Misschien wel de slechtst geinformeerde krant van Nederland: behalve de stukjes van Koos Dijksterhuis, en die paar keer dat ik er voor schreef. Ze zijn zonder twijfel de slechtst betalende krant van Nederland

Gisteravond was ik in de Tweede Kamer, waar in de Troelstrazaal de discussie plaatsvond over het natuurbeleid in Nederland. En ja, verscheidene Kamerleden kwamen al op de proppen met de gratis advertentie die Trouw-journalist Hans Marijnissen, het nieuwe WNF-personeelslid aan het Wereldnatuurfonds cadeau deed. Beide zijn trouwe partners in klimaathysterie.

Toeval bestaat niet!
 Dat blijkt nog eens, want ik kwam direct de Parlementsentree binnen achter WNF-directeur Johan van de Gronden en zijn communicatiedame. En zij bespraken net het verwachte media-effect van het interview. Dat zou met wat ingezonden brieven erbij nog zeker lang naijlen. Nu weet ik dat het niet kies is, om afgeluisterde gesprekken te citeren. Vooral ook omdat ik me als buitenstaander even in het gesprek mengde, om het vuurtje op te stoken (met de nodige binnenpret) Daarom geen aanhalingstekens.

Normaal gesproken veel betalen
Maar ik mag wel meedelen, dat ze zelf ook verwonderd waren over hoe groot Trouw uitpakte. En dat je normaal gesproken daarvoor een heleboel moet betalen. Ook weet ik dat hij Hans Marijnissen een goede journalist vindt, en dat er bij Trouw nog een paar zitten (die makkelijk te beinvloeden zijn RZ). Wanneer een professioneel marketeer mij zo zou noemen, zou dat een compliment of belediging zijn voor een journalist?


Dankbaar voor de nieuwe consultingopdrachten van de overheid
Nu zag je live in actie, hoe zo’n club de consultingopdrachten binnenhaalt. Ik vond het ontzettend knap hoe Van de Gronden later de Kamerleden en andere ecologische leken met een prachtig populistisch verhaal wist in te pakken, terwijl de echte natuurbeschermers die zich dagelijks inzetten in de praktijk in NL zich verbeten. Het WNF kaapte zoveel mogelijk spreektijd weg bij de andere 3 leden, waaronder Seger van Voorst tot Voorst van Nationaal Park de Hoge Veluwe, die tijdens zijn blokje mochten spreken. Het leek wel een politicus.

Het wiel opnieuw uitgevonden in ander jasje
 Met de gratis advertentie in Trouw als lanceerplatform, die Kamerleden allen bij zich hadden kon hij tijdens de hoorzitting als ‘neutrale buitenstaander'(lees: club die nog nooit een cent investeerde in Nederlandse natuur) toch doen alsof hij de complete Nedernatuurbescherming had uitgevonden. Hij wist precies wat leken wilden horen die ‘verandering willen’, maar niet weten hoe die er uit moet zien. Zo stelde hij denken in grote systemen voor als oplossing.

Voor een leek, als Hans Marijnissen klinkt dat wijs en nieuw: maar dit is precies het denken dat ook aan de basis stond van de Ecologische Hoofdstructuur halverwege de jaren tachtig, al in de steigers gezet door Stichting Kritisch Bosbeheer. Vraag één van de bedenkers van de EHS, Frans Vera of zijn compaan Baerselman er maar op na. Dat dit nu vastloopt, en Henk Bleker de boeman heet, komt omdat robuuste bureau-ecologie in het veld anders uitpakt.

Ongegronde karikatuur van Nederlandse natuur
In het ellenlange verhaal van Van de Gronden regende het PVV-achtige citaten om de dagelijkse inspanningen van Nederlandse natuurbeschermers tot karikatuur te verklaren.

‘Nederland heeft al 85 procent van de biodiversiteit verloren'(onzin, alleen wanneer je alle soorten die verdwenen sinds de oertijd meerekent, zonder de nieuwkomers).

Nu moet ik er direct bijzeggen, dat Van de Gronden ook maar gewoon een rapport citeert dat hem van pas komt. Het PBL is de waarschijnlijke bedenker met haar mean species abundance: over de wetenschappelijke kwaliteit van dit instituut schreef ik al eerder lovende recensies.

Waarmee hij ook de lachers op de hand had:

‘We staan er na Malta het slechtste voor qua natuur, dat is een kale rotspunt’. Alweer onzin, ons land doet, zeker gemeten naar de enorme ruimtedruk, verbazend goed, alleen qua vlinders is het onverdeeld treurnis, het aantal plantensoorten is in een eeuw constant gebleven, en het aantal vogelsoorten nam toe.

Vervolgens profileerde Van de Gronden zich als ziener, om zijn club aan consultingopdrachten te helpen. Volgens mij zijn meerdere bestuurders daar ingetuind: ongelooflijk knap. Daar kunnen wij boze blanke mannen op dit forum nog van leren..

Nu lever ik ook wel eens commentaar.
Morgen in Het Parool kun je lezen, waarom de ecologische soap in NL alsmaar doorgaat: dat heeft te maken met de botsende natuurvisies, die velen bij zichzelf vaak niet herkennen. Maar mijn kritiek slaat niet op de redelijke inspanningen van de vele duizenden mensen, die dagelijks hun best doen in de praktijk om ons land mooi te maken en houden. Daarom aan Van de Gronden, om CDA-kamerlid Ger Koopmans te citeren: ‘Wat doe je hier’?

WNF zoekt nieuw territorium
Velen uit de Natuurbeschermingswereld delen mijn kritiek. Een club als het WNF snoept alleen maar meer af van het kleine natuurbudget wanneer overheden zo gek zijn met ze in zee te gaan. Het lijkt heel wat (marketing is altijd op topniveau, vandaar ‘de goede naam’) maar het gaat om duurzame uitwerking en onderhoud: inhoud dus. Dit soort consulting en bureau-advies, is vaak én gebaseerd op halve waarheden én gaat ten koste van zinvolle bescherming.

En wat Trouw betreft: veel succes verder met jullie gezamenlijke campagne. Smijt het al wat op?

Gerelateerd: