Meer schuimalgen zorgen voor koeling klimaat?

Schuim is afbraakproduct van Phaeocystis sp

Nog steeds vind je veel schuim op het strand, het afbraakproduct van Phaeocystis sp, de schuimalgen, die ik gisteren fotografeerde. Men roept bij Imares en bevriende milieuactivisten/Waddenfondsprofiteurs van Zeeinzicht altijd dat fosfaat de oorzaak was van die algenbloei. Maar dat is op zijn best half waar: ze bloeien er nog steeds lustig op los, omdat ze van NITRAAT houden. Terwijl fosfaattoevoer naar onze kustzee sinds 1985 meer dan halveerde…

De alg als klimaatkoeler
De toevallige foto is een nieuwe aanleiding om een oud idee uit de kast te halen:schuimalgen worden gelukkig van de groeiende CO2-concentatie. Phaeocystis scheidt tegelijk dimethylsulfide (DMS) uit.

Na oxidatie tot sulfaat ontstaan aerosolen die condensatiekernen vormen, waaromheen zonlicht reflecterende wolken ontstaan. Wat sommige mensen met sulfaten ook via geo-engineering willen bereiken om deendjerus kleimuttsjeensj te keren, doet de natuur uit zichzelf.

Meer CO2 in de atmosfeer leidt in principe tot meer algengroei in de zomer, en dus tot meer aerosolenvorming.

Het NIPCC-rapport besteedt ook aandacht aan de mondiale DMS-cyclus, aan de hand van een studie van Orellana et al in het Journal of Phycology in 2011

Natuurlijke geo-engineering volgens Gaia-principe
Mondiaal dragen deze algen bij aan 15 PROCENT van de sulfur-emissies, zo lees je op deze site van de Amerikaanse NOAA. Ook geldt: meer CO2, meer productie van algen en dus meer DMS en dus meer koeling.

Wat lezen we in deze reviewpaper uit 2005 van de VLIZ:

Recent model studies have shown that an increased atmospheric CO2 concentration
may result in increased DMS fluxes over the Southern Ocean by 20 to 30% (Bopp et al., 2003;
Gabric et al., 2003).

Academisch milieu-negativisme voorkomt onderzoek naar ‘positieve’ effecten
Ik las al over DMS in James Lovelock’s ‘Gaia, a new look at life on earth ‘als een terugkoppelingsmechanisme. Volgens mij is de stabiliserende werking van de biosfeer (gaia) nog steeds te weinig onderzocht, omdat officiele academische instellingen te druk zijn met negativistisch milieugehuil: het schijnt maatschappelijk relevant te zijn als je alarm slaat bij iedere menselijke verandering .

Zitten NIOZ, Imares en NIOO op schoot van de milieubeweging? Afgaand op deze site Zeeinzicht.nl wel. van Imares en NIOZ, samen met de NAM en het groene actiegroepje Stichting de Noordzee, ongetwijfeld opgetuigd met geld uit het Waddenfonds. Ze claimen:

Het effect van het verbod op fosfaten is vooral zichtbaar door een kleinere hoeveelheid schuim op het strand, die door de afbraak van Phaeocystis ontstaat.

Dat van die fosfaten is op zijn best dus half waar, zoals ik al eerder beschreef. Interessanter is te kijken of er nieuw onderzoek is dat die invloed van algen op klimaatkoeling beter beschrijft..Volgens sommige schattingen zou met name op het Zuidelijk Halfrond (dat voor het gros uit zee-oppervlak bestaat) 70 procent van de sulfaatverbindingen via dimethylsulfide uit algen komen.

Een laatste bespreking in Nature in december 2011 van de NOAA pleit juist weer tegen het idee van MDS als klimaatkoeler: dat kun je hier downloaden.