Lachen lachen. Zwarte humor van groene makelij: zijn boekingskantoor is bereikbaar via Mobiel: 06-15419683

Vrijdag de 13de april reed ik naar Lauwersoog waar de ‘ De Haventour’plaats vond voor het ‘uitvoeringsprogramma brede visie’. Als kenner van zwarte humor wilde ik kunnen lachen om deze showvoorstelling, gefaciliteerd door het Ministerie van EL&I. Spreekstalmeester was de mij welbekende consultant, de Wageningse bioloog Ronald Lanters van bureau Wing- eerder LNV-ambtenaar. Ik was aanwezig als ongevraagd commentator: blogger van Climategate dus.

Vissertjes: ‘apen’
Lanters mocht de klappen opvangen van boze vissertjes, die gekke kleuters, heimelijk ‘apen’ genoemd door een bureaubabe van het Zentrum fur Meeresburokratisierung’, terwijl de verantwoordelijken (Ton IJlstra) veilig achter hun bureau bleven.
Die vissers zijn in hun toekomst bedreigd door operatie Fuck the Fisherman (VIBEG) , dat Lanters begeleidde als verlengstuk van Ton IJlstra: 25 procent visgebied dicht op bevel van Jolande Sap en haar groene grootayatollahs. En dus hebben die aapachtige vissers allerlei onverklaarbare ‘emoties’ en ‘boosheid’. Zitten ze ‘niet zo lekker in hun vwelletje’, kampen ze met ‘frustraties’.

Dus lekker verder kletsen over koetjes en kalfjes in de Haventour.
Gezelligheid alom, en praatgroep Pro Sea notuleerde met subsidie uit het Europees Visserijfonds. Voor het leermoment, dat voor aanstormend bureautalent, gepromoveerd in wereldvreemdheid volgt uit dit soort ‘spannende experimenten’van ‘participatieve beleidsintegratie’ en ‘stakeholderinteractie’. Ik stel me dat zo voor, en hoop dat ik het helemaal mis heb.

Vissertjes, neem je tekenspullen mee
De Haventour claimt dat nu ‘de vissers aan zet zijn’ op het Wad (hahahahahahahaha, Ton hou op), om ‘aan te geven wat ze willen’ (toe, hou op hahahahaha). Positief/naief uitgelegd: vissers mochten hier voor de overheid hun ‘eigen verhaal opstellen’, over ‘hoe zij nu hun toekomst zien’. Want het gaat hier over ‘kansen voor de Wadvisserij’. De vouwblaadjes en kleurpotloden ontbraken er nog aan, om de viskleuters lekker te laten knutselen

Interactieve beleidsvorming
Deze cabaretvoorstelling met zwarte humor – vrijdag in Den Oever op herhaling- is een vrucht van wat vroeger ‘interactieve beleidsvorming’heette, er zal nu weer een andere naam voor zijn. Waarbij mensen die niets te zeggen krijgen over het uiteindelijke beleid hun ‘emoties mogen uiten’, terwijl de beleidsmakers ‘daar begrip voor tonen’(= achterover leunen, oren sluiten en aan seks denken).

Of waarbij de verantwoordelijken geheel afwezig zijn zoals hier, om geen klappen te hoeven vangen. De koers (‘visserij met de natuur in balans’en ‘kleinschaligheid’) ligt al vast in het programma ‘naar een zuurzame Waddenvisserij’ sinds Gerda Verburg, en ademt het bureaucratenproza van groenlinkse campagneclubs en Stichting Martijn.

Bedenk maar eens zo’n grap. Ton IJlstra schudt ze uit zijn bureau
Gezellig kansen en uitdagingen bekletsen, terwijl het Zwaard van Damocles boven vissershoofden hangt: door campagneclubs gebiedsroof en bedrijfsbeeindiging, alles gestimuleerd en gesubsidieerd door het Ministerie van ELI met Machiavellist Ton IJlstra.

    Kijk, die groenlinkse gutmenschen zijn ontoerekeningsvatbaar. Ze kunnen het niet helpen dat ze leugenachtig zijn, dat is hun pathologie: denken dat de wereld niet zonder ze kan. Maar het is de OVERHEID die deze groenlinkse gutmenschen met absoluut minderheidsbelang de macht GEEFT. De OVERHEID is hier verantwoordelijk en niemand anders. Ookal creert IJlstra nog zoveel ruis op de lijn om zichzelf buiten schot te laten.

Dat –samen met een plotseling daadkrachtige NMA die Waddenvissers miljoenenboetes oplegt omdat zij met elkaar VRIJWILLIG afspreken visserijdruk te verlagen- is eigenlijk het enige fundamentele probleem dat een acute oplossing behoeft bij Waddenvisserij, naast de falende overheidshandhaving van motorvermogens. Is ook nog maar jaaaaren bekend.

Maar laten we gezellig doorkletsen.
Je kunt Ton Ijlstra en zijn mede-bureaucraten bij het Ministerie van ELI een gevoel voor zwarte humor niet ontzeggen. Je zou ze ook als laf kunnen typeren. Ronald Lanters moet gerechtvaardigde woede van gedupeerde vissers opvangen, maar zijn aanwezigheid is extra pesterig: want de woede komt bij hem niet aan het juiste adres.

    De verantwoordelijken voor de problemen binnen de Noordzee- en Wadvisserij – Ton Ijlstra voorop – wassen de handen in onschuld. Het ontslag van deze bureaucraten, Ijlstra voorop zou een zegen voor Nederland zijn. Maar een kameel kruipt eerder door het oog van een naald, dan dat een ambtenaar het koninkrijk van de productieve sector moet betreden.

Met subsidie uit het Europees Visserijfonds was een enquete opgesteld onder Wadvissers.
Door een tiental ingevuld, die enquete, met de meest uiteenlopende bedrijfsachtergronden, waarna de enqueteur het aantal appels vermenigvuldigde met het aantal peren, gedeeld door de hoeveelheid aardbeien in Belgie. Voor bureucraten zijn vals-objectieve staafdiagrammetjes voldoende: wij hebben onze ‘data’, en de koers staat toch al vast. Als grootliefhebber en kenner van cynische humor kon ik er smakelijk om lachen.

Haventour wegens succes gecontinueerd: uit je emoties kinderen
Komende week in Den Oever gaat ‘de haventour’weer verder: de cynische cabaretvoorstelling van groene makelij, geinstigeerd door de zwarte komedianten van het Ministerie van EL&|I. De week daarop mogen de groene grootayatollahs hun zegje doen/bepalen wat er écht gaat gebeuren. Dus vissertjes: als je ‘jullie emoties willen uiten’dan kan dat hoor. Lucht lekker je hartje, als je niet zo lekker in je velletje zit. Krop je boosheid niet op hoor, dat is zo ongezond. En vergeet je kleurpotloden en vouwblaadjes niet mee te nemen.