als Michael Mann, Phil Jones en andere invloedrijke klimaatwetenschappers probeerden continue kritische geluiden in de kiem te smoren door de wetenschappers in kwestie aan te vallen, of de status van het blad waarin ze publiceren. Wanneer dat niet lukte kun je een reactie krijgen als deze van Mann, http://www.eastangliaemails.com/emails.php?eid=295 nadat Soon en Baliunas in 2003 een sceptische paper publiceerden in Climate Research.

‘This was the danger of always criticising the skeptics for not publishing in the
“peer-reviewed literature”. Obviously, they found a solution to that–take over a journal!
So what do we do about this? I think we have to stop considering “Climate Research” as a
legitimate peer-reviewed journal. Perhaps we should encourage our colleagues in the climate
research community to no longer submit to, or cite papers in, this journal. We would also
need to consider what we tell or request of our more reasonable colleagues who currently
sit on the editorial board…
What do others think?
Mike

Zoek de verschillen
Ziet u de overeenkomsten met de Koraalkoning? Wie het niet met ons eens is, die is onwetenschappelijk. We zijn nog maar net aan het graven, en dus kan ik de Gatekeeperfunctie hooguit aannemelijk maken.

Wel hebben alarmistische papers over koraalsterfte en global warming de overhand in Science, en het IPCC-rapport. Voor andere geluiden moeten we bijvoorbeeld naar de Journal of Tropical Ecology, of Marine Biology, waarin Burt et al in 2007 publiceerden over koraalherstel in de Rode Zee na koraalbleek. De werkelijkheid blijkt veel grijzer, vele soorten herstellen, terwijl anderen het loodje leggen. Het lijkt de natuur wel.. Dit wisselende beeld nemen we wereldwijd waar, zo toont de paper van Baker et al
In de Rode Zee is inmiddels ook door leidend expert John Veron koraal gevonden dat nog in leven blijft bij een zeewatertemperatuur van 37 graden.

Dat koraal niet beslist hoeft af te sterven bewijst de warme Tethyszee in de Jura. Bij hogere CO2-concentraties én hogere wereldtemperatuur bloeide koraal volop, wat blijkt uit de fossielen rond de kalkplatten van het beroemde Duitse Solnhofen

Bleek-bias
Hoegh Guldberg kan nu hooguit worden verweten dat hij geen oog heeft voor veerkracht en herstel en eenzijdig publiceert over blekend koraal. Dat zelfde kan Leemans en co-auteurs van het vierde hoofstuk (ecosysteemimpact) van het IPCC-rapport ook worden aangerekend. Zij citeren alarmisten die regelmatig voor Greenpeace werken als Hoegh Guldberg twintig maal in één hoofdstuk, terwijl mensen die zich op veerkracht richten als Burt et al nul keer aan bod komen.

Leemans en Greenpeace
Nu weten we al uit Leemans zijn mediageschiedenis dat hij een alarmistische inslag heeft in media-uitlatingen, dus een invloed hiervan op zijn keuzes bij wetenschap is niet uitgesloten. Nadat Greenpeace via persberichten het rapport ‘Meeting the Climate Challenge’lanceert waarin een ‘progressieve denktank’, onder leiding van IPCC-baas Pachauri heeft ontdekt dat we in een ‘ecologische tijdbom leven’en ‘nog maar tien jaar hebben’reageert Leemans in Twee Vandaag:

‘Die tien jaar, dat is het meest alarmerende’, zegt professor R. Leemans van de Universiteit Wageningen in de actualiteitenrubriek Twee Vandaag. ‘We dachten dat het klimaatprobleem iets was van de toekomst, maar de effecten gaan veel sneller dan we hebben voorzien.’ Greenpeace-expedities naar Afrika en Zuid-Amerika lieten zien hóe snel: ijskappen smelten en gletsjers trekken zich akelig snel terug. ‘Over 10 tot 15 jaar is de Kilimanjaro ijsvrij’, zegt professor Leemans. (Over die foutieve link tussen Global Warming en de beroemde berg uit de Lion King hebben we al eerder geschreven.)

Door het veranderende klimaat sterven planten- en diersoorten uit; dat is nog maar het topje van de ijsberg als we de klimaatwerkgroep mogen geloven. De laatste zin is weer van Greenpeace, want dit heb ik van hun website geplukt.
De status en aanwezigheid van wetenschappers geeft de persberichten van activisten zeggingskracht, terwijl ze in de zelfde publicaties tegelijk eigen inbreng kunnen leveren die er nog een schepje bovenop doet. Zo vervaagt de grens, en lijkt alles dat in het document staat wetenschappelijk verantwoord.
Tegelijk varen wetenschappers wel bij alle aandacht en fondsen die zij door alarmisme kregen in de laatste tien jaar.

De analogie met koraal en hun algen is treffend. Ook bij klimaatwetenschappers en activisten is zo een symbiose ontstaan. Eén die verder zal verbleken wanneer de temperatuur daalt, en de wereld van opwarming meer grijstinten kent, waar de altijd veranderende biosfeer op geheel eigen wijze op reageert. IN het volgende blog gaan we verder in op de verdunde scheidslijn tussen wetenschap en activisme.