In het artikel Groene bonus groeit als kool vandaag op de Groen & Geld (hoe plat wil je het hebben!) economiepagina’s (28 & 29) van de Volkskrant speelt CO2 nog maar een marginale bijrol. Zelfs het milieu komt er bekaaid vanaf. Het gaat meer om mensenrechten en arbeidsvoorwaarden in China, medewerkertevredenheid, energiebesparing en efficiënt gebruik van materialen. Duurzaamheid dus weer daar waar het begrip thuishoort: in het rijtje maatschappelijk verantwoord ondernemen, stakeholders, corporate governance en responsible leadership.

Zijn de klimaathype en de CO2-leugen dan echt al helemaal voorbij? Nee op de linkerpagina zien we nog het artikeltje Manifest moet bio-based economie bevorderen. Op 29  september hebben Natuurmonumenten, Oxfam Novib, Solidaridad, Stichting Natuur en Milieu, Wereld Natuur Fonds, IUCN NL, Avantium, AVEBE, Cosun, DSM, Eneco, Essent, Havenschap Rotterdam, KLM, Purac en de Rabobank het Manifest Groene Economie ondertekend.

Maar ach wat schrijft Guiseppe van der Helm van de vereniging van Beleggers voor Duurzame Ontwikkeling (VBDO) in antwoord op de vraag “is gehoor geven aan de pubnlieke opinie ook een motief voor duurzame bedrijfsvoering?”:

Als dat je doel is, is een beetje sponsoren van wat groene projecten wel genoeg.

Quod erat demonstrandum. We zijn zo eerlijk om het vervolg van Van der Helm eraan toe te voegen:

Wil een bedrijf de hele mindset omgooien zoals Unilever – dat zijn volledige productassortiment verduurzaamt – dan is er wel wat meer aan de hand.

Unilever staat niet in het rijtje bedrijven dat het greenwash manifest heeft ondertekend. Ik ken de ins en outs van hun plannen niet maar ik hoop voor ze dat ze duurzaamheid in de strikt bedrijfskundige betekenis interpreteren en dat ze de taalvervuiling met de van staatswege via gekochte wetenschap gesanctioneerde CO2-leugen elimineren.

Misschien een leuke pijl richting de milieubeweging: de taalvervuiler betaalt! En dat foute taal als een kanker om zich heen grijpt weet elke NLP-amateur.