Bijna onopvallend stond er vrijdag een opiniestuk van Cramer in NRC Handelsblad. Het stuk is online gratis te lezen. De intro trok mijn aandacht want er staat:

Klimaatwetenschappers moeten dulden dat leken met kritiek komen.

Geen enkele fout
Ze gaat in het stuk in op alle kritiek die ze – met name uit de wetenschap – heeft gekregen op haar opmerking dat ze geen enkele fout meer accepteert van het IPCC. Nu zegt ze:

Natuurlijk verlang ik niet het onmogelijke. Onfeilbare wetenschap bestaat niet. (…)
Daarom is het van het grootste belang dat de betrokken wetenschappers zorgvuldige procedures in acht nemen bij het opstellen van het IPCC rapport.

So far so good en kan ik met haar meegaan. Maar dan komt het stuk over de leken:

Een vierde les is dat het circuit van geïnformeerde leken aan betekenis wint. Mondige burgers struinen internet af, chatten met elkaar over wat ze lezen en geven hun mening. Dit is nu mede een basis waarop mensen hun oordelen vormen. Wetenschappers zijn niet gewend om met dit lekencircuit om te gaan. Het is hun wereld niet. Daarom weten zij zich er moeilijk toe te verhouden. De weblogs zijn niet meer weg te denken. Een wetenschapper kan niet langer zijn geloofwaardigheid als een vanzelfsprekendheid zien. De wetenschapper zal moeten afdalen uit zijn of haar ivoren toren.

Dat weblogs niet meer zijn weg te denken in het klimaatdebat ben ik helemaal met Cramer eens. Voor veel traditionele onderzoekers is dit een grote schok. Zij zijn gewend via het trage proces in de peer reviewed journals te communiceren. Nu publiceren ze een artikel en wordt het nog dezelfde dag gefileerd op een blog.

Toch ben ik niet met haar eens dat de geloofwaardigheid van wetenschappers geen vanzelfsprekendheid meer zou kunnen zijn. De geloofwaardigheid van klimaatonderzoekers en het IPCC is aangetast doordat invloedrijke onderzoekers (en dat zijn IPCC-onderzoekers) zich ronduit onwetenschappelijk hebben gedragen. Dat is mede dankzij blogs blootgelegd.

Ivoren toren
Cramer suggereert in haar blog dat kritiek op het IPCC-verhaal uitsluitend van geïnformeerde leken komt. Nu is het ten eerste beledigend om bijvoorbeeld bloggers van Climate Audit geïnformeerde leken te noemen. Rond deze blog zijn vele specialisten actief, met name wiskundigen, en McIntyre heeft ook gepubliceerd in de wetenschappelijke literatuur.

Maar belangrijker is nog dat Cramer maar blijft denken dat binnen het IPCC kritiek van sceptici gehoord wordt. Dat zei ze ook in het spoeddebat. De praktijk leert echter dat sceptici – als ze al deelnemen aan het IPCC-rapport – hooguit als expert reviewer optreden en hun commentaren worden meestal genegeerd door de lead authors. Dus in plaats van ‘beter omgaan met het lekencircuit’ en ‘af te dalen uit hun ivoren toren’ zal herstel van de geloofwaardigheid van klimaatonderzoekers sneller optreden als ze sceptici gemakkelijker toelaten in de peer reviewed literature en als ze sceptici benoemen tot lead author van een volgend IPCC-rapport.

Invloedrijke IPCC-onderzoekers zitten overigens helemaal niet opgesloten in hun ivoren toren. Ze zijn er juist teveel uitgekomen en zijn gaan genieten van de schijnwerpers en de geneugten van hun bekendheid. Laat die onderzoekers alsjeblieft teruggaan naar hun ivoren toren en ervoor zorgen dat ze daarbinnen de boel op orde krijgen.