Het groene reinheidsdenken en milieuzuiverheid leidt tot ontgroening van Europa

Omdat de kwaliteitsjournalistiek de beste manier is om slecht geinformeerd te worden, weet ik niet wat te denken van de stekker uit het Catshuis. Wat is nu de toekomst van klimaatbeleid. We lazen al dat de klimaatkassa afrekent zonder bon bij burgers, wat bezuinigen zo moeilijk maakt.

Wat ik wel zag in de Volkskrant: het miljardenlijstje van Rutte 1 biedt vooral Lastenverzwaring, om de misstappen van graaiende bankiers op ons af te wentelen.

Maar wat blijft gespaard: klimaatbeleid…
Zoals de grootste kostenpost als de klimaatpakjesboot van Economische Zaken Agentschap.nl en het schrappen van windparken boven Schiermonnikoog, Q7 en boven Urk: goed voor vele miljardenbesparingen. Staan er niet bij.

Dus wat gaat er dan nu gebeuren?
Krijgen we wegmetonspartij D66, PvdA, of nog erger: Groen Links..brrrrrr. Met welke partij of stroming zijn we het slechtste af voor Nederland?

Als conservatief liberaal en atheist in de groene religie kan ik een socialist nog begrijpen, dus de SP, alle begrip. Die wil gewoon andermans geld zonder goede werken. In iedereen schuilt zo’n socialist, en wonend in Wageningen stemde ik SP: Jan Marijnissen overtuigde mij met zijn betogen tegen vrije markt-utopieen die de EU ons opdrong. Een markt zonder ethiek is gewoon Darwin, waar niet de onzichtbare hand regeert maar de onzichtbare middelvinger. Het gelijk van de grootste graaier. CEO’s zijn eigenlijk ook socialisten, volgens mijn eigen definitie dan. Het zijn geen ondernemers, maar profiteurs die zichzelf belonen met het goede werk van anderen.


Plasterk solliciteert voor vacante functie archetypische salonsocialist
Ieder kind is socialist tot hij zijn eerste baantje neemt en zijn eigen zakgeld bij elkaar moet schrapen. Wie daarin succesvol blijkt, volhardend of andere positieve eigenschappen toont om naar zelfstandigheid te streven, die is al snel socialist af. En ja, er zijn gevallen waarbij liefdadigheid noodzakelijk is, met mijn fantastische familie heb ik altijd makkelijk praten gehad. Bij mislukking viel ik nooit in een gat.

Toch, Socialisme is in ons welvarende land al snel een vorm van onvolwassenheid, met een vleugje afgunst. Er is ook een Partij van de Afgunst (PvdA), nu aangevoerd door een opgefokt Groen baasje, en een gesjeesde bioloog/columnist die met zijn rode sjaal solliciteert naar functie van archetypische salonsocialist.

Ook die afgunst kan ik begrijpen.
Afgunst is wat bij mij opkwam als inwoner van Amsterdam Zuid, wanneer ik vanuit huis naar het WTC-station fietste. Op weg in de Rembrandtbuurt glommen de verchroomde spaakvelgen van een zeegroene Jaguar XJ uit begin jaren ’70, een notenhouten dashbord, bleekleren bekleding. Het willen hebben maar niet kunnen aanschaffen. Zuivere afgunst, frustratie. En geen subsidie om mijn sociaal onrecht te compensen. Afgunst is een algemene menselijke emotie: alle begrip.

Waarvoor ik géén begrip heb, en ook nooit zal krijgen is de Groen Linkse medemens
Ookal zit mijn hart op de linkerplaats. De lezers van dit blog zal dit wel eens zijn opgevallen. Ik kan er eenvoudig niet bij dat gemiddeld slimmere mensen – want dat zijn de Groen Linkse medemensen doorgaans – zich zo eenvoudig laten verleiden tot het najagen van utopieen, spookbeelden. Een pathologische vorm van intellectuele onvolwassenheid, die leidt tot oneerlijkheid en uiteindelijk bureaucratische gruwelen die hun tegendeel bewerken.

    Het communisme was best goed, maar had met meer ambitie moeten worden uitgevoerd. Dat soort werk. Mao had eigenlijk best een punt met de Culturele Revolutie. Voor 2050 kan 80 procent van alle energievoorziening op wind en zon.

Groen Links werkt averechts.
Want wie een utopie najaagt, kan alles roepen zonder de praktische consequenties in acht te nemen. Laten we eens het allergevoeligste punt nemen.
Of je bent voor natuur in Nederland, óf je bent voor massaimmigratie. Maar allebeide kan niet, ookal geeft het huldigen van beide standpunten tegelijk een goed gevoel over jezelf: en als het goed voelt moet het wel kunnen. Want massaimmigratie – zeker van kansarm volk- leidt tot groeiend autoverkeer, meer huizenbouw. Omdat de rol van Nederland als Hotel de Wereld meer kost dan oplevert is er ook méér economische groei nodig, dus méér bedrijventerrein. Massaimmigratie tast ook de sociale cohesie aan en de bereidheid van gemeenschappen om met elkaar milieuproblemen aan te pakken.

Bijna zelfkastijding om dit te schrijven
Een logische redenering waar volgens mij geen speld tussen valt te krijgen, maar die me al direct verwijten van ‘xenofoob’ en andere uitingen van zuivere agressie zal opleveren van de Groen Linkse medemens en zelfrechtvaardigen: het voelt niet goed dus is het niet goed. Bij een utopist mag 1+1 geen 2 zijn, het kan 3 zijn als je maar genoeg geloof toont.

    Biologische landbouw vreet natuurgrond dankzij haar lagere productiviteit. Meer regels tegen visserij werkt vergrootschaliging in de hand, én importg van vuile kweekvis. Meer milieuregels tegen boeren draagt bij aan de verarming van het platteland. Meer windmolens en zonnepanelen vernietigen de economie en het landschap, en vergroten de afhankelijkheid van olie. Groen Links werkt averechts.

Wie de Groen Linkse medemens met beide benen op de grond probeert te krijgen, ontmoet een muur van arrogantie, emotie, zelfrechtvaardiging en oneerlijkheid, alle aanwezige intelligentie wordt op verkeerde wijze aangewend. Wat een verspilling: voor de utopie moet de waarheid sneuvelen, en ook de verkondiger daarvan moet uit de weg. In Black Mass van John Gray staat een en ander nog prachtig beschreven.

Groen Links is eng, maar er is hoop.
Komen we bij mijn laatste punt. Groen Linkse medemensen zijn doorgaans mensen die iedere vorm van zelfrelativering ontberen, buitengewoon arrogant. Maar…… er is hoop. Gelukkig hebben ze niet langer Femke Halsema als voorvrouw, maar een boegbeeld van zuur roggebrood, holistisch tantradansen op zondag, biologische kringgesprekken in de Rode Hoed voor het onderdrukte Buswukivolk in Baliwezie en ongeschoren benen.

Met zo’n voorvrouw voor Groen Links, ga ik dan toch weer met gerust hart de verkiezingen in onze beeldcultuur tegemoet. In ons bananenkoninkrijkje, dat onderhand sneller van regering wisselt dan Haiti. Groen Links zal niet winnen, het blijft een wat zielige communistische splinterpartij voor wereldvreemde nepintellectuelen, die met zichtbare onwennigheid iets positiefs roepen over ‘de markt’.

Toch blijf ik me afvragen: helpt Wilders zo andere utopisten in het zadel, die geloven dat het natuurkundig en biologisch onmogelijke werkelijkheid wordt als we maar willen.