De Martin Simek van klimaatwetenschap, minder humorloos dan Rik Leemans, maar toch van zelfde kaliber

Gisteravond bij de Waddenacademie in het Fries Museum in Leeuwarden kregen een kleine honderd toehoorders een cursus klimaatretorica van academiedirecteur Pavel Kabat. Onder het motto ..

‘Mijn tegenstanders als Salomon Kroonenberg willen niets doen, zij zeggen dat de klimaatverandering niet bestaat, ik wil dat risico niet nemen, dat is genocide’

Met deze retorica ging Kabat uit fondsenwerven: 20 miljoen euro extra wil hij voor de Waddenacademie, voor het meten van ‘De klimaatverandering’ op het Wad, zandverplaatsing enzo. Ik schreef het gisteren al: follow the money, en laat het woord ‘bodemdaling’ vooral buiten beschouwing.

Martin Simek vertelt over klimaat
Ik weet zeker dat de combinatie van plaatjes, en zijn Martin Simek-radiostem met humor (uitzonderlijk voor een klimaatalarmist) voor het aanwezige lekenpubliek innemend was. Voorspelling: de journalist van de Leeuwarder Courant zal vandaag schrijven dat Bleker en Atsma heel stom zijn als ze Kabat geen zak met extra geld geven om ‘het klimaat te beschermen’, voorzien van sneer naar sceptici.

Ik zelf hoop dat Bleker en Atsma snappen dat ze niet tegen DE wetenschap handelen wanneer ze deze hoogleraar Klimaatretorica geen extra zak met geld geven. Om Wildavsky te citeren: ‘Wetenschappers liegen al sinds de grote Newton, daarom is concurrentie en pluriformiteit van instituten en visies zo van belang’. DE wetenschap bestaat niet en een beroep daarop is ordinaire retorica.

Kabat verkondigt slechts รฉรฉn visie met veel politieke invloed, de IPCC-partijlijn en gebruikt het voorzorgprincipe als wapen om andere visies uit te sluiten. Maar tegelijk zit zijn visie dusdanig vol gaten (lees De Staat van het Klimaat voor gefundeerde IPCC-kritiek), dat Kabat zijn toevlucht moet nemen tot retorica om invloed te houden.

Retorische trucs van Kabat op een rijtje
Voor wie dat nog interesseert, stip ik enkele fouten, retorische trucs en overdrijvingen aan in zijn lezing, met de Wildavskymeetlat in de hand. Morgen behandel ik zijn rapportje wel.


Retorische truc 1: Die gekke sceptici ontkennen basale scheikunde bij CO2
Wie niet als klimaatmaagd de discussie inging, trof in Kabat’s verhaal de bekende Deja vu’s, de stokpaardjes van alarmisten en basale IPCC-stromannen (wie niet voor ons is, die is tegen de mensheid en de aarde).

Iedere pseudo-wetenschappelijke theorie begint bij een onweerlegbaar trueism als startpunt. Zoals water is nat, de aarde is rond. Kabat begon met: CO2 is een broeikasgas. Doe alsof je tegenstander dit ontkent, en winst is verzekerd.

De Arrhenius-mythe
Kabat legde sceptici direct de positie in de mond, dat CO2 geen broeikasgas zou zijn. Een stroman. De discussie gaat over de mate waarin CO2 drijvende factor is, binnen een complex en onbegrepen systeem. Dan komt hij met de bekende Svante Arrhenius op de proppen, die al in 1896 het opwarmende effect van CO2 in de atmosfeer aantoonde.

Kijk eens hoe oud de theorie is, wil men dan zeggen. (Kabat maakte een fout, want John Tyndall was al 50 jaar eerder met broeikaseffecten in de weer) Bij verdubbeling van CO2 zou hij min of meer de zelfde opwarming hebben aangetoond als wat het IPCC nu stelt: 4 tot 6 graden.

Geen CO2 maar waterdamp
Maar, zoals onze Hans Erren al aantoonde (en nog steeds moet publiceren in de wetenschappelijke literatuur Hans!): Arrhenius mat niet de effecten van CO2 maar van WATERDAMP. Bijgestelde berekeningen komen dan op 1,2 graden opwarming bij CO2-verdubbeling sinds de Industriele Revolutie. Toch komt iedere klimaatalarmist nog met Arrhenius op de proppen.

Solar
Lees bijvoorbeeld ook de bijzonder aardige roman Solar van Ian Mc Ewan waarin zijn hoofdpersoon deze mythe van stal haalt om zieltjes te winnen voor het alarmisme. Mc Ewan werd namelijk geinformeerd door de uberalarmist Stefan Rahmstorf, die met zijn extreme zeespiegelprojecties ook de Deltacommissie beinvloedde. Pavel Kabat had zitting in die Deltacommissie en is dikke maatjes met Rampstorf.

Een bekend citaat van Rahmstorf, op 2 december 2009

“Then, in 1897, Svante Arrhenius, who earned a Nobel Prize for chemistry six years later, calculated how much global warming a doubling of CO2 in the atmosphere would cause. His answer was 4-6 degrees Celsius (a little more than the 2-4 degrees that modern studies consistently find).”

Retorische truc 2: 2740 empire state buildings
Hoeveel is veel CO2? Zie mijn eerdere blog over de Snelcursus groene weerbaarheid met Wildavsky, en vuistregels om pseudowetenschap te ontmaskeren. Stel jezelf de vraag: ten opzichte van wat? Zes gigaton koolstofuitstoot op jaarbasis door mensen klinkt veel. Dat ‘veel’-gevoel wilde Kabat zijn publiek aanpraten. ‘Dat is gelijk aan het gewicht van 2740 empire state buildings dat we zo de lucht in blazen’.

Ergo, dat moet wel invloed hebben.
Maar de massa van de aarde is ook veel, alleen ten opzichte van de zon niet meer dan een speldenknop. Zo moet je de menselijke CO2-uitstoot ook zien in verhouding tot de totale koolstofflux in de biosfeer, van planten, plankton enzovoort. Dan valt deze met slechts enkele procenten van die flux in het niet. Wat Kabat ook verzweeg: de Missing Sink. We weten vrij exact hoeveel CO2 er sinds de industriele revolutie is geproduceerd via verbranding. Bijna de helft daarvan verdween naar, ja waar naartoe eigenlijk?

Het zit niet in de atmosfeer, maar mogelijk in sedimenten van meren, zeeen, het is opgenomen door planten. Men weet niet waar het is, het IPCC en dus Kabat (hij is bij AR5 weer van de partij) verdoezelt dit. Dus je kunt ook niet zomaar aannemen dat alle CO2 die wij produceren in de atmosfeer komt en daar vrolijk eeuwenlang blijft hangen (en dus de aarde opwarmt, zoals Kabat wil doen voorkomen).

Andere fouten:

  • hij gebruikt Local Warming, zoals opwarming van het Marsdiep met een ruime graad in de afgelopen kwart eeuw (heeft men van meetmethode gewisseld, dat er plots een sprong is?) om de ernst van Global Warming aan te tonen.

Terwijl de wereldgemiddelden de afgelopen tien jaar zijn afgevlakt, en oceanen volgens metingen met argosboeien een lichte koeling laten zien. Bovendien is opwarming bij ons niet representatief, omdat een toenemende zuidwestelijke stroming tenminste de helft van die opwarming veroorzaakt.

  • Hij rept over ‘acceleratie van zeespiegelstijging’, en suggereert dat de zeespiegel sinds 1990 plotseling met 3 millimeter stijgt, daarvoor nog met 1 tot 2 millimeter.

Bij ons is die stijging overigens nog steeds 1 tot 2 millimeter. Kabat begaat hier klassieke fout om twee verschillende meetmethoden aan elkaar te koppelen, รฉรฉn met getijdenboeien en รฉรฉn met satellieten. Bel de echte expert op dit terrein (Bert Vermeerssen van de TU Delft) en hij kan u uitlegge waarom Kabat op dit terrein bijles nodig heeft.

  • Volgens Kabat kan ‘De ijskap van Groenland binnen enkele eeuwen volledig afsmelten’

Dat is fysisch onmogelijk. Studies in Science, onder meer van Utrechters laat van die claim dan ook niets heel: het ligt eerder in de buurt van de 10.000 jaar. In De Staat van het Klimaat van Marcel Crok, vandaag aangevallen door het PBL, beschrijven we die realistischer studies. Wat de Zuidpool betreft, Bert Vermeerssen liet al zien in april 2009 in Science dat alleen al het afsmelten van een klein deel van West Antarctica 3000 jaar in beslag kan nemen. Zij zijn de echte experts, Kabat is een modelwichelaar. Maar goed, regeren is vooruitzien zullen we maar zeggen.

  • Kabat speelt in op Fries nationaal gevoel met ‘In 2050 nooit meer schaatsen’

Shock and awe gonsde door het publiek van klimaatmaagden, provinciale amateurbestuurders namen zich voor om ‘met nog meer ambitie het klimaat te redden'(= windmolens plaatsen in natuurgebied, daarbij alle bezwaren ademocratisch overrulend ter verheerlijking van de eigen carriere).

Maar een verdere afkoeling in komende decennia is evengoed mogelijk
Zoals het ook mogelijk is dat we het gros van de opwarming door CO2 al achter de kiezen hebben. Kabat weet daarvan evenveel met zekerheid als u en ik. Een simpele blogger, van het reactionaire gespuis van Climategate. Vandaar zijn toevlucht tot retorica als ‘ik wil dat risico niet nemen, en u blijkbaar wel’, om jezelf in het zadel te houden. Wetenschap is het niet.

Waarom zou je Kabat moeten geloven?
Omdat hij een radiostem a la Simek heeft die midlife-vrouwen in katzwijm doet vallen? Omdat hij een titel voor zijn naam heeft? Het enige dat overblijft, is een beroep op autoriteit, alweer retoriek dus.

Wij moeten Kabat geloven omdat hij onevenredige invloed heeft, en miljoenen tot zijn beschikking. En omdat hij een Nobelprijs voor de Vrede ontving, zoals Bert Looper van Tresoar met trots aankondigde. Maar is dat een aanbeveling? Die politiek correcten in Noorwegen gaven ook een Nobelprijs aan een dolgedraaide Voodoopop in Afrika, die stelde dat Aids een door blanken verspreidde ziekte is.

Oh ja, wat die 20 miljoen van Kabat betreft:
..dat was volgens hem een schijntje ten opzichte van het miljardenbudget voor de Deltacommisssie. Voor minder verwende mensen is dat bedrag een schat. Je kunt daarvan 3000 kinderen in ontwikkelingslanden 20 jaar onderwijs geven. Je kunt er ook 5000 jaar lang mee parkeren in het centrum van Leeuwarden bij gelijkblijvende tarieven. Of je gaat klimaatspijkers op laagwater zoeken om jezelf aan het werk te houden, en de aandacht af te leiden van bodemdaling en ecologische schade door zandsuppleties. Het is maar wat je wilt natuurlijk.