de voormalige kwaliteitskrant werd partijorgaan van 'de duurzaamheidsbeweging'

Zoals ex-redactiechef van Trouw Jaffe Vink al constateerde heeft de voormalige kwaliteitskrant Trouw ‘zich volledig verloren in de groene gekte’. Hij verliet dit zinkende schip op tijd, om er niet door besmet te raken.

Ik ben steeds meer benieuwd hoeveel geld de krant van groene lobbyisten krijgt om jaarlijks krimpende begroting van het oud papier sluitend te krijgen. Mij konden ze niet fatsoenlijk facturen betalen voor geleverd werk, ze verkochten wel stiekem mijn verhalen door aan Europese persbureaus.

Maar Trouw kan dieper zinken dan ‘Het Gifschip’ van Vink al beschreef. Ze gaan nu zelfs op zoek naar een Zionistisch complot tegen ‘De Duurzaamheidsbeweging’ om hun eigen journalistieke falen (lees De Staat van het Klimaat) te maskeren.

De ‘Klimaat voor losers’-strategie van Trouw: zoek de saboteurs en zionisten
Nu klimaat een thema is voor verliezers-zoals Hans Labohm al constateert op de Dagelijkse Standaard, en de meeste nuchtere Nederlanders zien dat ‘Duurzaam vooral duur‘is, kiest Trouw een wanhoopsstrategie. Het eigen falen afwentelen op mysterieuze ‘saboteurs’, zoals Jan Paul van Soest ook al deed met zijn ‘klompen in de machinerie.

Trouw’s meest gulzige consument van het zaad van Klimaatkameraad Pier Vellinga, Janne Chaudron roept haar Kameraden nu op om het Zionistisch complot tegen ‘De Duurzaamheidsbeweging’ te ontmaskeren. Chaudron heeft het weer tot de bodem uitgezocht en besluit met een oproep:

Wie is volgens u de meest invloedrijke tegenwerker van de duurzaamheidsbeweging in Nederland? Tot en met 21 november kunt u hier mensen nomineren die volgens u de meeste invloed hebben op het tegenwerken van duurzame initiatieven in Nederland. Daarna wordt er een selectie gemaakt en volgt er een stemronde. De winnaar wordt vervolgens uitgeroepen tot De tegenkracht van de duurzaamheidsbeweging in Nederland.

Sceptische Protocollen van Zion
Het enige verhelderende is dat Chaudron ook toegeeft dat ze geen journalist is maar propagandist van de ‘Duurzaamheidsbeweging’, een politieke stroming die geen tegenspraak duldt, en externe excuses zoekt voor eigen falen. Heb ik net Umberto Eco’s fantastische’De Begraafplaats van Praag’gelezen- over geheime diensten die zionistische complotten uit de duim zuigen, om de aandacht van hun falende regimes af te leiden-, blijkt het dat de krant Trouw echt gelooft dat die complotten bestaan…

    Natuurlijk werkt bij Trouw het zelfde mechanisme. Na jarenlang volledig te falen op journalistiek vlak, zoekt men een externe schuldige.

Duurzaam is vooral duur (meer dan 18 miljard euro), zo weten alle nuchtere Nederlanders
Lieve Janne, ik respecteer je gevoelens en je vriendinnen waarderen vast je meelevendheid en duswelbeswel humor iewhiehie. Maar dat sceptische Zionisme….Dat geloof je toch niet? Plaats 2 sceptici bij elkaar en je hebt 3 meningen. Het enige waarop skepsis aanspraak maakt is het gezonde verstand van de nuchtere Nederlander. Of is dat hetgene wat zo hinderlijk is?

Die weten dat 1+1 gewoon 2 is, een rekensom die voor de meeste journalisten te moeilijk is, zodra het over windmolens gaat. Duurzaam is vooral duur- we verbranden 18 milard euro klimaatsubsidies zonder controle op rendement. Windmolenaars krijgen zelfs geld toe om GEEN stroom te produceren. en bovendien is het slecht voor de natuur, zoals we hier, hier, en hier al lieten zien.

zonneakker/siliciumwoestijn in voormalig natuurpark De Eifel


Aan onze lezers de volgende oproep: wie is het groenste gansje van de media?
Ik kies Janne Chaudron. Bij Chaudron druppelt het zaad van Pier Vellinga continue uit de mond, zodra het onderwerp op klimaat komt. Het is de enige ‘wetenschapper’ die ze begrijpt en steeds opbelt. Zoals toen Marcel Crok zijn ketterse ‘De Staat van het KLimaat‘uitbracht, en Janne Pier Vellinga’s zaad over hem uitstortte zonder het boek te hebben gelezen. Laat staan begrepen. Trouw geeft continue advertentieruimte aan milieuclubs, onder het mom van journalistiek.

Splinter van Stapel versus balk bij Vellinga
We vroegen ons net nog af samen met ex-Trouw Chef Jaffe Vink, waarom alle journalisten zo verslaafd zijn aan milieuporno, en zelfs anders kritische journalisten als GPD-chef Frits Bloemendaal een groene waas voor de ogen krijgen zodra het woord ‘duurzaamheid’valt, en waarom men de splinter bij Diederik Stapel wél ziet maar de balk bij Pier Vellinga niet.

Ik werd afgelopen vrijdag in de auto nog via de radio getracteerd op een kathedraal van een nichtenstem bij BNR. Die voerde met directeur MVO Willem Lageweg samen campagne voor ‘De Duurzaamheid’ = meer staatssteun aan bedrijven die hun energierekening omlaag willen drukken. Terwijl Lageweg degene was die mij definitief uit de kast deed komen als skepticus met zijn historische woorden:

Met de planet en profit zit het wel goed, maar de people.. ‘

Eén simpele vraag, die dankzij Climategate al werd gesteld: wie zijn nu de ‘good guys’, en wie de bad and the ugly? Het gros van de Nederlanders heeft die keuze al gemaakt, maar BNR en Lageweg wilden juist die democratische krachten buiten spel zetten met een nieuw eufemisme. ‘Politici moeten leiderschap tonen’