Blij dat Rutte regeert

We – de mensen die inhoudelijk bijdroegen aan ‘De Staat van het Klimaat’ – kregen afgelopen zaterdag een bedanketentje van Marcel. En welk ongelofelijk toeval: premier Mark Rutte dineerde in het zelfde restaurant! En dus konden we nog even ‘De Staat van het Klimaat’ aan hem kado doen. Rutte reageerde oprecht geinteresseerd en sympathiek, waarna hij de onsterfelijke woorden sprak:

‘Als Arend Jan Boekestijn én Diederik Samsom ‘De Staat van het Klimaat’ allebeide goed vonden, dan staat er óf niets in, óf het is briljant.’

Een gevat mens
Ik kreeg bij Rutte het idee dat je echt contact maakt met de persoon, hij reageerde echt geïnteresseerd. Vele malen beter dan zo’n Job Cohen. Die heb ik ook ontmoet, maar antwoordt op iedere vraag in van die betekenisloze Baghwantaal, hij vult de lucht met Nederlandse zinsconstructies. Alleen sommige vrouwen zijn daarvan onder de indruk omdat hij met zijn lage bromstem wel iets van gezag lijkt te hebben. Voor wie daar doorheen prikt: wees blij dat Rutte onze grote roerganger is geworden.

Bescheiden
Grote Auteur Marcel was te bescheiden om het zelf te doen, maar bij sommige ééns in je leven gebeurtenissen komt deze goede eigenschap minder van pas. Daarom besloot ik als Kleine auteur tot overcompensatie. Zolang je geen politieke statements aan de premier ophangt en gewoon een kado geeft, is er niets loos. Dan stoor je zijn privacy niet. We melden de naam van het restaurant dan ook niet. Marcel zit nu bij Boekesteijn op de koffie, die ‘m in Elsevier de hemel in scheef.

Hier op het blog kan het wel
Wat in privé ongepast was, maar wat ik als vers geremigreerde Fries in het prachtige Langwar eigenlijk had willen vragen aan de premier: zijn die megamolens voor de Friese IJsselmeerkust (prachtig natuur- en recreatiegebied) en 1 miljard subsidieverspilling echt niet meer tegen te houden? Of is de klimatocratie bij Agentschap.nl te machtig? Zal Marcel’s boek hem inspireren de strijd eens echt aan te gaan?