Vissersschip. Verstoring van een ideaalbeeld, of juist een verrijking?

De provinciale Zeeuwse Courant berichtte al over mijn komst naar de regio op 23 maart, om een lezing te geven voor de mosselvissers van Algemeen Vissersbelang: ‘Visserijvereniging Bruinisse ontvangt omstreden onderzoeker‘.

De Friese wetenschapsjournalist is de luis in de pels van veel biologen. Er moet meer fosfaat in het water, vissers zijn niet de oorzaak van de teruglopende palingstand en ganzen zijn er om op te eten, zijn enkele stellingen die Zeilmaker verdedigt

Of ik dat ook doe is maar de vraag, maar meestal weten journalisten meer over jou dan jij over jezelf. Zie hoe Jan Hein Strop van De Pers zijn theorieen over Marcel uit zijn duim zoog. Zijn rechtvaardige straf is nu gekomen, De Pers is opgeheven. Ik ben uitgenodigd op basis van mijn Visserijnieuwsessays ‘De Primitieve Verbeelding aan de Macht’. Die raakten wel een gevoelige snaar.

Ik zal niet de visserijdeskundige gaan spelen, omdat ik nog maar een jaartje op het dossier Visserij zit, sinds het VIBEG-theater in Trebol. Een probleem rond visserij is juist een overtal aan ‘deskundigen’met allerlei zekerheden. Stellen van goede vragen is nu belangrijker dan nog meer antwoorden.

Ospar: 4 maal ideologie in één zin
De kern gaat over het onderscheid tussen ecologie en ideologie, tussen feiten en voorzorgprincipe. Zie ook dit voorbeeld uit het Ospar-evaluatierapport in 2010. Eén en al zekerheden in schrift, maar vooral persoonlijke aannames met een hoog subjectief gehalte

Eutrophication occurs when the enrichment of water by nutrients, specifically phosphate and nitrogen, leads to an accelerated growth of algae and plants (Acceleratie ten opzichte van wat? RZ) causing an undesirable (onwenselijk voor wie? RZ) disturbance to
the balance of organisms present (definieer ‘verstoring’, en welke mysterieuze balans, is dit ecologie of New Age? RZ) in the water and to the quality (wat is ‘kwaliteit’dan en waarvoor?) of the water concerned.

Ospar hanteert de EcoQO als kwaliteitsmaat.
Waarbij ecologen schijnbaar concrete getallen ontwerpen voor beleidsmakers. Ze gooien trends van papegaaiduikers in Noorwegen op één hoop met die van zilvermeeuwen op het Wad. Dat gaat in een bioblender en daar komt dan een vals concreet getal uit, een zeevogel EcoQO: een trend van zeevogelbioblub van Frankrijk tot Noorwegen, waaruit blijkt dat zeevogels meer Europese regels nodig hebben en visserijbeperking. Wetenschap is dat niet. Toch blijven ecologen dit verdedigen.

Is dat omdat ze ‘de goede zaak’belangrijker lijken te vinden dan deugdelijke bewijsvoering?
Zo maar een vraag die je kunt stellen.