ICCC7 tweede dag nu al verrassend

Astronauten en ingenieurs van het Apollo team

Ik was te laat,  want het American Hero gedoe rond een stelletje astronauten tijdens het ontbijt ruilde ik graag in voor wat nachtrust. Toen gebeurde iets onverwachts: ik liep naar binnen tijdens het verhaal van Walter Cunningham (eerste bemande Apollovluch, nr 7), kreeg mijn ontbijt, luisterde naar de weloverwogen speech van Harold Doiron (de ingenieur die de lunar module aandrijving ontwierp) over hoe het NASA personeel protest was ontstaan, en ik raakte onder de indruk. Wat een intelligente, zuivere en integere benadering. Dat werd vervolgd door (destijds de NASA meteoroloog) Thomas Wijsmuller. Niks overtrokken Amerikanisme zoals twee jaar geleden,  maar puur eerlijk en zuiver commentaar.

Twee van de mannen op het podium waren naar de maan gevlogen, in een toestel dat door de derde was ontworpen. Oude knarren maar met een overduidelijke helderheid van geest en gevormd door hun zware verantwoordelijkheid. De teamspirit uit de Apollo tijd straalde de zaal in. Als ingenieur heb ik grenzeloze bewondering voor de NASA ingenieurs die immens complexe systemen moesten ontwerpen die amper getest konden worden, en waar de levens van de astronauten vanaf hingen.   

Deze pensionados komen regelmatig bij elkaar en geven lezingen aan elkaar, en onder hen ontstond te behoefte om de uitlatingen van NASA over klimaat eens nader te onderzoeken. Ze waren verontrust over de onnauwkeurigheid en het gebrek aan onderbouwing van de vele extreem alarmistische uitlatingen van James Hansen (directeur NASA Goddard instituut). Het deed in hun ogen afbreuk aan de status van een organisatie die gebouwd was op het uiterst nauwkeurig en onderbouwd komen tot beslissingen waar leven of dood vanaf hing. Daarvan vonden ze helemaal niets terug in de zwaar alarmistische propaganda van het Goddard center. In het team zitten overigens ook alarmisten, maar die werken loyaal mee, in de geest van het oude team, en omdat ze de uitspraken van Hansen even NASA onwaardig vinden als hun sceptische collega’s.

Hun benadering is zeer zorgvuldig en hun formulering zuiver, en daarom extra vernietigend.
Tijdens hun presentatie op ICCC7 werd een vervolgbrief gepubliceerd.

Q&A
Iets van die voorzichtigheid lieten ze varen bij de Q&A:
Waarom horen we niets van de jonge NASA geleerden? “While they still are getting paid!”
Maar als ze ergens over bellen naar NASA krijgen ze maar al te vaak te horen (lage fluisterstem) “Keep up the good work!” En als ze met mensen van de vermaledijde milieuinstantie EPA praten, krijgen ze als reactie op hun brieven aan de NASA leiding: “We (!!!) wish we could do the same!”