Krijgen we nog een witte kerst Piet?

Soms kraait een haan in de tuin. Dan weer hoor je een schaap een diepe zucht geven. Hier in het Friese Langweer is ’s winters altijd wat te beleven. We hebben hier nu zelfs een heuse rel over de openlucht-Kerststal. Nadat iemand achter de geraniums klaagde ‘er mogen geen levende schapen in de stal staan’ is het dorp ernstig verdeeld in een pro-schaap en contra-schaapkamp, een inval door de animal cops wordt niet langer uitgesloten…

Voor het laatste nieuws over deze Langweerder kerststal-crisis is de Leeuwarder Courant het uitgelezen medium
Die krant heeft echter- naast het onmisbare regionieuws- ook haar eigen klimaatkruisvaarder die ze af en toe van stal halen, om ‘de sceptici’ een veeg te geven: Nico Hylkema.

Nu is ook de alweer 17de COP-klimaatconferentie in Durban mislukt omdat ‘De klimaatsceptici te veel aandacht krijgen’. Kom Nico, denk eens na..zonder fossiele brandstof geen klimaatconferenties en klimaatonderzoek.
In dit blog vraag ik me af of klimaatreporter Hylkema beter tot zijn recht komt als kerst-sterverslaggever. Tot nu toe slaagt hij maar niet om klimaatklok en klepel van elkaar te onderscheiden. En hij toont vooralsnog geen ambitie dat te veranderen.

    We proberen Hylkema één keer te helpen, omdat Kerst het feest van warmte en liefde is.

Eerst even het milieu schetsen waarin Nico Hylkema opereert
Voor de context, snapt u..Ondanks eeuwen Hollandse kolonisatie kunnen ze hier in Friesland nog steeds niet spellen. Rijd ik onder een gloednieuw aquaduct door bij Sneek, schrijven ze ‘akwadukt’. Wie belt de gemeente over deze storende fout?

In het eigen dialect heet duurzaam nu ‘dworsom’
Zo klinkt het fonetisch, als iemand die met een mond vol eten moeilijke woorden bezigt. Ja, iedereen kan Fries leren, zo constateerde Ronald Plasterk al als Intermediair-columnist: je legt over het bestaande Nederlandse woord een volkse knauw en je kunt subsidie aanvragen voor een eigen omroep met TV-station.

Die is er dan ook: Omrop Fryslan. Als je dan na jarenlang Fries praten in het Nederlands een bui probeert te voorspellen, kun je zelfs succesvol weerman worden. Daar kijken we dan naar op SBS, zoals corpsbal-studenten André Hazes toejuichten.

De regionale politiek én opiniewereld wordt hier kortom vooral bemenst door boeren
Dat is prima, de agrarier is de hoeksteen van onze samenleving. Maar deze boeren willen wereldburger lijken, model Hans Konst en dan gaat het mis. Ze beginnen tenenkrommende dingen te roepen over ‘De Klimaatverandering’. En de noodzaak voor duessaeme eenesssie, als ze het in het Nederlands proberen te zeggen.

In hun ‘ambiesjes’ op energie en klimaatgebied worden lokale ‘bestjoerders’ dan opgehitst door het PvdA-gezinde platform de Leeuwarder Courant. Haar milieujournalistiek drijft traditioneel op drie basiskwaliteiten: geloof, hoop en liefde die alle natuurwetten overwinnen. Al eerder geconstateerd bij windmolens, de redactie-rekenmachine geeft als uitkomst bij 1 +1 = wat je gelooft. Bij de omslag naar ‘de betere wereld’ begint de LC-redactie wel erg ongeduldig te raken.

    Vrouwen en kinderen eerst, de Leeuwarder Courant schrijft over de baaiobeest iekonommie
    Dit weekend was het alweer raak met een paginagrote naïeve lofzang op de hier kwantitatief behandelde biobased economy. De redactie wilde weer bestuurders aansporen nog dommere dingen te doen. Die baaiobeest iekkonnommie is hier nodig om de nasaal uitgesproken ‘klimaetveroaring’te keren. Een economie op tuinafval en doorgedraaide suikerbiet werkt namelijk wél in het Engels, zolang je geen feiten checkt.

    Wat overblijft is dus een gratis pagina-advertentie voor de provincie Friesland
    Mijn provincie hengelt naar SDE-subsidiemiljarden voor ‘Groengas’. Samen met Gasunie en nog wat boeren in LTO. Ik kreeg hun plan toegespeeld waar ik later deze week nog de zaag in zet. Moraal: lokaal als afvalverwerking kan vergisting gas leveren, maar doe verder geen moeite omdat je zo nodig ‘iets’wilt.

Enter Nico Hylkema, held van de planeet tussen 9 en 5
Zoals de meeste journalisten, demonstreert Hylkema in het gros van zijn stukjes dat hij klimaatklok en klepel niet uit elkaar kan houden. Hij trekt dan ook regelmatig ten strijde tegen de rechtse klassenvijanden en ‘populisten’ die samenspannen met de tabakslobby en de olie-industrie tegen ‘fatsoenlijke politici’ (= PvdA of erger).

Hylkema bleek eenvoudige prooi van Naomi Oreskes en Jan Paul van Soest. Door die mysterieuze ‘tegenlobby’- waar ook de kabouters een rol in spelen- zouden nu ook weer de onderhandelingen in Durban mislukt zijn. Zoals bij alle vorige 17 COP-conferenties alwéér geen leermoment. Wat een gemene mensen, die ontkenners…

Nico lijkt kortom een typische journalist
…een oppervlakkige alfageest die afgaat op ‘argument by authority’. Omdat hij kennis en analytisch vermogen ontbeert/of gewoon te lui is om feiten en argumenten te wegen op hun logische geldigheid, is dat de veiligste vluchthaven. ‘Dé experts van Dé Wetenschap zeggen het en dus is het waar want dat scheelt mij weer werk’. ‘Duizenden wetenschappers zeggen, dus zit ik veilig als ik die dooddoener quote’. ‘Het gezaghebbende wetenschapsblad Nature heeft gezegd’. Het komt neer op jezelf ontslaan van moeizame feitencheck.

Gemiddelde gevoelstemperatuur als postmoderne genuanceerdheid
Ja met zo’n alineakop jaag je lezers weg, maar het klopt. Hylkema peilt het gemiddelde van wat hem betrouwbaar lijkende bronnen zeggen, en bericht dan over zijn gevoelstemperatuur. Een vorm van postmodern fundamentalisme. Zo zijn bijna alle mensen die zich journalist noemen, de dame van de BBC die ik in Brussel sprak had bij windenergie ook nooit van basale begrippen als nominaal vermogen gehoord. Ze bericht gewoon over wat goed aanvoelt, en dat moet de rest van het Britse eiland dan kwaliteitsjournalistiek vinden. De journalist van De Standaard die me belde..Zelfde verhaal.

    Dit genre journalisten is daardoor meer bezig met skeptic-bashing dan factchecking.
    Het enige wat ze dus doen in betogen en artikelen tegen klimaatsceptische argumenten is de autoriteit van ‘de sceptici’ verkleinen, in de hoop zichzelf van inhoudelijke argumentatie te ontslaan. Die aanval op autoriteit sceptici gaat via 3 basale redeneerwijzen

  • a. via een stroman als ‘de mensen die de opwarming ontkennen’
  • b. door het debat te framen als ‘de wetenschappers’ versus ‘de sceptici’, en onderscheid verzuimen tussen De Wetenschap (een groep wetenschappers die de overhand heeft) en de wetenschappelijke methode
  • c. een beroep op het voorzorgprincipe waarbij die ‘ontkenners’ een verwijzing betekent naar de Holocaust: ‘de sceptici’zijn onverantwoordelijke untermenschen

Opgeklopte autoriteit van klimaatsentiment
Laten we meteen vaststellen dat ik met veel plezier een joekel van een stroman gebruikte in bovenstaande schrijven. Veel Friezen zijn boeren die nuchterheid inruilden voor kosmopolitische pretenties, staat daar eigenlijk. En Nico Hylkema is een Fries. Als Friese boer die boer bleef bepleit ik juist het gezonde boerenverstand, als baken in alle opgeklopte autoriteit waarmee klimaatsentiment zich omkleedt.

Dan nu het meer serieuze gedeelte in dit kerstverhaal
De Leeuwarder Courant lanceert dagelijks stellingen, waarop het Friese volk mag reageren. Voor de interactie met de krant. Nico Hylkema lanceert op 7 december de volgende stelling:

Klimaatsceptici krijgen teveel aandacht

Met als ondertitel

‘ontkennen menselijke bijdrage opwarming (zie de stroman) krijgt te veel aandacht’

Het bestaan van dit blog falsificeert die stelling al.
Climategate.nl werd opgericht omdat geen enkel mainstream-medium op degelijk journalistieke wijze aandacht besteedde aan Climategate. Steven McIntyre moest het blog Climateaudit starten om zich te kunnen verweren tegen alle laster in media door zogenaamde ‘wetenschappers’, zonder mogelijkheid tot wederhoor. Marcel Crok was de eerste tegen wie hij zijn verhaal kon houden. Pas na het IPCC-foutenfestival in Werkgroep 2 en 3, werd een zéér kleine minderheid met tegenzin wakker.

    Om dan Greenpeace te bellen voor wederhoor: ‘zeg wat vinden jullie van die ontkenners’.

Probeer het nog eens, zou ik zeggen.

Uitzonderingen die klok en klepel kennen
Fred Pearce van broeikasoverdrijver The Guardian toonde dat hij wél echte wetenschapsjournalistiek bedreef door feiten te checken, en over het onwetenschappelijk gedrag van een IPCC-elite te schrijven. Ook wetenschappers uit het mainstreamkamp van Climategate-Universiteit van East Anglia als Mike Hulme weten nu blogs én Climategate op waarde te schatten. Dat weet ik omdat ik ‘m een uur lang sprak. Nico je loopt achter, lees zijn ‘Why we disagree about Climate Change’. Dat gaat over klok en klepel.

Lees dan pedanterie waarmee wereldboerenburger Hylkema van start gaat

‘In Nederland hebben klimaatsceptici niet te klagen over ruimte in media, om hun slechts op onzekerheden gebaseerde argumenten onder de aandacht te brengen. Voor de minder goed onderlegde lezer/kijker (….) lijkt het alsof de sceptici even talrijk zijn als de onderzoekers die de klimaatopwarming en de menselijke factor daarin serieus nemen’.

Aantallen wetenschappers- een autoriteitsargument- zijn in wetenschappelijke zin geen geldig argument. Probeer iets beters. Zie de valse tegenstelling ‘wetenschappers versus ‘sceptici’, de stroman..
Wanneer media in de afgelopen 10 jaar één keer op eerlijke wijze de valide kritiek op het IPCC hadden beschreven- zoals collega de onkreukbare Marcel Crok deed na 6 jaar research en interviews met wetenschappers wereldwijd in ‘De Staat van het Klimaat’: dan hoefden wij zelfverklaarde experts als Hylkema niet nog eens uit te leggen dat het debat niet gaat over opwarming door mensen (via een CO2- klepel), maar klimaatgevoeligheid (de klok).

Wat lezen we dan verder van LC-klimaatster aan het firmanent?

‘De bijdrage van sceptici is niet meer dan het uitvergroten van onzekerheden’

Wanneer je weet dat Hylkema met ‘de sceptici’ het zelfde bedoelt als ‘niet-wetenschappers’ zit hij er soms bij enkelen niet helemaal naast. Neem de naam van ons blog: Climategate. Die affaire wijst op de grote invloed van een klein groepje wetenschappers in het IPCC met een klimaatalarmistisch standpunt, die daarbij

  • a. sceptici uit de literatuur weren
  • b. onderzoek dat onhoudbaar is als Mann’s Hockeystick naar buiten blijven verdedigen- de bekende riedel van ‘nog 3 onafhankelijke (…) studies die Mann bevestigen’, maar van binnen kraken
  • c. data-controle tegenhouden zoals door McIntyre en de wet overtreden
  • d. daarbij publieke informatie verduisteren via emails deleten en de wet overtreden

Wat Climategate NIET is…
Dus moraal van Climategate: mensen die de grote invloed van CO2 ten opzichte van andere factoren willen benadrukken; hoge klimaatgevoeligheid (klok) dicteren het IPCC-rapport als hoofdauteurs, én weren daarbij kritiek. Dat is wat Climategate aantoont. Climategate falsificeert niet de broeikaswerking van CO2, die al 150 jaar bekend is, en naar wiens eerste beschrijver het ‘Tyndall Centre for Climate Change Research is vernoemd.(klepel). Eisenhower heeft daar niet zoveel mee van doen, als je het mij vraagt.

Klok en klepel bij ‘de sceptici’
Zoals Fred Pearce al bij een vernietigende boekbespreking in Nature (niet vies van klimaatoverdrijving) vaststelde van een opruierig klimaatboek van Hylkema-kaliber: je kunt ‘de sceptici’- bedoeld als ‘niet-wetenschappers op blogs’, zoals wij, niet op één hoop gooien met de vele wetenschappers met valide kritiek als Judith Curry, Roger Pielke. Door dat wel te doen, vermijden ‘experts’ als Hylkema dat ze inhoudelijk op kritiek moeten ingaan. We zien bij Hylkema dus intellectuele luiheid in athletische proporties.

Dan volgen de gebruikelijke meningen waarin klok en klepel door elkaar lopen

‘De uitkomsten van het (??) klimaatonderzoek zijn verontrustend’

Wélke uitkomsten van welk onderzoek en welke wetenschapper strooide hier met waarde-oordelen? Namen en rugnummers aub..

En

‘Uit (welk??) paleontologisch onderzoek is ondubbelzinnig aangetoond (taalfout, uit onderzoek is gebleken, onderzoekers toonden ondubbelzinnig aan), dat te (???) veel CO2 in de atmosfeer de temperatuur doet stijgen. Zeker toen in de vorige eeuw geconstateerd dat de temperatuur op aarde evenredig steeg met de toename van het verbruik van fossiele brandstoffen nam de ongerustheid toe.’

Hoeveel is teveel, en ten opzichte van wat in Watt per vierkante meter? Bij 20 maal hogere CO2-concentraties is de temperatuur lager geweest in de geologische geschiedenis dan nu. Toen ontving de aarde ook minder zonnestraling, knappe jongen die hier de balans opmaakt. (klok van klimaatgevoeligheid)
We kennen een correlatie in bv de Vostok ijskern. CO2 (klepel) volgt met time-lag van 800 jaar, en onderzoekers als Hansen namen aan dat de snelle stijging van temperatuur na ijstijden niet alleen door verandering van de stand van de aarde konden komen. Positieve feedbacks van (het uit de oceaan gassende) CO2 (klepel van broeikasgas) moesten meewerken. Maar hoeveel? Wie het weet krijgt de Nobelprijs. Niet die voor de Vrede, die traditioneel naar bomenplantende anti-Westerse voodoopopjes en andere progressieve knuffelbeertjes gaat. Maar voor echte wetenschap.

De term ‘het onderzoek’ dient slechts als beroep op autoriteit.
Mooi voorbeeld is ook Nederland zelf. Tot halverwege de jaren ’80 was in Nederland géén sprake van een significante opwarmingstrend. Plots daarna kregen we een sprong van één graad. Een simplistisch eenzijdig CO2-verhaal –bedacht om niet al te heldere journalisten te helpen bij vette nieuwskoppen- schiet eenvoudig tekort om regionale trends te verklaren.

Een andere klok en klepel zijn klimaatdebat en klimaatbeleid
Zoals Mike Hulme al aangaf zijn velen het eens in oneens zijn, door langs elkaar praten. Ze bevechten klimaatwetenschap vanwege klimaatbeleid en overdrijving. Of andersom, ze marginaliseren sceptici omdat ze bang zijn dat we zonder angstige verhaaltjes niet gaan innoveren op energiegebied.

Waar de niet-klimaatwetenschappelijke sceptici als Hans Labohm (met evenveel papers als
‘klimaatwetenschapper’Pier Vellinga op klimaatfysica-gebied= 0 ) dan op wijzen, is dat je met duur klimaatbeleid- cold turkey op fossiele brandstof- eigenlijk een mega-economische recessie forceert. Je richt dus voorlopig meer schade aan met klimaatbeleid dan eventuele opwarming zelf zou doen. Dus waarom al dat opgeklopte ‘act now’-proza?

Alle sceptici zijn voor slimmer energiegebruik
Vanuit paniekvoetbal investeren in halfbakken techniek, die zonder subsidie nooit uitkan
Daar kun je tegen zijn zonder deelname aan een duister complot van de olielobby. En dan nog: iedere scepticus die ik ken – en volgens mij heb ik alle prachtexemplaren in NL gezien – is vóór slimmer gebruik van grondstoffen én besparing van fossiele brandstof. Dat is een goedje waarop we zuinig moeten zijn.

Beste Nico
Dit schrijf ik niet omdat we ‘het niet eens zijn met je’ in een spelletje postmodern langs elkaar praten. Met collega-wetenschapsjournalist Elmar Veerman zijn we het ‘niet eens’. Het verschil? Veerman is een bioloog die zich fatsoenlijk inleest: zie zijn uitgebreide bespreking op Noorderlicht van ‘De Staat van het Klimaat’, ook over mijn bescheiden biobijdrage. Dat hij daarbij deels faalt is dan jammer maar niet storend. Hij snapt tenminste het debat.

Maar Nico mag na enige zelfreflectie kiezen
..Zich bijscholen, om dan als echte journalist feit van fictie te onderscheiden. Of met bord voor je hoofd je lezers simplistische inzichten blijven bieden in een complex debat. Nico koos in zijn carriere voor het laatste en het werd ‘Hoe lijdt dit kindeke hier onder opwarming van de aarde’, (geen oud Nederlands ‘leit’). Een diepteverslag over de Langweerder Kerststalcrisis is je dan meer op het lijf geschreven. Het kindeke Jezus gaf ons ieder zo zijn talenten.