De hele (sceptische) wereld zag uit naar het werk van Richard Muller en zijn Berkeley Earth Surface Temperature (BEST) project. Totdat hij onlangs in een getuigenis voor het Amerikaanse congres hele verregaande conclusies ging trekken op basis van de eerste 2 % onderzochte data. Deze Muller haalt eerst de hele IPCC-kliek en het door climategate in diskrediet gebrachte “Team” van Phil Jones en Michael Mann door het slijk (zie video eerder artikel). En vervolgens ontpopt hij zich als iemand die met voorbedachte rade wil aantonen dat de aarde wel degelijk gevaarlijk opwarmt.

Geo-engineering
Niemand begreep er ene bal van! Willis Eschenbach was perplex en furieus (lees zijn: Expect the BEST, plan for the worst). Totdat Skeptic’s Corner onthulde (link) dat Muller financieel afhankelijk is van groepen die niet zoals IPCC, the Team en James Hansen (NASA) CO2 willen uitbannen, maar die via geo-engineering de aarde willen redden (Novim Group, Bill Gates). Het was dus weer een ordinair gevalletje van follow the money.

Dan kom je toch zo langzamerhand tot de conclusie dat onafhankelijke wetenschap per definitie alleen mogelijk is als de wetenschapper in kwestie echt maar dan ook echt financieel en institutioneel onafhankelijk is. Deze mensen zijn vaak in de blogosfeer actief. Sommigen van hen zoals Douglas J. Keenan (over wie hieronder veel meer) loodsen hun blogpublicaties voor de vorm ook door de peer review. Wat mij betreft kan een ware wetenschapper zijn neus ophalen voor de omslachtige peer review (pal review) en volstaan met goed beargumenteerde publicaties in de blogosfeer. Enkele van Hans Errens artikelen op dit blog voldoen wat mij betreft absoluut aan het criterium “onafhankelijke wetenschappelijke publicaties” .

Geld & macht
Ik kom hier niet terug op mijn uiteindelijk afwijzende analyse van post-normale wetenschap die stelt dat de blogosfeer in grote wetenschappelijke controverses een vruchtbare kritische interface vormt tussen wetenschap en beleid. Nee, ik durf juist te stellen dat anno 2011 uitsluitend de blog/webpublicaties van sommige exclusieve auteurs als enige in aanmerking komen als zuivere want financieel en institutioneel onafhankelijke wetenschap. De doorsnee peer review is verdacht! Juist de geïnstuti0naliseerde gesubsidieerde peer reviewed wetenschap vormt de “post-normale beleidsinterface”: in die wereld gaat het allang niet meer over waarheid of eerlijkheid over onzekerheden, maar gewoon om het steunen van om andere redenen gekozen beleid (lees: geld & macht).

Het is bijna een uitdaging te gaan verzinnen aan welke minimumcriteria zo’n onafhankelijke blogosfeer-wetenschapper moet voldoen. Hieronder een voorzet voor een checklist, waarin je ziet dat de tot journalist verworden Hajo Smit zich niet kwalificeert, waarna we zoals beloofd snel verder gaan met de zuivere wetenschap van de rentenierende Douglas J. Keenan.

Naam: Hajo Smit
Opleiding: VWO B – Wageningen MSc (cum laude) – Meteorologie & Klimaatmodellering
IQ (min. 130): 130
Blogadres(sen): climategate.nl
Kennisgebieden: Meteorologie, Klimaat, Geschiedenis, Filosofie, Politicologie, Sociologie, Psychologie
Beheersing statistiek: hier val ik af, want weggezakt na 5 seizoenen skileraar en berggids
Beheersing wiskunde: hier val ik af, want weggezakt na 5 seizoenen skileraar en berggids
Maatschappijvisie: techno-optimist / cultuurpessimist*
Mensvisie: humanist & filantroop / eco-absolutist & misantroop*
Financieel volledig onafhankelijk want: huisman-internetondernemer
Institutioneel volledig onafhankelijk want: op bovenstaande kennisgebieden aan niets of niemand gelieerd
Extended peer review door medebloggers (minstens 5): hier val ik af want er zijn geen 5 blogs die mij reviewen
(* doorhalen wat niet van toepassing is)

In tegenstelling tot mijzelf zou Hans Erren fluitend door bovenstaande ballotage komen. Dit geldt ook voor Douglas J. Keenan. Op zijn blog informath.org omschrijft hij zichzelf als:

About the author: I used to do mathematical research and financial trading on Wall Street and in the City of London; since 1995, I have been studying independently.

Hij heeft zojuist weer een duit in het klimaatzakje gedaan met zijn artikel in Wall Street Journal: How scientific is climate science? De ondertitel van zijn artikel luidt:

What is arguably the most important reason to doubt global warming can be explained in plain English.

Het veelzeggende intro is:

For years, some researchers have argued that the evidence for global warming is not nearly as strong as has been officially claimed. The details of the arguments are often technical. As a result, policy makers and other people outside the debate have relied on the pronouncements of a group of climate scientists. I think that is unnecessary. I believe that what is arguably the most important reason to doubt global warming can be explained in terms that most people can understand.

Geboeid? Lees dan zien hele artikel hier en zie voor Keenan’s hevige betrokkenheid in het klimaatdebat deze WUWT search.