Wie iets in het Westen wil verkopen roept 'het is wetenschappelijk bewezen', zoals ook de transcendenten van de Mahareshi Yogi doen. Academisch doen geeft je beweringen een zweem van autoriteit, milieuclubs zijn er ook meester in. Maar hoe wetenschappelijk is moderne wetenschap nog?

Naar aanleiding van de levendige discussie op het vorige blog over de European Climate Foundation, zou ik een reactie plaatsen. Maar dat werd al snel een blog. Van Neven tot Woedende Kok discusseerde iedereen eigenlijk over vervreemding, of het nu over voedsel gaat, of klimaat, en kennis die losstaat van de meetbare werkelijkheid.

‘Hoedt u voor namaak’.
Dat laatste is waar Climategate vaak over gaat-de ontaarding van kennisverzameling, die steeds verder van de (experimenteel bewezen) werkelijkheid afstaat, dichter bij een politieke wenselijkheid. Een dergelijke boodschap vind je ook bij intellectuelen als Thomas Sowell terug – waarover James Delingpole op 25 mei blogde -en je leest het in boeken als ‘Scared to Death’door Richard North en Christopher Booker, maar ook in ‘Panicology’, what’s there to be afraid of van Simon Briscoe en Hugh Alderley-Williams. (gooi die tv de deur uit en lees gvd)

Het Bureaucratisch Academisch Complex (BAC) is te groot geworden
Mijn stelling

    De angstindustrie, of het nu foodscares zijn, of klimaatscares wordt gevoed door het overschot aan middelmatige academici op de arbeidsmarkt, deskundologen die gezamenlijk het bureaucratisch-academisch complex vormen. Vele ‘problemen’ bestaan slechts omdat er personeel is dat er belang bij heeft ze in de lucht te houden, niet omdat ze een bedreiging vormen. Het voorzorgprincipe is hun smeerolie.

Het BAC-establishment bestaat grotendeels uit academici die alleen uit tweede of derde hand kennis hebben vergaard, die zelden buiten hun enge campuscirkeltje zijn geweest en die vervolgens op basis van die derdehandskennis de wereld willen verbeteren.

Meestal komen ze terecht bij de overheid of aan overheid gelieerde wetenschapsinstituten, maar ook de vele commerciele adviesbureaus herbergen tegenwoordig van die deskundologen. Veel ellende op de wereld ontstaat vervolgens dankzij die wereldverbeterprogramma’s die geen enkele voeling hebben met de praktijk, zo’n European Climate Foundation is ook een schoolvoorbeeld

Afschaffen zonder enige maatschappelijke hinder
Vele instituten, zoals Planbureau voor de Bureaucratische Leefomgeving (PBL), Alterra, Imares, NIOZ zou je per direct kunnen opheffen zonder dat de mensheid er op enige wijze hinder van zou ondervinden, ware het niet dat deze rapportfabrieken de macht voeden van het zittende ambtenarenapparaat (bij voormalig LNV André van de Zande, maar ook Cees Veerman, ik heb bij die voltallige Wageningse kliek aan tafel gezeten), ze leveren in papieren vorm de kasteelmuren waarmee deze bureaucraten hun macht verdedigen.

Milieuclubs als Stichting de Noordzee, Greenpeace enzovoort, allen van het zelfde laken een pak. Ze hebben wel hersens, maar gebruiken ze verkeerd en zijn vooral goed in deskundig LIJKEN ter continuering van hun angstbedrijf. Dit in plaats van deskundig zijn, omdat ze zelden of nooit eigen experimenteel onderzoek peer reviewed publiceerden, danwel academische kennis testen op de weerbarstige praktijk. Ze dienen louter ter fundering van zittende macht en modieuze ideologie, los van de vraag of die macht de behoeften van burgers en werkende mensen dient.