Pierre Gosselin noemt het al “Green Führerism”. Dat vind ik wat overdreven. Ik zou het eerder post-modern Lysenkoïsme willen noemen. Waarbij de communistische hongersnood is vervangen door 21e eeuwse Romantische tranen en burgerlijke verontwaardiging. Het geeft me toch ook een beetje een boontje komt om zijn loontje gevoel. Want welk ander volk sluit nu zo maar ineens pats boem 8 perfect draaiende kerncentrales ver weg van welke breukzone dan ook!