Vrijdag de 13de april reed ik naar Lauwersoog waar de ‘ De Haventour’plaats vond voor het ‘uitvoeringsprogramma brede visie’. Als kenner van zwarte humor wilde ik kunnen lachen om deze showvoorstelling, gefaciliteerd door het Ministerie van EL&I. Spreekstalmeester was de mij welbekende consultant, de Wageningse bioloog Ronald Lanters van bureau Wing- eerder LNV-ambtenaar. Ik was aanwezig als ongevraagd commentator: blogger van Climategate dus.
Vissertjes: ‘apen’
Lanters mocht de klappen opvangen van boze vissertjes, die gekke kleuters, heimelijk ‘apen’ genoemd door een bureaubabe van het Zentrum fur Meeresburokratisierung’, terwijl de verantwoordelijken (Ton IJlstra) veilig achter hun bureau bleven.
Die vissers zijn in hun toekomst bedreigd door operatie Fuck the Fisherman (VIBEG) , dat Lanters begeleidde als verlengstuk van Ton IJlstra: 25 procent visgebied dicht op bevel van Jolande Sap en haar groene grootayatollahs. En dus hebben die aapachtige vissers allerlei onverklaarbare ‘emoties’ en ‘boosheid’. Zitten ze ‘niet zo lekker in hun vwelletje’, kampen ze met ‘frustraties’.
Dus lekker verder kletsen over koetjes en kalfjes in de Haventour.
Gezelligheid alom, en praatgroep Pro Sea notuleerde met subsidie uit het Europees Visserijfonds. Voor het leermoment, dat voor aanstormend bureautalent, gepromoveerd in wereldvreemdheid volgt uit dit soort ‘spannende experimenten’van ‘participatieve beleidsintegratie’ en ‘stakeholderinteractie’. Ik stel me dat zo voor, en hoop dat ik het helemaal mis heb.
Vissertjes, neem je tekenspullen mee
De Haventour claimt dat nu ‘de vissers aan zet zijn’ op het Wad (hahahahahahahaha, Ton hou op), om ‘aan te geven wat ze willen’ (toe, hou op hahahahaha). Positief/naief uitgelegd: vissers mochten hier voor de overheid hun ‘eigen verhaal opstellen’, over ‘hoe zij nu hun toekomst zien’. Want het gaat hier over ‘kansen voor de Wadvisserij’. De vouwblaadjes en kleurpotloden ontbraken er nog aan, om de viskleuters lekker te laten knutselen
Interactieve beleidsvorming
Deze cabaretvoorstelling met zwarte humor – vrijdag in Den Oever op herhaling- is een vrucht van wat vroeger ‘interactieve beleidsvorming’heette, er zal nu weer een andere naam voor zijn. Waarbij mensen die niets te zeggen krijgen over het uiteindelijke beleid hun ‘emoties mogen uiten’, terwijl de beleidsmakers ‘daar begrip voor tonen’(= achterover leunen, oren sluiten en aan seks denken).
Of waarbij de verantwoordelijken geheel afwezig zijn zoals hier, om geen klappen te hoeven vangen. De koers (‘visserij met de natuur in balans’en ‘kleinschaligheid’) ligt al vast in het programma ‘naar een zuurzame Waddenvisserij’ sinds Gerda Verburg, en ademt het bureaucratenproza van groenlinkse campagneclubs en Stichting Martijn.
Bedenk maar eens zo’n grap. Ton IJlstra schudt ze uit zijn bureau
Gezellig kansen en uitdagingen bekletsen, terwijl het Zwaard van Damocles boven vissershoofden hangt: door campagneclubs gebiedsroof en bedrijfsbeeindiging, alles gestimuleerd en gesubsidieerd door het Ministerie van ELI met Machiavellist Ton IJlstra.
-
Kijk, die groenlinkse gutmenschen zijn ontoerekeningsvatbaar. Ze kunnen het niet helpen dat ze leugenachtig zijn, dat is hun pathologie: denken dat de wereld niet zonder ze kan. Maar het is de OVERHEID die deze groenlinkse gutmenschen met absoluut minderheidsbelang de macht GEEFT. De OVERHEID is hier verantwoordelijk en niemand anders. Ookal creert IJlstra nog zoveel ruis op de lijn om zichzelf buiten schot te laten.
Dat –samen met een plotseling daadkrachtige NMA die Waddenvissers miljoenenboetes oplegt omdat zij met elkaar VRIJWILLIG afspreken visserijdruk te verlagen- is eigenlijk het enige fundamentele probleem dat een acute oplossing behoeft bij Waddenvisserij, naast de falende overheidshandhaving van motorvermogens. Is ook nog maar jaaaaren bekend.
Maar laten we gezellig doorkletsen.
Je kunt Ton Ijlstra en zijn mede-bureaucraten bij het Ministerie van ELI een gevoel voor zwarte humor niet ontzeggen. Je zou ze ook als laf kunnen typeren. Ronald Lanters moet gerechtvaardigde woede van gedupeerde vissers opvangen, maar zijn aanwezigheid is extra pesterig: want de woede komt bij hem niet aan het juiste adres.
-
De verantwoordelijken voor de problemen binnen de Noordzee- en Wadvisserij – Ton Ijlstra voorop – wassen de handen in onschuld. Het ontslag van deze bureaucraten, Ijlstra voorop zou een zegen voor Nederland zijn. Maar een kameel kruipt eerder door het oog van een naald, dan dat een ambtenaar het koninkrijk van de productieve sector moet betreden.
Met subsidie uit het Europees Visserijfonds was een enquete opgesteld onder Wadvissers.
Door een tiental ingevuld, die enquete, met de meest uiteenlopende bedrijfsachtergronden, waarna de enqueteur het aantal appels vermenigvuldigde met het aantal peren, gedeeld door de hoeveelheid aardbeien in Belgie. Voor bureucraten zijn vals-objectieve staafdiagrammetjes voldoende: wij hebben onze ‘data’, en de koers staat toch al vast. Als grootliefhebber en kenner van cynische humor kon ik er smakelijk om lachen.
Haventour wegens succes gecontinueerd: uit je emoties kinderen
Komende week in Den Oever gaat ‘de haventour’weer verder: de cynische cabaretvoorstelling van groene makelij, geinstigeerd door de zwarte komedianten van het Ministerie van EL&|I. De week daarop mogen de groene grootayatollahs hun zegje doen/bepalen wat er écht gaat gebeuren. Dus vissertjes: als je ‘jullie emoties willen uiten’dan kan dat hoor. Lucht lekker je hartje, als je niet zo lekker in je velletje zit. Krop je boosheid niet op hoor, dat is zo ongezond. En vergeet je kleurpotloden en vouwblaadjes niet mee te nemen.
Prachtig stukje proza over de "Beleids"-inspraak-farce.
Op alle bestuurlijke niveaus is tegenwoordig inspraak wettelijk verplicht. Dat ministeries dat nu ook doen (= niet verplicht) met beleidsvoornemens is de laatste jaren in opgang. Het is de moderne manier van het introduceren van een beleids-fait-accompli.
De NGO's/Quango's mogen het dan opnemen in discussieronden tegen de politiek nurwgeslagen (zee-)ondernemertjes / genodigde toehoorders.
"Inspraakronde": Een theaterstuk in drie bedrijven, dat reeds achter gesloten deuren geheel werd voorgekauwd en in detail opgesteld door de gesubsidieerde adviseurs van NGO's/Quango's.
Vertegenwoordigers van de NGO's/Quango's zitten incognito achterin de zaal en maken minzaam notities van de emoties. Een gesubsidieerde communicatie-expert analyseert na afloop de gerapporteerde commotie voor de opdrachtgevers.
Een "vriendelijke gebrainwashte body" van een ingehuurd advieskantoortje is de "teach-in" voorzitter, als kop van jut dienend. Op zo'n manier houden de beleidsambtenaren hun eigen handen schoon.
De rollen zijn inmiddels omgekeerd. De actievoerders van vroegen zitten nu in het gesubsidieerd pluche, en mogen het klootjesvolk informeren.
Conclusie: Vissers gaan nooit naar theater, zijn te ongeorganiseerd, te goedgelovig en te gezagsgetrouw om wat boterzuur over de tafel van dit soort farce-inspraak te sprietsen, iets waar de milieu-maffia traditie-getrouw hun actievoerders (vroeger?) moeiteloos mee uitrustten om tenminste de media te halen.
Het ging vrijdag totaal nergens over….
Het is zo erg niet te begrijpen allemaal. Dat Rypke er nog om kan lachen begrijp ik, maar ik moet wel mijn brood daar verdienen. Ik hoef er niet eens rijk van te worden. Als ik alleen maar de eindjes aanelkaar kan knopen ben ik al tevreden.
Dit is de laatste keer dat ik "gepraat" heb. De volgende keer als ik frustratie op voel komen zeg ik niks maar ik sla der gelijk op. stelltje burocratische groene gifkikkerige hufters bin it allegaer
Jongens, nog een keer.
Denk en doe als de Franse vissers, De overheid luistert enkel maar naar chantage, dus blokker de Rotterdamse haven o.i.d. of probeer het juridisch uit te vechten.
Besluit je dat niet te doen of kan het niet, wat ik me kan voorstellen als goedgelovig Nederlander, sorry Europeaan, bezoek dan ook niet meer dergelijke bijeenkomsten en stop met zeuren.
Tekeer gaan tegen een ingehuurde huppelkut van een bureau heeft geen enkele zin.
Je moet aan het juiste adres zijn (zie mob.nr). Het echte tuig zit op het Ministerie van El en I. Lanters is maar een pion in het spel, en niet verantwoordelijk, en aub niemand tegen deze bioloog beginnen. Die profiteert hooguit van zijn netwerk bij voormalig LNV om zijn koters te kunnen voeden
Overigens ken ik Ronald Lanters van bureau Wing nog uit een vorig verleden, toen deze Wageningse bioloog nog bureaucraat was bij LNV. Ik was in een reeks rechtszaken gedoken tegen valkeniers, en mensen die roofvogels verkochten.
Lees hier nog mijn verslag dat mijn beeld van 'rechtstaat'Nederland een klein deukje gaf.
http://rypkezeilmaker.nl/typo/index.php?id=387
Handel in roofvogels met gesloten ringen mag wel van de wet, maar mocht niet van Vogelbescherming.
Dus besloten de fondsenwervers uit Zeist met wat vrinden in de ambtenarij en het OM in de persoon van dieractivist Ineke Breman-Nagtegaal lukraak invallen te doen bij allerlei valkeniers, en twee bedrijven die op grootschaliger wijze internationaal roofvogels verkochten. En de AID via persberichten haar daadkracht adverteren. Bij 'vermoeden'van illegaal bezit mag men al je boedel meenemen, maar dat vermoeden blijkt niet meer dan een gevoel te hoeven zijn bij de meestal bijzonder gemotiveerde overheidsdienaren die deze zaken behandelen
Eerder had Fondsenbescherming uit Zeist al een ‘onderzoek’in media gelanceerd 'kweken met de vangkooi', geschreven door ex-WNF-employee Arnold van Krefeld waaruit ‘grootschalige illegale handel’zou blijken. Alle media papegaaiden dat vrolijk mee, maar wie het rapport doornam zag dat Van Krefeld geen enkel onderzoek had gedaan en zelf concludeerde dat hij geen illegale handel had gezien 'omdat zoiets zich doorgaans aan het zicht onttrekt'Hahaha. Onderzoek. Dat door Vogelbescherming geregiseerde mediakabaal was aanleiding voor de invalsgolf, want ambtenaartjes worden wakker zodra ergens publiciteit over komt
De collega van Lanters, Van Spaandonk had ik op criminaliserende uitspraken betrapt over valkeniers, en dat doorgespeeld naar kamerlid Annie Schreijer Pierik.
Toen ontdekte ik de vernietigingsmacht van fondsenwervende lobbyclubs. Eén groot bedrijf kreeg dierterrorist Laurens de Groot van Sea Shepherd op bezoek in zijn functie als milieuinspecteur, om invallen te doen en roofvogels in beslag te nemen.
De overheid is hier net zo lang mee doorgegaan, tot de handelaar failliet ging. Hij zit nu geruineerd op een flatje, echtscheiding en schulden met dank aan de groene maffia.
Het andere bedrijf werd ook geruineerd, voortijdig afgebroken, vogels in beslag genomen op beschuldiging van onwettig bezit. De rechter heeft van die beschuldiging overigens recent gehakt gemaakt: vrijspraak, maar het doel was bereikt: het omver trappen van grote handelaren in roofvogels, omdat de groene maffia dat niet wil maar via democratische weg niet kan verbieden omdat 99 procent van de Nederlanders het wél mooi vindt om naar vliegende roofvogels en shows te kijken, en geen tik van de ideologische molen heeft gehad.
Verontrustend was vooral hoezeer inspecteurs blindelings afgingen op de beweringen van Vogelbescherming, bij hun 'onderzoek'en eigen artikelen in politieblad Blauw papegaaiden ze rustig het rapport van Vogelbescherming, iemand als Cock Sleeuwenhoek verwees er naar om zijn eigen acties te rechtvaardigen, en het hele milieuteam Rotterdam sympathiseerde met de dolgedraaide dierterrorist Laurens de Groot
Mensen hebben een veel te rooskleurig beeld van 'rechtstaat Nederland' en al helemaal van groene Niet Gekozen Organisaties (NGO's). |We leven in een lobbycratie.
De laatstgenoemde handelaar heeft na 4 jaar gewonnen omdat hij doorvocht en geld had, maar als je dat niet hebt en niet wilt knokken naait Vadertje Staat je en ga je dus kapot
AID-inspecteur Harold Garritsen kan hier nog wel wat over vertellen,
Als er voor vissers nog iets hoopgevend is: doordat ik hierover schreef voor het valkeniersvakblad De Loer dat ik opzette met een uitgever konden de ambtenaartjes niet meer ongestraft hun ideologische agenda doorduwen
Pierik stelde Kamervragen, Van Spaandonk op het matje en volgens mij leidde dit er mede toe dat er in de wet en praktijk weer meer ruimte komt voor het houden van roofvogels op een andere manier dan de groene maffia voorschrijft
Ook heeft ons blog meer effect dan velen lief is. Kijk, als je voor Trouw schrijft, dan leest een ex-gereformeerde oma in Zierikzee je stuk en een bioorganische tupperwaretrut in Appingedam, een groene clusterbom voor 100.000 ontoerekeningsvatbare lezers en Liesbeth van Tongeren.
Daar kan ik best zonder. Die zijn niet relevant voor het spel.
ONze blogs voor een dagelijks publiek van 1000 tot 3000 lezers werken als precisiebom en Ton IJlstra leest dit ook
Hallo, hoe is't nou?
We leven in een lobbycratie? We leven in een disfunctionerende en incompetentie ambtelijke regelzieke terreur maatschappij.
Generale ambtelijke onkunde werd uitbesteed aan NGO's, Quango's en bureautjes die vette facturen konden declareren, belastinggeld verspillend.
Gemeentes met ambtenaren net het niveau van sociale werkplaatsen ontstijgend.
Provincies en Ministeries met functieplaatsen die allang achterhaald zijn, ambtenaren die jarenlang disfunctioneren, maar niet kunnen worden ontslagen wegens een niet bij de tijd zijnd personeelsbeoordelingssysteem en volledig beschermd worden volgens de huidige achterhaalde ambtenarenwetten en dito wachtgeldregelingen.
En Samsom met zijn herboren PvdA-Nieuw-Links wil een nog grotere overheid?
Mag ik een teiltje!
http://www.wing.nl/Voorbeeld_projecten/Visserijma…
Fantastisch dit buro, het grote balletje balletje spel van het elkaar toeschuiven van opdrachten. Bij iedere visserijbijeenkomst een heel leger uit het balletje, balletje netwerk dat vooral uitblinkt in het "niet hebben van kennis" over de visserij en vis. Slechts theorie, de praktijk daar snappen ze de ballen niet van.
Maar ja, ze eten er allemaal heel erg goed van. En de visser, die wordt aan alle kanten klem gezet, met het mes op de keel probeert hij te overleven in dit communistische land.