Gisteren tijdens een hoorzitting in het Amerikaanse congres presenteerde Richard Muller de eerste voorlopige resultaten van zijn BEST-project. Hij constateerde: Based on our initial work at Berkeley Earth, I believe that some of the most worrisome biases are less of a problem than I had previously thought. Lees verder hier.
De bespreking van wat Richard Muller doet laat ik graag over aan "de staat van het klimaat", mij valt iets heel anders op aan deze grafiek.
Richard Lindzen zei eens in een van zijn lezingen die op Youtube te vinden zijn, dat grotere variabiliteit kenmerkend is voor koudere klimaten.
Houdt dat misschien verband met wat ik hier in de koudere periode 1880-1920 zie, een variatie in de wereldtemperatuur van bijna een volle graad binnen enkele jaren?
Daarmee vergeleken lijkt de temperatuur tussen 1980 en 2005 steeds meer geleidelijk te veranderen en meer voorspelbaar en minder variabel te worden.
Spreekt dit niet de alarmistische waarschuwing tegen dat we onverwachte en extreme veranderingen tegemoet moeten zien ?
Overigens zijn de variaties in de temperatuur volgens Muller in de koude perioden wel degelijk groter geweest dan volgens de anderen, wat ook een vorm van bias is.
Is het niet een beetje prematuur om resultaten naar buiten te brengen nadat pas 2 (twee!) procent van het onderzoek klaar is? Het lijkt wel of hij zo gauw mogelijk wil zeggen "zie je wel dat het klopt?".
Het is prematuur inderdaad omdat het een test van de programmatuur en de methode is. Maar het is wel Muller zelf die er mee naar buiten komt en dan lijkt het een min of meer representatieve 2% van de gegevens te zijn. Dat is niet hetzelfde als 2% van het onderzoek.
Als in de uiteindelijke resultaten nog steeds te lezen zou zijn dat de gemiddelde 'temperatuur van de wereld' in koude perioden veel variabeler in de tijd was dan nu, in strijd met de alarmistische ideologie, en meer variabel in de tijd nog dan uit de vroegere grafieken bleek, dan is dat toch een belangrijk gegeven.
http://joannenova.com.au/
In bovenstaande link wordt er vanuit Australie gewezen op een interessante lezing van de Fransman Courtillot.
Het gaat over de definitie van de gemiddelde temperatuur, maar wat interessanter is de invloed van de zon op verschijnsels op aarde.
Nog meer over Muller: http://wattsupwiththat.com/2011/04/01/pielke-sr-o….
"Het lijkt dus een uitgemaakte zaak dat de mens een rol speelt in de recente warme jaren. Toch formuleren klimaatonderzoekers dit graag iets voorzichtiger. De reden hiervoor is dat de huidige trend nog niet zo veel groter is dan de variaties. Als het model de trend een klein beetje overschat en tegelijkertijd vooral de langjarige variabiliteit van de temperatuur onderschat, dan komt het verhaal er anders uit te zien. Daarom noemt het IPCC, het klimaatpanel van de Verenigde Naties, het slechts ‘zeer waarschijnlijk’ dat de recente warme jaren toe te schrijven zijn aan het antropogene broeikaseffect. Over tien of twintig jaar hebben we zekerheid, maar dat duurt nog even.
In de tussentijd kunnen we twee sporen volgen. Enerzijds is het belangrijk om nader te bekijken hoe ongewoon de recente warme jaren zijn, klimatologisch gezien. Anderzijds moeten we testen hoe goed onze modellen een klimaatverandering, zoals die voor de komende eeuw verwacht wordt, kunnen voorspellen. Ik zal nu kort op het eerste punt ingaan."
Uit de oratie van Nanne Weber: Kan men twee keer in dezelfde rivier stappen?
http://www.knmi.nl/cms/content/89414/oratie_prof….
Uit zuiver wetenschappelijk oogpunt zou je een pleidooi verwachten om vooral niets te doen aan de al dan niet vermeende menselijke invloed.
Alle maatregelen om de CO2-uitstoot te verminderen beïnvloeden het wetenschappelijk toernooiveld en men zal aldus nooit en te nimmer met enige zekerheid welke theorie dan ook kunnen staven.
Ik heb niets tegen modellen, niets tegen zinnig gebruik van computers en achterkanten van sigarendozen.
Maar vooralsnog is de klimatologie (zoals het zich nu presenteert) niets meer dan een exclusief en duur modellenbureau.
Marcel Crok verwerkt de meest recente bevindingen (en ook de goede kritiek) in zijn nieuwe editie van "De Staat van het Klimaat" en dito in de Engelse vertaling waar hij thans mee bezig is, zo blogde hij gistermiddag. Goeie zaak!
@ Jan: dank voor Courtillot presentatie link. Ik heb de presentatie van 32 minuten helemaal uitgezeten. Indrukwekkend!
Deze klimaatwetenschapper Courtillot passeert het IPCC op fenomenale wijze en laat het IPCC achter broeiend in hun eigen "Hide the decline".
@Jan, Turris, allen
De voordracht van Courtillot is inderdaad geweldig. Zeer overtuigend materiaal over de rol van de zon bij waargenomen klimatologische variaties en naar mijn smaak killing voor het IPCC gedachtengoed. In dat licht wordt ook het werk van Richard Muller insignificant.
@Jan: Goede lezing van Courtillot. Interessant (en eigenlijk heel droevig) is dat hij zich geroepen voelt klimatologen nog even te herinneren aan enkele uitgangspunten van wetenschap. Zoals falsificatie en steeds weer kritische vragen te stellen bij de data waarop men zich baseert.
Ik heb geschiedenis gestudeerd. In dat vakgebied heeft men ook de neiging over te nemen wat andere historici hebben geschreven, zonder zelf terug te gaan naar de bronnen. Men accepteert dan de autoriteit van historici waarvan men de boeken weer gebruikt als 'bron'. Tijdgebrek speelt daarbij uiteraard een rol. Maar zo af en toe moet een wetenschapper weer eens terug naar de basis. Dus zelf de archieven in of voor klimatologen: nog eens goed kijken naar al die temperatuurreeksen en hoe die zijn gemeten en bewerkt.
Zo niet, dan loopt een gehele wetenschap het gevaar zich voornamelijk op autoriteiten te beroepen. Dan is de overgang van wetenschap naar dogma dichtbij.
Een grappige anekdote over het kritiekloos overschrijven van anderen is de volgende. Een tijd lang was het verhaal populair – met name in Angelsaksische landen – dat Hitler bij sommige driftbuien aan het tapijt lag te knagen. De historicus of journalist die dit ooit heeft beweerd, had echter niet zo'n goede kennis van het Duits en de term 'Teppichfresser' letterlijk vertaald. Waarna dit verhaal nog jarenlang een eigen leven is gaan leiden.
Toch leuk weer de historische warme klimaatperioden terug te zien komen bij de Courtillot grafieken. De Romeinse, de Middeleeuwse en ook die van rond 1930. In de historische overleveringen was er toch al voldoende bewijs voor.
Deze grafieken met warme klimaatperioden waren wat frauduleus afgevlakt bij het IPPC-4R-rapport in 2007, want met een hobbelige hockeystick kan je immers niet scoren (vrij naar Johan Cruijff).
De Lead auditors van het IPCC-5R rapport zijn bekend. 831 highly qualified experts!!
CLA = Coordinated Lead Assessor, de rest is LA.
Albert Klein Tank (CLA), Roderick van der Wal, Pavel Kabat, Rik Leemans, Maarten van Aalst, Louwrens Bouwer, Richard Tol (CLA), Heleen de Coninck, Bob de Zwaam, Reyer Gerlagh (CLA), Detlev van Vuren, Monique Hoogwijk, Joyeeta Gupta uit Nederland zitten erin.
Hoeveel zouden er donateur van Greenpeace zijn of zelfs lid van GroenLinks?
http://www.ipcc.ch/meetings/session32/inf07_p32_i…
Het IPCC-5R rapport is dus onderweg. De 3de en laatste revisie bijeenkomst is op 12-15 juli 2011 in Changwon City (Republic of Korea)
http://www.ipcc.ch/
"De 3de en laatste revisie bijeenkomst is op 12-15 juli 2011 in Changwon City (Republic of Korea"
Correctie/aanvulling! 12-15 juli 2011 is de eerste CLA meeting!
Hier is het hele vergader schema !
http://www.ipcc-wg3.de/meetings
@Turris
Freudian slip?
geen lead auditors (was het maar waar…), maar lead authors.
Misschien kan Richard Tol de belangrijke taak van "Lead Auditor" op zich nemen?
;-)
@ Hans, inderdaad authors. Freudiaans! Glaasje wijn was er bij!
De slip was hooked in my mind (assessor/auditor). Om Auditor of Assessor te zijn bij het IPCC moet je toch minimaal eerst eco-socialistisch gescreend zijn, niet waar?