Biobased economy in Transsylvanie: Advanced traditional soil depleting short life-expectancy-ensured high biodiversity attracting sheep-farmingsystems (keuterboeren met gat in je maag en een stok tegen de beren en wolven).

Na mijn eerdere blog met Kamervragen aan Diederik Samsom over biobrandstof, twitterde Samsom terug dat Greenpeace in een rapport had bewezen dat biobrandstof toch uitkan. En als een actiegroep die proefvelden van biowetenschappers vernielt het zegt, dan klopt het!

Wij van Climategate uitten onze jeugdige energie vroeger nooit via boterzuurcocktails richting kapitalisten vanuit onze Zodiac. In plaats van op jeugdsentiment, baseren we ons daardoor gemiddeld vaker op normale experts. Productie-ecoloog Rudy Rabbinge, senator van de PvdA (..) bijvoorbeeld..

Armsten van de Wereld het meest getroffen door biobased Samsom
In deel 2 van de cursus: Diederik wordt volwassen, raadplegen we het werk van twee Wageningse agronomen. De eerste is Herman Stolwijk over de prijsstijgingen op de wereldvoedselmarkt, mede als gevolg van Biobrandstoffen. En de duurzame aanslag die duur voedsel pleegt op het inkomen van de ruime miljard mensen die van minder dan 2 dollar per dag moeten leven, en zo niet eens hun donatie aan Greenpeace kunnen doen.

Biobased: vroeger was het allemaal beter
Een andere is Jack Peerlings over de ‘biobased economy’, wat volgens hem deels ‘nieuwe wijn in oude zakken’is. Wanneer we via Peerlings de ‘Overheidsvisie op de Biobased Economy in de Energietransitie’uit 2007 mogen citeren was ‘iedere economie vóór het gebruik van olie, steenkool en gas biobased’.

    Medieval Low Lifespan Garanteed Integrated Sobriety Lifestyle dus. Waarvan je binnen de Europese Unie in uithoeken van Transsylvanie nog goed uitgewerkte voorbeelden vindt, zoals bovenstaande foto toont. ‘Biobased’ is deels vergelijkbaar met de huishoudster als floormanager. Een Veronica-isme van een Groene Disk Jockey (plaatjedraaier) uit Brussel, die iets ouds weer hip doet klinken in het Engels.

Maar laat ik eerst in vraag-antwoord enkele feiten op een rij zetten die Stolwijk levert.

Hoeveel groeide het oppervlak aan graangewassen in Amerika als biobrandstof?
Stolwijk citeert het OECD/FAO 2008: Van 2005 tot 2007 verdubbelde het aandeel graangewassen dat in de tank van hybride rijdende eco-activisten belandt van 46 miljoen ton naar 93 miljoen ton. De grootste groei vond plaats in Amerika van 41 ton naar 81 miljoen ton, de EU ging van 1 miljoen ton naar 6 miljoen ton.

Stolwijk stelt: ‘Op basis van de cijfers uit de tabel lijkt de conclusie onvermijdelijk dat er van het bio-ethanolbeleid een aanzienlijk prijsopdrijvend effect moet zijn uitgegaan.’

Was de voedselprijspiek in 2008 en die van 2010 te wijten aan een lage oogst (bijvoorbeeld door De Klimaatverandering, waarbij er maar één is en CO2 is Zijn Oorzaak)?
Antwoord op basis van oogstcijfers 2001-2009:

‘Hoewel er inderdaad sprake is van schommelingen (in de oogstopbrengst per jaar RZ) zijn die in jaren van prijsstijgingen niet uitzonderlijk geweest. Door een tegenvallende productie in 2006/7 in vooral Australië en de EU viel de mondiale productie met 5 procent terug, maar ondanks die terugval was de totale graanproductie de op twee na grootste in de geschiedenis.’

Ook was oogstjaar 2008/9 volgens het Amerikaanse Ministerie van Landbouw een historisch recordjaar voor de mondiale graanproductie met 2,225 miljard ton. Toch volgde in 2010 wéér een voedselprijspiek, en verdwijnt volgens Rudy Rabbinge 30 procent van de maïsoogst in de VS in de tank.

Andere oorzaken volgens Stolwijk:

  • Herziening Europees landbouwbeleid, waardoor de Mansholt-achtige overproductie in onderproductie eindigde: in jaren met tegenvallende oogst kan de EU dus niet meer overschotten op de markt dumpen waardoor de prijs daalt.
  • Uitvoerbeperkende maatregelen graanexporteurs
  • Speculanten beleggen steeds meer in grondstoffen als ‘zeker’kapitaal in tijden van dalende dollarkoersen
  • Kunnen de armsten in ontwikkelende landen (niet Greenpeace-donateurs) profiteren van die hogere voedselprijzen?

    ‘Hoewel het agrarisch productiepotentieel van een aantal Afrikaanse landen beneden de Sahara nog lang niet is uitgeput, doen zich hier de typische problemen voor van een sector die gedomineerd wordt door traditionele en kleinschalige bedrijven, die mede door een gebrekkige fysieke en economische infrastructuur nauwelijks geintegreerd zijn in de wereldeconomie.’

    ‘Traditional sustainable low yield agriculture as climate sensitive farming system combating global change through mass starvation’, zou je deze Afrikaanse ellende ook biobased kunnen ‘rebranden’, voor biobased Brusselse beleidsmakers: bij de minste droogte sterven ze bij bosjes, en bij stijgende prijzen blijven ze van die kwetsbare lage opbrengstlandbouw afhankelijk.

    Ze krijgen geen kans te investeren, mede dankzij het feit dat Westerse landen op advies van Greenpeace/IPCC jarenlang liever miljarden smeten richting CO2-windhandel en windmolens, en te weinig naar agrarisch onderzoek. Terwijl volgens mensenrechtenadvocaat Olivier de Schutter –VN rapporteur voedselveiligheid- investering in agrarische productiemiddelen twee maal zo effectief zou zijn als in andere delen van de economie.

    De Diederik Samsonite-koffer vol onwrikbare groene kolder
    Volgens productie-ecoloog Rudy Rabbinge is deze armoede en honger milieu-onvriendelijker dan rijkdom. Het dwingt deze mensen steeds meer grond uit te putten, en investering in beter (agrarische productiemiddelen)leven komt niet van de grond. Mens en milieu help je in de eerste plaats door mensen te helpen. Omdat er zoveel bureaucraten zijn in het Westen met een Diederik Samsonite-diplomatenkoffer vol groene kolder, blijft het lastig hier een discussie over open te breken.

    Dus blijven we dit geld – dat je maar één keer kunt uitgeven- nu weggooien aan windmolens en CO2-windhandel. Voor het klimaat/Greenpeace. Via ondoorgrondelijke wegen waar zelfs god een punt aan kan zuigen zou je zo de 2 dollar per dag of minder mensen helpen. Laten we op COP 18 in Azie verder vergaderen waarom dat niet gelukt is.

      Toch blijven we geloven in het enige analytisch denkende Kamerlid dat Nederland rijk is. Nog een paar jaartjes oefenen, en De Staat van het Klimaat nu eens echt lezen.

    Oh ja, nu nog die Biobased Economy van Peerlings
    .. dat kan in een volgend blog want anders wordt het te lang. Mag ik nogmaals even wijzen op een vooruitstrevend voorbeeld van biobased economy dat bij onze mede-Europeanen in Roemenie voor mijn camera verscheen: Advanced traditional soil depleting short life-expectancy-ensured high biodiversity attracting sheep-farmingsystems (keuterboeren met gat in je maag en een stok tegen de beren en wolven). Reuze duurzaam, en een krachtiger pleidooi voor een Verenigde Staten van Europa met Eurobonds waarin Nederland opdraait voor de schuld van knoflooklanden kan ik in woorden niet geven.