In de vorige blog en in Het Parool van dit weekend lieten we al zien hoe het IPCC niet alleen grijze literatuur van activisten citeert, maar ook de wetenschappelijke literatuur creatief interpreteert. Deel 2 gaat over het wekken van de suggestie dat CO2 en aardopwarming nu al astronomische achteruitgang van koraalriffen veroorzaakt.

Op de voorpagina van onze kwaliteitskrant geeft aanstormend talent van NRC-next Reinier Kist een treffende analyse van climategate. Hij laat optekenen dat IPCC-critici ‘mondige burgers’ zijn met ‘een hekel aan elite’. Zij ‘geloven in paranormale verschijnselen’ en ‘denken dat de NASA en het KNMI religieuze instellingen zijn’. Het NRC biedt haar lezers dus alom waardevolle psychologische inzichten.

Voor mensen die hun geest aan een andere steen willen slijpen na Climategate, Himalayagate, Hurricanegate, Amazonegate enz, gaan wij ondertussen verder met het ontleden van het IPCC-rapport, werkgroep 2 hoofdstuk 4 onder hoede van hoofdauteur Rik Leemans, specifieker box 4.4 met als titel: Coral reefs, endangered by climate change? , met de analyse van fout citaat 2.

Zorgen
Wie zich graag zorgen maakt over het milieu, kan ik geruststellen. Het gaat lang niet overal goed met koraalriffen, door een scala aan natuurlijke en menselijke invloeden. En dat is natuurlijk jammer, al was het alleen maar omdat u nog vakantieplannen had naar de Bali of Eilat. Maar

    • a. Is er wereldwijde structurele achteruitgang van koraal waargenomen, en

 

    b. is onze CO2-uitstoot en structurele wereldwijde opwarming van oceaanwater in de tropen de belangrijkste oorzaak?

Volgens de IPCC-auteurs wel

‘Estimates of warm-water coral cover reduction in the last 20-25 years are 30% or higher
(Wilkinson, 2004; Hoegh-Guldberg, 2005) due largely to increasing higher SST frequency (Hoegh-Guldberg, 1999). In some regions, such as the Caribbean, coral losses have been estimated at 80% (Gardner et al., 2003).

El Nino
Als ik Minister Cramer was, dan zou ik hier lezen: de opwarming van de aarde (en daarmee het zeewater) laat het Koraal uitsterven. Toch? Want hier staat dat in de laatste kwart eeuw de koraalbedekking is afgenomen met dertig procent, vooral doordat vaker evenementen optreden met hogere zeetemperaturen (sea surface temperature).

Het wordt niet vermeld, maar men kan hier op El Nino’s doelen, want de meeste studies waaronder die van de voor Greenpeace werkzame en door Greenpeace gesponsorde bioloog Hoegh Guldberg richten zich op de gevolgen van El Nino-evenementen. Ook nu op het moment van schrijven zitten we op de piek van El Nino, wat maakte dat januari veel warmer was dan normaal. En u dacht dat het koud was..

Wetenschappelijke literatuur geeft grijze conclusies, de grijze zwartwit
Wat meldt de 300 pagina’s tellende inventarisatie van het in 1994 opgezette Global Coral Reef Monitoring Network onder redactie van Clive Wilkinson uit 2004? Deze studie geeft per gebied, van Tuvalu tot het Great Barrier Reef een waarneming van de ontwikkeling van de koraalbedekking en de conditie van het rif. Op plaatsen met hoge menselijke druk door bevissing, toerisme, erosie en orkanen neemt de bedekking af, op andere plaatsen juist weer niet.

Maar hoe ik ook zocht, die afname van 30 procent door Global Warming is onvindbaar, al is inderdaad op sommige plaatsen (door directe impact) een afname geconstateerd. Een belangrijke conclusie is zelfs dat veel riffen nog in goede conditie zijn, en na tijdelijke sterfte-evenementen weer herstellen. Leest u maar mee:

    • ‘Extensive monitoring, on the Great Barrier Reef (GBR) in particular, shows that the reefs are highly dynamic and generally resilient (= veerkrachtig), with short periods of decline due to disturbance, followed by longer periods of recovery. While Australian coral reefs remain in generally good condition due to relatively low levels of human pressures, there is rising concern about the increasing threats from land runoff from the wet tropical areas, climate change and over-fishing on the GBR.

While the major stresses damaging reef resources are ‘natural’ disturbance events, such as cyclones, floods, coral bleaching and crown-of-thorns starfish outbreaks (COTS)

    , increasing and cumulative human pressures on the GBR could hinder recovery.

Kortom, vooral natuurlijke invloeden remmen herstel, en er bestaan zorgen dat menselijke factoren die rem versterken. Maar de werkelijkheid is veel grijzer dan de zwart-wittinten die het IPCC hier schetst, en van een verband tussen achteruitgang van koraalrif in de laatste kwart eeuw en Global Warming is hier geen sprake.

80 procent
Het IPCC meldt dat 80 procent van het Caribische koraal is verdwenen, vlak na de claim ‘mostly due to higher sea surface temperature’. Door de wijze van citeren suggereren de auteurs dat onze CO2-uitstoot daarvan de oorzaak is. (tenzij u vindt dat het IPCC het thema aardopwarming en CO2 slechts af en toe zijdelings aanstipt)

De Gardner-aanduiding verwijst naar een studie in Science van Toby Gardner ‘Long-Term Region-Wide Declines in Caribbean Corals’. Die duistere titel klinkt hoopgevend. En Gardner stelt ons niet teleur. Hij biedt een respectabele analyse van de literatuur tot dat moment over de toestand van koraal in het Caribische gebied. Zijn conclusie: het gaat niet best. En het percentage 80 procent vinden we hier ook terug. Maar kijkt u mee, wat Gardner zelf concludeert als de oorzaak van die afname.
RZ09Koraalrif

    • “We report a massive region-wide decline of corals across the entire Caribbean basin, with the average hard coral cover on reefs being reduced by 80%, from about 50% to 10% cover, in three decades. Our meta-analysis shows that patterns of change in coral cover are variable across time periods but largely consistent across subregions,

suggesting that local causes have operated with some degree of synchrony on a region-wide scale.

    Although the rate of coral loss has slowed in the past decade compared to the 1980s, significant declines are persisting. The ability of Caribbean coral reefs to cope with future local and global environmental change may be irretrievably compromised.

Think global, ignore local
Tot nu toe was directe lokale impact dus de oorzaak van achteruitgang van het rif volgens Gardner, geen wereldwijd opwarmende oceaan. Vervuiling, massatoerisme, erosie, natuurlijke factoren, er zijn vele wegen die naar de ondergang van Rome leiden. De achteruitgang is afgeremd, maar misschien in de toekomst kunnen wereldwijde milieuveranderingen een remmende werking op herstel hebben. Dat is een normale wetenschappelijke conclusie, die je ook kunt trekken als je serieus rekening houdt met verdere aardopwarming.

  • Waarom kon het IPCC onder verantwoordelijkheid van Rik Leemans die niet gewoon in hoofdstuk 4 vermelden?

Elite
Laten we ter validatie van de global warmingclaim als laatste nog eens aanbellen bij Ove Hoegh Guldberg, de andere citatiebron voor wat nuance. ‘Trrrringgg’, ‘Trrringg’. ‘Hi, Greenpeace Australia, it’s Ove Speaking’. Yes, all the world’s reefs are detoriating and global warming is the main cause.’ Zo, dat citaat kunnen we alvast voor het vijfde IPCC-rapport bewaren. (voor de reaguurders: dit laatste is niet serieus bedoeld, maar ik wilde niet eentonig worden, al mag ik u best verklappen dat je uit Hoegh Guldberg’s studie ook een andere conclusie kunt trekken)

Ook nu mijn ‘geloof in paranormale verschijnselen’ is ontmaskerd door onze nationale kwaliteitskrant, op basis van neutrale bronnen als Pier Vellinga en Wouter van Dieren, gaan we prettig gestoord verder. Zoals morgen met discutabel citaat 3, wat de score brengt op drie misquotes in een stuk van slechts 720 woorden.

Overigens heeft onze kwaliteitskrant toch nog een stukje verzet tegen de elite opgenomen. Collega Marcel Crok zijn ingezonden brief is geplaatst over hoe de NRC-verslaggeving ten aanzien van climategate de wereld op zijn kop zet. Er zit zo toch nog wat evenwicht in de berichtgeving, als je maar goed zoekt.

Gerelateerd: