In De Telegraaf van vandaag zit een bijlage van 10 pagina’s waarvan er telkens twee zijn gevuld door achtereenvolgens Balkenende, Cohen, Rutte, Wilders en Pechtold. Met ondersteuning van kleine teams van Telegraaf-redacteuren mochten de lijsttrekkers voor die twee pagina’s op de stoel van hoofdredacteur gaan zitten. Alles wat een partij echt belangrijk vind passeert dan natuurlijk de revue. Mijn opmerkelijke observatie: in de hele bijlage niets over klimaat en CO2. Niets over het milieu! Nauwelijks iets over energie en duurzaamheid. Of toch?

Pokeren moet kunnen!
Wat vinden de politici van nu belangrijker dan het redden van onze planeet? Serieuze zaken zoals fatsoen, mobiliteit, solidariteit, veiligheid, economie, hypotheekrente en de islam. Maar ook: bodypainten, schoenen maken, voetballen en pokeren. Boris van der Ham, de milieuwoordvoerder van D66, breekt in een column een lans voor de Nederlandse gamesindustrie. Ondanks zijn lidmaatschap van de obscure milieuorganisatie GLOBE, zwijgt hij over klimaat. In het hoofdartikel van zijn partij een piepklein kopje duurzaamheid op plaats zes van de prioriteitenlijst. Elders mompelt partijgenoot en SER-voorzitter Rinnooy Kan nog iets over “de vervuiler betaalt”. Bij de drie partijen die de oude politiek belichamen – CDA, PvdA en VVD vinden we helemaal niks, nada.

Vriendjes
Kunnen we er met deze vaststelling ook op vertrouwen dat we na de verkiezingen zijn verlost van al het klimaatbeleid? Nog afgezien van de kans op regeringsdeelname van GroenLinks vermoed ik van niet. Me dunkt dat de komende regering met de economische crisis een rookgordijn zal optrekken, dat de termen CO2 en klimaatverandering meer en meer zal verhullen, terwijl men gaat doen alsof het altijd al over duurzaamheid en energie-onafhankelijkheid ging. Juist het angstvallige zwijgen over klimaat en milieu van de oude politiek, wijst erop dat de gevestigde orde de vele vriendjes binnen de klimaatindustrie niet ineens durft te laten vallen:  de vriendjes bij de milieuadviesbureau’s die jarenlang op bestelling alarmistische rapporten schreven; de bevriende klimaatonderzoekers die milioenen verspild hebben aan bevooroordeeld onderzoek; de vriendjes binnen bedrijven die met CO2-afvang en ondergrondse opslag bezig zijn.

Of staat er in de Telegraaf-lijsttrekkersbijlage toch nog een en ander over klimaat?

Op het eerste gezicht zegt ook hoofdredacteur Geert Wilders niets over milieu en klimaat in “zijn krant”. In zijn chocoladeletter-opening “PVV wil regeren” komen we het lijstje “Snijden in linkse hobbies” tegen:

de ontwikkelingshulp, de afdrachten aan Europa, kunstsubsidie, staatsomroep, et cetera.

Uit het partijprogramma (download pdf) weten dat de PVV het klimaatbeleid wil afschaffen, maar hier lijkt het voor de PVV toch een thema van de minder belangrijke buitencategorie. Blijven we even staren naar de twee PVV pagina’s, waarop als het aan Wilders gelegen had twee heftige cartoons van Gregorius Nekschot hadden gestaan, dan zien we ineens toch de contouren van een partij waarvoor klimaat een kernthema is.

Nova Zembla
Vraag 23 van de PVV-kruiswoordpuzzel luidt: “Heeft de mens geen invloed op”. In het artikel over het fictieve kabinet Rutte -Halsema 1 lezen we: “Ook de groene Khmer is goed vertegenwoordigd met iemand als Jacqueline Cramer, voorheen van milieudefensie”. In het bijschrift bij de gephotoshopte foto lezen we dat Cramer in dit nieuwe kabinet “minister van klimaathysterie” zou zijn en Wijnand Duyvendak “minister van criminaliteit”. Last but not least schrijft de PVV ironisch over een “beter klimaat in de media”. Als reactie op de Zembla-uitzending “Wilders, profeet van de angst” stelt Wilders in het artikel voor de redactie (of bedoelt hij heel Hilversum?) op Nova Zembla te stationeren. En dat kan zo erg niet zijn stelt Wilders laconiek, want volgens Hilversum wordt het daar toch een stuk warmer.

Iets te kiezen
Afsluitend stellen we dus vast dat de PVV in de Lijsttrekkerskrant van vandaag als enige als milieu- en klimaatpartij naar voren komt. Maar dan zoals we het hier noemen als deactivistische milieupartij tegenover het activistische Groenlinks. Klimaatalarmisten zullen beamen dat dit een een volstrekt nieuw geluid is in de vaderlandse politiek. Wat dat betreft is er op 9 juni echt iets te kiezen.