Vier Miljard gaat naar Bard: und sie lachen in ihren vuistje: ooh, das klima geht am wandel!

CCS lijkt in politiek beloftenland van de baan. Maar voor natuurbeschermers en dus anti-windmolenaars als de in Spanje woonachtige Belg Mark Duchamp is er nog genoeg om je zorgen te maken. Hij mailde me het bericht in de European Energy Review, dat meldde dat onze regering het geloof in windenergie verliest: dat is volgens hem niet zo. De feiten spreken nog voor zich.

Hoop is uitstel van teleurstelling, want:

    a. er is al in één jaar 5,1 miljard euro gedumpt. Gewoon, om de weergoden/belanghebbende bedrijven gunstig te stemmen . Dat is een bedrag van Betuwelijn-proporties. Waarvan tot 4 miljard euro in de zakken belandt van één Duits bedrijf Bard, dat 70 kilometer voor de kust van Schiermonnikoog vogelversnipperaars mag bouwen. Waarbij u volgens de Volkskrant via de gemeentekas ook nog eens vrolijk extra bijbetaalt: want 70 gemeentes, waaronder Urk investeren ook in deze molens die ons meer afhankelijk maken van buitenlandse energie. Men blijft ook na Icesave vrolijk voor speculantje spelen met belastinggeld. De andere miljard belandt in de zakken van 100 windboeren in de polder.

    b. Korting op subsidie is ook geen gevolg van beleid, want er moeten nog veel meer komen van de EUSSR, en belanghebbende lobbyisten bij Agentschap.nl. Het is een gevolg van geldgebrek.

De titel van dit blog is de vraag die ik de lezers wil stellen.
Spui uw ideen voor ons prachtige landje. Onze bestuurders kampen met een begrotingstekort, een machtstekort (het moet van de EU, en de daaraan gelieerde machtige banken- en bedrijfslobby), en een tekort aan gezond verstand/visie. Al lijkt de VVD nu bij zinnen te komen. Dat is gek, want ik kom in het dagelijks leven vele normale verstandige mensen tegen. Waarom zitten die niet op de bestuurdersstoel?

Wat ik met 5 miljard euro zou doen?
Ik zou een groot eiland in de Noordzee laten opspuiten, waar we alle klimatocraten naar toe verbannen. En alle graaiende topmannen, managers die er voor zorgden dat wij nu met een mega-staatsschuld zitten maar die daar vrolijk mee door mogen gaan. De zelfde Volkskrant hemelt één van hen nog op in een twee-pagina-verhaal als verlosser:Waarom is het ondermijnen van solidariteit van werknemers en het n#### van minder belangrijke klanten zo goed voor de economie? Tell me. Ook bij kranten heerst algehele visieloosheid. Tussen de vele plaatjes en advertenties lees je alleen nog overgetikte persberichtjes: het journalistieke onderzoek is wegbezuinigd.

Serieus
Ik zou het investeren in de verbetering van onze dijken langs de kust en de veendijken in de polders. Daarvan is duizenden kilometers zwak, maar daar is zogenaamd geen geld voor. Of in het opknappen van bedrijventerreinen met groen, zodat ze er weer aantrekkelijker bijliggen, waarbij je en passant de energie-efficiency verbetert: daarmee spaar je veel meer uit dan via de bouw van windmolens. Op zee gaan ze veel sneller stuk, omdat die molens voor land zijn ontworpen. Het bewijs daarvan is het park voor de kust van Egmond: 3 jaar na aanleg is een kwart al stuk. Het debacle van Horns Rev, waar de molens al snel vervangen werden via dure reparaties.

Dat er een permanent reparatieschip klaarligt
.. daar lees je dan weer niks over in de krant, dat moest ik vorig jaar in Shell Venster lezen. Hoe kan dat toch? Dat windpark 70 kilometer voor de kust van Schiermonnikoog is zo tactisch gekozen, dat het maximale reparatiekosten oplevert: en wie zal dat betalen? Vraag stellen is’m beantwoorden. Geen wonder dat er zo’n krachtige lobby bestaat voor die subsidieverslindende monsters: ook als ze stuk gaan levert dat weer opdrachten op.

Kortom, wie de logica en ratio verlaat en inruilt voor emotie en gevoel komt terecht bij windenergie: postnormale energie zullen we dat maar noemen.