Theo verliet de zaal voor Hans Laroes ging spreken op de VWN/KNAW-bijeenkomst ‘Help het publiek praat terug’, dus vul ik die leemte even.

We moeten het de NOS meegeven: ze gaven scepticus Hans Labohm bij de klimaattop in Kopenhagen een weblog. Maar betekent dit dat de NOS geen kleuring gaf aan haar berichtgeving? Hans Laroes zal de eerste zijn die deze kleuring ironiserend ontkent. De NOS is geweldig, fantastisch, innovatief, bron van veelzijdige dieptejournalistiek en wij zijn niet gekleurd omdat wij dat niet vinden. Iedereen in onze sociale omgeving bevestigt dat namelijk.

Hans Laroes opende zijn lezing met een feitelijke onjuistheid: het liedje ‘One of us’‘what if God was one of us’komt van Joan Osborne, niet van Alanis Morisette. Daarna een verhaal dat wel lekker klonk, en velen een goed gevoel zou hebben gegeven.

Maar is het ook waar?
Laroes noemde het hacken van overheidscomputers zoals Wikileaks een ‘interessante vorm’van nieuwe journalistieke informatievoorziening. Maar wat deed de NOS bij Climategate, de hack of lek (weten we nog steeds niet) van CRU?

Pachauri opvoeren als kapstok van het bericht

Pachauri: “De recente diefstal van emails van wetenschappers van de universiteit van East Anglia laat zien dat sommigen zelfs illegale handelingen willen begaan. Mogelijk met als doel het IPCC ongeloofwaardig te maken”.

En sceptici als ‘een mening’, waarbij belangengroepen die aan klimaatbeleid miljoenen verdienen als Greenpeace en Oxfam een andere mening heten.

En het verkondigen van de ‘officiele’ establishment-lezing van Climategate over Phil Jones

En verder op bijna beschamende wijze meewerken aan het Cramer-promotieplan van het Ministerie van VROM, dat we hier al beschreven en Erwin Timmer ook al. De NOS onder Laroes zag het kortom als taak om het bureaucratisch establishment te volgen en te dienen.


Fukushima powered by Energiebezinner/Anti-kernenergieactivist Turkenburg
Bij de Fukushima-ramp mag anti-kernenergieactivist van de oude stempel (Energiebezinningsgroep met Pier Vellinga) Wim Turkenburg verslag doen, in plaats van een degelijke Delftse kernfysicus als Tim van der Hagen.

Meer zwaarte in berichtgeving aan eigen wereldbeeldbevestiging
Bij journalisten ben je namelijk ‘partijdig’ wanneer je ergens verstand van krijgt en dus afwijkt van ‘established opinion’ dat alles met straling en kernenergie wel slecht moet zijn omdat Greenpeace dat zo hevig vindt. Wel mocht Tim van der Hagen zijn visie eenmaal toelichten. Consequent geeft men dus meer zwaarte aan de opinies van mensen die dicht bij het eigen wereldbeeld staan.

De NOS haalt steevast Greenpeace-activisten van stal als ‘deskundigen’ zonder hun belangen toe te lichten, en presteert het om met een bureauredactie van meer dan 200 mensen géén enkel noemenswaardig journalistiek onderzoek te doen. De NOS blijft zo doorgeefluik van het progressief liberaal establishment, en verspreidt nu ook onzin via Twitter en sociale media. Dat is dan de innovatie.

Ik heb nooit begrepen waarom doorgeefluikjournalistiek, het ‘churnalism’van de NOS gelijk staat aan objectiviteit. Misschien is het niet meer rood, maar doorzichtig is het wel.