Aanmoedigingstrofee CO2 ambitie 2011 uitgereikt

Op verzoek van christendemocraat.nl reageer ik voor hun โ€œHet Dilemmaโ€ reeks op de onderstaande in CDA gelederen populaire opvatting. Mijn opponent (Niels van der Stappen) is voorzitter van het CDA duurzaamheidsberaad.

Opvallend is de moed van het blog om dit hete hangijzer aan te pakken en daar mij voor te vragen.
Nog opvallender is dat er helemaal geen storm van verontwaardiging opstak, en dat de enige reagerende CDA-ers juist mijn kant kiezen en zeer kritisch zijn naar hun eigen partijkader.

Mijn (op de CDA site ingekorte) reactie:
“Het ambitieniveau van Nederland met betrekking tot duurzame energie is te laag.”

In deze stelling ontbreekt een essentieel begrip, namelijk โ€œte laag waarvoor?โ€

In de vele discussies die er op dit gebied spelen, worden constant als vanzelfsprekend โ€œhet klimaatprobleemโ€ en โ€het energieprobleemโ€ als uitgangspunten gehanteerd, zonder deze nauwkeurig te specificeren.

Maar als het zg. klimaatprobleem eruit bestaat dat het klimaat heel wispelturig is en we ons dus zullen moeten blijven aanpassen; en als โ€œhet energieprobleemโ€ erop neerkomt dat de fossiele brandstoffen pas over 400 jaar opraken; hoe bepalend moeten deze โ€œproblemenโ€ dan nog zijn voor onze beleidsvorming?

We moeten dus eerst goed vaststellen wat we precies met de ambitie met betrekking tot duurzame energie beogen te bereiken.ย ย ย ย ย ย ย ย ย 

Is het ambitieniveau van Nederland met betrekking tot duurzame energieโ€ฆ..

1. Te laag om de wereld te redden van een allesvernietigende klimaatverandering?

a. Ja, veel te laag, volgens de aanhangers van de Anthropogenic Global Warming (AGW) hypothese.
De Europese 20% CO2 reductie in 2020 zal – ook volgens het IPCC – geen meetbaar effect op de temperatuurstijging hebben, zelfs niet als de hele wereld mee zou doen.
Maar slechts een uiterst klein deel van de landen (een handjevol Noord-Europese) is bereid mee te doen, als dat hen zelf geld of economische groei kost. De bijna 200 andere deelnemende landen aan de klimaatverdragen zijn naar de onderhandelingstafel gelokt met een bonus van honderd miljard euro per jaar.
Volgens het IPCC is wereldwijd 50% tot 80% CO2 reductie nodig om De Grote Klimaatramp af te wenden.

Dat is volstrekt illusionair, zelfs als we de groei van China, India, Braziliรซ en Rusland tot staan zouden weten te brengen. Iets wat moreel verwerpelijk zou zijn: ook die landen hebben recht op het streven naar een menswaardig leven voor hun burgers.

b. Nee, niet te laag, zeggen de sceptici.
Zij vinden dat de AGW hypothese puur gebaseerd is op aantoonbaar foute modellen, waarvan de uitkomsten al decennia in strijd zijn met de waarnemingen. De grote verkondiger van het AGW hypothese, het IPCC, heeft zich zeer onwetenschappelijk gedragen, waardoor haar alarmerende conclusies hun geloofwaardigheid verloren hebben.
Om op een dermate wankele basis jaarlijks honderden miljarden aan klimaatbeleid uit te geven, is volgens de sceptici gekkenwerk.

Daarbij is er, zoals al gezegd, niet eens beleid mogelijk dat de volgens het IPCC noodzakelijke 80% reductie kan bereiken. De belangrijkste China-kenner van het IPCC zelf, Marc Jaccard, is er zelfs van overtuigd dat er geen kans is op รผberhaupt enige reductie: de CO2 uitstoot blijft nog decennia stijgen.

De Nederlandse regering is er dan ook gelukkig toe overgegaan om de ambities voor na 2020 afhankelijk te maken van een mondiale deelname. Solistisch CO2 besparen is dwaas en peperduur symboolbeleid.

2. Te laag om onafhankelijk te worden van boosaardige energieleveranciers zoals Putin of de Arabieren?

Nee, integendeel. Want de huidige duurzame strategieรซn zijn bijna geheel gebaseerd op wind en zon, gecombineerd met aardgas centrales als back-up. Steenkool en uranium dat we uit bevriende landen halen wordt daarbij vervangen door gas dat (in de toekomst) vooral uit Rusland of Arabische landen moet komen. De duurzame ambitie maakt ons dus juist mรฉรฉr afhankelijk van de landen waar we van los willen komen.

Ook leidt duurzame stroom netto tot veel minder besparing op fossiel dan algemeen wordt gesuggereerd. De inpassing in het net wordt bij een substantieel duurzaam deel zeer problematisch, met als gevolg een daling van het rendement en dus een toename van energiegebruik van de back-up centrales. Het is zelfs niet uitgesloten dat de inpassing van veel wind en PV juist tot een netto toename van fossiel brandstofgebruik en CO2 uitstoot leidt.

3. Te laag omdat onze fossiele brandstoffen opraken?

Nee, want die raken de eerste honderden jaren niet op.
De nu al rendabele technologieรซn voor schaliegas, schalieolie, diepzee olie/gas, arctische olie/gas en sinds kort ook ondergrondse steenkoolvergassing, hebben samen meer dan genoeg potentieel voor nog eeuwen fossiele energievoorziening. Daar komen nog eeuwen aan huidig energiegebruik bij in de vorm van de nu nog moeilijk winbare gashydraten.

Welk probleem kies je?
Is er dus wellicht helemaal geen groot klimaat- of energieprobleem?
De werkelijkheid is, dat niet aan te tonen is dat er ook maar รฉรฉn dode zal vallen door onze CO2 uitstoot of het veronderstelde fossiele energietekort.
Wel sterven er elk jaar miljoenen mensen omdat ze binnenshuis op hout koken, aan ondervoeding of slechte medische verzorging, en kosten aardbevingen en overstromingen honderdduizenden mensenlevens vanwege ondeugdelijke gebouwen en dijken.

Voor de honderden miljarden die we aan CO2 reductie / duurzame energie willen gaan verspillen, kunnen we ook ontelbare รฉchte mensenlevens redden en anderen een menswaardiger bestaan bieden.

Dat laat onverlet dat we wel degelijk een zinnig energiebeleid moeten ontwikkelen: onze welvaart, en de kans daarop van de opkomende economieรซn, is op goedkope energie gebaseerd. We zullen alle zeilen moeten bijzetten om energie betaalbaar en beschikbaar te houden.
Veel effectiever dan de nu bekende duurzame bronnen wind en PV is het zinniger omgaan met fossiele energie. Die blijft nog generaties onze belangrijkste bron, en we kunnen ons niet langer permitteren om deze op de huidige manier grootschalig te verspillen.

Maar dat is een ander onderwerp, dat ik uitgebreid behandelde in mijn energie in 2050 artikel.