Ik had beloofd de studie van IPCC-lieveling Chris Thomas te bespreken. Dit nadat ik de anatomie van het bericht in Trouw besprak van Sander Becker over het nieuwe klimaatsnelheidsrecord van voor opwarming vluchtende biopindakaas, die in de klimaatblender is vermalen: 1700 meter per jaar! Hoewel praktijkbioloog Frits van Beusekom in Trouw al de onzin hiervan beschreef, mocht mijn grote vriend Rik Leemans zaterdag in Trouw het alarmistische evenwicht weer herstellen.
Chris Thomas verbrak het oude klimaatactivistenrecord van die andere IPCC-lieveling Camille Parmesan dat stond op 610 meter per jaar. Je kunt zijn volledige studie ‘hier’ downloaden, ik heb de paper opgevraagd, en andermaal blijkt hoezeer de biologie aan het verleemansen is.
Mijn donkerste voorgevoel – dat men biopindakaas maakt- blijkt waarheid als Thomas stelt:
For the purpose of analysis, the mean shift across all species of a given taxonomic group, in a given
region, was taken to represent a single value (for example, plants in Switzerland or birds in New
York State; table S1) (18).
Dat is dus in een notendop samengevat, waarom deze studies volkomen betekenisloos zijn. Zelfs nauw verwante soorten binnen een vogelgroep kunnen namelijk totaal anders reageren op klimaat, maar Thomas maakt van de nood- afwezigheid van deugdelijke data- een deugd.
Alles in de bioblender voor het media-effect
Thomas doet eerst een slag in de lucht, ziet dan zelf ook wel in dat de uitkomst een statistisch artefact is en probeert dan via allerlei mitsen en maren te doen alsof latere studies dit fundamentele gebrek ooit misschien herstellen (nee dus).
Die nuanceringen hebben in mijn optiek echter maar één functie. Dat is het rechtvaardigen van de publicatie van biologische betekenisloosheid. Ik zeg dus niet dat soorten zich niet aanpassen aan veranderende milieuomstandigheden- mijn stokpaardje is juist dat ze dat continue doen- maar dat we van deze studie geen klap wijzer worden over klimaat en natuur.
Valse concreetheidheid voor fondsenwerving
De uitkomst lijkt gefabriceerd om het onzegbare tastbaar te maken voor journalisten en politici: die hebben nu een grijpbaar getal in handen, 1700 meter per jaar al zegt dat getal evenveel over biologie als 80 meter pindakaas op een Alpenhelling bij 25 graden: valse concreetheid die we kennen van de ecologische voetafdruk: dit is geen wetenschap maar milieumarketing.
Verleemansing
Onder verleemansen versta ik dus het opblazen van een bureaustudie, waarbij men vaak willekeurige data bij elkaar gooit in een statistische blender. Die blender is zo ondoorzichtig mogelijk in elkaar gezet met soms best aardige wiskundige technieken, zodat de belangrijkste doelgroep – journalisten, politici en mede-milieuactivisten onder de indruk is. Uit die blender rolt dan een uitkomst, een statistisch artefact waarbij alle oorzaken en alle trends tot één factor zijn samengesmolten: een kunstmatige lineaire relatie tussen voorkomen van soorten en temperatuur.
Er lijkt iets nieuws ‘gevonden’, terwijl er iets nieuws is uitgevonden.
Chris Thomas komt met een volkomen krankzinnige vondst: ‘in temperatuur onverzadigde ecosystemen’….Kauw daar nog maar eens op. In de klimaatbiologie neemt het aantal menselijke geboortes dus weer lineair toe met het aantal ooievaars dat op daken broedt. De boom die vorig jaar nog in uw voortuin stond, staat volgens Chris Thomas nu bij de overburen dankzij de opwarming van de aarde.
Dat kan (bio)logisch niet, maar statistisch wel. En als je klimaatactivist bent. Toch moeten we dit serieus bespreken, want het stond in Saaiens, en het is ‘echte wetenschap’, en wie anders stelt is ‘een holocaustontkenner’, als we mensen als Rik Leemans mogen geloven, Jan Rotmans en andere activisten die bijklussen in de wetenschap.
Ik doe er dus nog een deeltje over, waarbij ik ook de supplementary materials opvraag, want ook in deze studie krijg je geen fatsoenlijk zicht op de data, zoals vaker bij ‘klimaatbiologie’: nu eerst naar de lezing van de ontkenner Fred Singer bij het KNMI die de toekomst van uw kinderen in gevaar brengt. Kijken of Bram Bregman weer gaat huilen, zwaaiend met het boek van Oreskes. ‘Je spant samen met de olie-industrie’ huil huil
Kun je lachen.
verleemansen, wetenschap van de The Saaiens of Oz
En?! Moest Bram Bregman nog 'huilie huilie' doen?
Geweldig blogje trouwens. Er grappig en treffend.
Heb je het nu over de zeespiegel of over de een of andere 'opschuifgrens'? ;)
17 Meter per jaar, dat is 170 meter in tien jaar en 1,7 km in honderd jaar. Dat laatste is als ik van mijn huis naar het centrum van Assen wil lopen; en dat doe ik in 15 a 20 minuten, afhankelijk van waar ik in het centrum ik wil zijn. En dat dan allemaal als we aannemen dat de temperatuur blijft stijgen, hetgeen alweer bijna anderhalf decennium niet het geval lijkt te zijn.
@ marc, kleine verschrijving, ik had het niet goed omgerekend naar afstand per jaar.
Is Thomas nu ook al bloemen aan het knuffelen?