China kiest voor ontwikkeling en welvaart voor de bevolking

Als een lopend vuurtje verspreidt het spectaculaire nieuws zich over de sceptische sites van de wereld: eindelijk spreken Chinese klimaatwetenschappers zich duidelijk uit over klimaatverandering, en daarbij nemen ze een zeer kritisch standpunt in ten opzichte van de IPCC claims.

De conclusies van FANG et al.  of the Ministry of Education, Peking University en het Climate Change Research Center, Academic Divisions of the Chinese Academy of Sciences at Peking University in hun paper Global warming, human-induced carbon emissions, and their uncertainties peer reviewed gepubliceerd in Science China Earth Sciences (received February 25, 2011; accepted June 29, 2011) zijn simpel, rechtlijnig en voor de hand liggend:

  • de mate van opwarming van de aarde is onduidelijk
  • de bijdrage van de mens aan klimaatverandering is moeilijk vast te stellen
  • het is onduidelijk wat de rol van andere menselijke en natuurlijke bijdragen is
  • er was de afgelopen eeuw geen goede correlatie tussen CO2 toename en temperatuur
  • de toegenomen CO2 concentratie hoeft niet geheel voor rekening van de mens te komen

De NIPCC rapporten
Veelzeggend is dat de wetenschappers in hun onderzoek de rapporten van het IPCC hebben vergeleken met die van het NIPCC (zie hier het eerste rapport en het recente interimrapport). Die heb ik al vaker aangehaald, en zijn de wetenschappelijke bijbel van de sceptici: alles erin is wetenschappelijk onderbouwd en kan in een serieus klimaatdebat gebruikt worden. Dat werd zelfs toegegeven door alle (alarmistische) experts die ik sprak op de dag dat Fred Singer (de voornaamste man achter het NIPCC) ons KNMI bezocht.
We weten sinds climategate dat grote delen van de IPCC rapporten bepaald niét wetenschappelijk verantwoord zijn.
De Chinese wetenschappers hebben de wetenschappelijke feiten op een rij gezet en hebben de enige mogelijke conclusie getrokken: de AGW hypothese is niet meer dan dat, een hypothese, en lijdt onder een pijnlijk gebrek aan bewijs.

Politieke consequenties
Het is moeilijk voor te stellen dat een dergelijke studie naar buiten gebracht wordt zonder de instemming van de Chinese regering. Nu bestaat die zo goed als volledig uit ingenieurs, dus is de kans toch al klein dat daar veel alarmisten bij zouden zitten. Verder is hun opstelling in de Kyoto onderhandelingen altijd al zeer terughoudend geweest: als netto ontvanger wilden ze wel meedoen, maar een bijdrage leveren was geen optie. Vóór de Kopenhagen bijeenkomst hebben China en India dan ook een gezamenlijke aanpak afgesproken: men zou geen CO2 beperking accepteren wanneer die de groei zou remmen.

Gezamenlijke opstelling China en India vastgelegd vóór Kopenhagen

Dit klopt geheel met wat ik in mijn op klimaatgebied belangrijkste blog tot nu toe al aantoonde: de CO2 uitstoot van de wereld blijft nog zeker tot 2050 stijgen, voornamelijk door de BRIC landen, en daar valt niets aan te doen. Alles wat wij aan CO2 reductie uitgeven is dus  weggegooid geld.

Lees voor een uitgebreide toelichting het blog van Hans Labohm van vandaag.

.