Must see: ´Der Pakt mit Dem Panda´ over groenwasserette Wereldnatuurfonds

Bekijk eerst hierboven de video: Der Pakt mit dem Panda.

De meeste journalisten fungeren als cheerleader van de milieubeweging. Zeldzamer dan de panda zijn milieujournalisten die wél hun werk doen. Nederduits documentairemaker Wilfried Huisman bewijst dat in ‘Der Pakt mit dem Panda’, reeds op de Duitse televisie uitgezonden. En in september hier ook te zien omdat Zembla het uitzendt, als advocaten van de WNF daar geen stokje voor steken.

Fondsenwervend bedrijf met dierenplaatjes en actrices als marketing
Vaste Climategaters zullen hierin vele zaken herkennen, die wij hier al eerder beschreven maar die Huisman op locatie uitwerkt met knap docuwerk. De Panda staat op 4 als meest betrouwbare beeldmerk, is goed voor een half miljard euro per jaar aan inkomsten. In Nederland, ´s wereld´s één na grootste WWF-donateur haalt de club meer dan 50 miljoen euro op. Wordt ondersteund door een wereldwijd invloedrijk zakennetwerk van topindustrielen.

Het wereldbudget van de club – die tot de haarvaten van VN, EU, klimaatpanel IPCC en onze overheid is doorgedrongen bedraagt 500 miljoen euro – waarvan éénvijfde van overheden komt, in Nederland vooral projectsubsidies van Buitenlandse Zaken. Ik schreef al het verhaal ´groene voornemens´over die natuurbeschermingsmarkt in Bionieuws.

´Eviction for conservation´over conservation refugees en klimaathandelvluchtelingen
Het verhaal van Huisman is ietsje teveel anti-kapitalistisch en anti-industrieel, alsof zou gentech per sé niet deugen. Misschien dat de VARA het daarom wil uitzenden. Het pathetische deel van de docu is oude koek voor mensen die enigszins geinformeerd zijn en niet als zombies achter het groene geloof aanlopen, zoals journalisten bij Trouw en andere PR-clubs van het zuurzaamheids-establishment.
Het past in de lijn van wat antropologen James Igoe en Daniel Brockington beschreven in ´eviction for conservation´. Over de vele honderden gevallen waarin ´natuurbeschermers´betrokken waren bij de verbanning van lokale bewoners uit natuurreservaten. Buiten het Westen wordt het WWF steeds vaker gezien als koloniale bemoeimacht. De oorsprong van het precies 40 jaar geleden opgerichte WWF ligt dan ook in Britse koloniale netwerken. Safariparken zijn immers vroegere jachtparadijzen van kolonialen.

Misschien wel de slechtst geinformeerde krant van Nederland

Mijn theorie is dat ze zich dankzij toenemende weerstand in tropische landen ook steeds meer in de energiebusiness begeven zoals met Eneco, als backup-fondsenbron en met Superdieren als aantrekkelijke marketing voor handel in emissierechten, biobrandstoffen en de vermarkting van bos via REDD-projecten. Tenzij iemand mij kan uitleggen waarom een panda stroom nodig heeft..

Vast staat dat die truc werkt, het WNF is ´s lands meest lucratieve club voor groene goedheid, waarvan de inkomsten jaarlijks groeien. Vooral in Nederland. Ze duiken continue in media op om hun belangen in emissiehandel te verdedigen, zoals via energieconsultant-WWFklimaathoofd-Nederlands IPCC-afgevaardigde Donald Pols hier.

Machtige Marketingmachine
Om de waarde van dit merk te bewaken, heeft het WNF een omvangrijk PR en Juridisch apparaat, dat ook bij Huisman direct met een leger advocaten in actie kwam. Dat is regel. De Zeeuwse jurist Joost Wilgers werd ook door WNF aangeklaagd omdat hij in de pers de club een ´criminele organisatie´noemde. De Orde van Advocaten wilde hem al verbannen omdat je niet zo lelijk mocht doen tegen´zo´n respectabele orgaisatie´. Het WWF-beeldmerk als ´fatsoenlijk en betrouwbaar´is hét voorbeeld van wat succesvolle marketing vermag, iedereen gelooft het.

WWF spant direct rechtszaken aan tegen critici om merknaam te bewaken
Hilgers, die eerder de misleiding door Foster Parents blootlegde- won in 2000 de rechtszaak tegen WWF.. want zijn relaas was mede gebaseerd op reele criminele feiten van Project Lock in Zuid Afrika, zoals beschreven in ´het wereldnatuurleger´door die andere journalistieke laatste panda, René Zwaap in de Groene Amsterdammer.

Achter het WWF ligt een machtig netwerk van zakenlieden en politici dat de belangen van het WWF faciliteert, en dat het WWF-netwerk benut ter continuering van eigen zakelijke belangen.
Momenteel is mede met hulp van het WWF ruim 11 procent van het landoppervlak ´beschermd gebied´verklaard op papier, 12 procent van het bosoppervlak. Het landoppervlak waar WWF invloed uitoefent is dus substantieel te noemen. Er zijn buiten ´het milieu´weinig bedrijfstakken die zo´n grote claim op land kunnen leggen.

Veel groene wasserij, weinig wol
In Het Parool schreef ik al over de wijze waarop het WNF met veel marketing haar effect op mondiale natuurbescherming opblaast, meestal door mee te liften op het goede voorwerk van anderen. Waarna ze claimen dat ze het zelf uitvonden, zoals de door de Indische overheid opgezette tijgerbescherming liet zien.

Dit deed ik met hulp van de integeretijgerbeschermer Michiel Hotte, en een kritische Britse natuurbeschermer die niet geciteerd wilde worden omdat hij bang was geworden door de enorme invloed van het WNF op zijn werkterrein. Hij had een wetenschappelijke studie gepubliceerd die de ineffectiviteit van WWF en grote clubs aantoonde, versus lokale initiatieven van gedreven mensen.Ik kreeg meteen een WNF PR-functionaris achter me aan, die met stroperige aardigheid mijn misdunk wilde rechtzetten. Heel goed gedaan beste WNF.

WWF levert lead authors IPCC, en beinvloed rapporten ´wetenschappers´om dreiging op te blazenIk blogde hier vorig jaar al over de WWF-klimaatdirecteur Jeff Price die in het team met Rik Leemans de vogeltreurnis dankzij klimaat opblies in hoofdstuk vier van werkgroep 2 van het vierde IPCC-rapport.
Zijn bijdrage stond vol fouten en overdrijvingen in alarmistische richting. Het Werkgroep 2-rapport zit vol met WWF-belangen en rapporten, inclusief de beroemde Himalaya Gletsjerfout uit WWF-bron.

Climategate en WWF
Uit de Climategate-emails bleek al hoe WWF klimaathoofd Europa Stephan Singer samen met zijn vrinden in het IPCC een enkele zomer wil opblazen tot ´bewijs´van catastrofe. Ook zie je in de Climategate/emails hoe de Australische WWF-directeur klimaatconclusies in rapporten van Mike Hulme wil opblazen, om een ´groter effect in media´te krijgen

IN NWT beschreef ik al het feit dat het WWF zelf niet weet waar die half miljard euro nu eigenlijk terecht komt. Dat baseerde ik overigens mede op werk van WWF-employee Benjamin Halpern. Het is onzin om te beweren, dat niemand bij het WNF zich begaan voelt met de natuur, en dat de hele organisatie bewust werkt aan een sinistere campagne om de wereld te controleren.

Met zo´n opvatting zou ik zondigen tegen de Eerste sociale hoofdwet van Rypke. ´Iedereen doet maar wat´

Doorsnee-employees geloven echt dat ze goed werk doen. Maar de weg naar de hel is natuurlijk geplaveid met goede bedoelingen. Netto richt het WWF waarschijnlijk meer schade aan de natuur aan, dan dat ze beschermen. Lees ook George B Schaller’s ‘The Last Panda’.

In de tijd dat WWF actief was in China DAALDE de pandastand. Dat is ook zo bij tijgers in India, en vele andere beesten. En nu toont Huisman ook hoe het WWF met haar klimaathysterie en biofuelbelegging bijdraagt aan vernietiging van regenwoud dat ze zeggen te beschermen. Van een paar klagende Papoea’s of Huisman’s anti-Gentechcampagne ben ik dan niet zo onder de indruk. Het is die greenwashing die zo steekt.

De ´kwaliteitspers´ als cheerleaders van WNF
Het is dus niet zo moeilijk om feiten te vinden, die het imago van groene goedheid nuanceren. Maar toch, resistance is futile. Ik heb nog niet verwezen naar het belangrijkste wapen voor merkbehoud van het WNF.

Met de krant Trouw, het PR-bureau van fondsenwervende bedrijven, windfarmlobbyisten en duurzaamheidsconsultants als vaderlands dieptepunt. Zie hoe men continue onbekommerd WWF-functionarissen blijft citeren die hun belange mogen verkopen, steeds in de rol van ´kritische bejegenaar van ´het beleid en de industrie´, een borderrol die WNF´ers aannemen omdat journalisten zich daarmee identificeren.

Het emissiehandelsysteem is er gekomen om ervoor te zorgen dat de Europese Unie de doelen haalt, die zijn vastgelegd in het Kyoto-akkoord ter aanpak van het broeikaseffect. ‘Het emissiehandelsysteem is van vitaal belang om de Kyoto-doelen te bereiken’, stelde woordvoerster Delia Villagrasa van het Wereldnatuurfonds gisteren. ‘De rest van de wereld kijkt naar ons om te kijken of marktinstrumenten zoals emissierechten en -handel een effectieve manier zijn om klimaatverandering aan te pakken.’

Terwijl de club daar natuurlijk gewoon haar centen mee verdient. Trouw´s groene PR-functionaris Hans Marijnissen gunde februari zelfs gratis advertenties aan WNF-directeur Johan van den Gronden waarin hij zijn bedrijf op de Nederlandse natuurmarkt kon zetten tijdens het Tweede Kamerdebat over de Ecologische Hoofdstructuur. Mijn vakblad Natuur Bos en Landschap citeerde die advertentie al, je komt ´m overal tegen als ´verrijkende visie´, terwijl het gewoon de heruitvinding was van de gedachte achter de ecologische hoofdstructuur uit de jaren tachtig.

Daarom kun je films maken wat je wilt, je kunt artikelen schrijven en feiten blootleggen,… die het imago van ´absolute goedheid´van het WNF op zijn minst relativeren tot normaal wereldlijke proporties. Maar zoals Huisman al aangeeft tegen de Duitse interviewer, en ecoloog Herbert Prins me ook al vertelde, de Britse natuurbeschermer Paul Jepson incluis. Begin er niet aan, het imago van WNF blijft onaantastbaar.

Mensen WILLEN GRAAG GELOVEN dat het WWF goed is.

Geloof weerstaat alle argumenten en 500 miljoen euro PR-budget mede op uw kosten doet de rest. Dus kijk hier verder naar de excellente docu van Huisman, en doe vervolgens gewoon maar weer uw donatie. Voor de zeldzame dieren….
Der pakt mit dem panda