Maakt Peter Vandermeersch er weer een degelijke middenkrant van?

Op de economiepagina’s van NRC Handelsblad houden enkele schrijvers moedig stand tegen de onder Donker ingezette vertrutting van het ooit degelijke avondblad: één van hen is dit weekend aan het woord met een typisch Climategate-geluid: Johan Schaberg in zijn column ‘Duurzaamheid is de nieuwe preutsheid’.

Duurzame zeurpieten
Hij zet de angstige ‘duurzaamheid’ van nu tegenover de positief georienteerde duurzaamheid van grootse kathedralen, groots werk dat met liefde en schoonheid is gemaakt. Dat zijn automatisch blijvers, en duurzaamheid is hier geen moralistisch doel maar bijkomstigheid. Die duurzaamheid, daar kan je als zelfstandige wat mee. Want wat moeten ondernemers nu met de ecologische smetvrees uit de op pseudowetenschap gebaseerde ecologische voetafdruk en bijbehorende ‘sorry dat ik besta’-mentaliteit.

Schoonheid, groei en liefde
In die positieve duurzaamheid, het creeren van blijvende schoonheid past ook precies mijn voorstel om natuuraanleg op bedrijventerrein te laten plaatsvinden, zodat je mooie werkparken krijgt. Climategate laten we regelmatig zien dat angst niet motiveert tot beter handelen, en angst creëren ook niet leidt tot goede wetenschap.

Grachtengordeltouch
Het NRC heeft meer Schaberg nodig, en minder Rob Wijnberg-ikbeninteressantomdatikinamsterdamwoon-geneuzel, geleuter vanuit gevoel in plaats van kennis en inzicht. Het is te hopen dat Peter Vandermeersch gauw de bezem door het NRC haalt, het genre Elsbeth Etty en andere jarenzeventig-orthodoxie de deur wijst. Een mooie middenkrant, die strakke journalistiek biedt, in plaats van dat totaal irrelevante Privé-achtige geneuzel met grachtengordeltouch, dat nu het weekblad vult met zo’n boerennicht op de voorkant. Gat in de markt, als je het mij vraagt.