Nu is het hoge woord er bij Robbert Dijkgraaff ook uit: de KNAW trekt de eenzijdige klimaatbrochure niet terug, zo bericht Dijkgraaff per brief aan aartsscepticus Hans Labohm. Laat ik erkennen dat dit geen verassing is. Wat stelde dat clubje armzalige sceptici ook voor???? Ze hadden zelfs mijn handtekening nodig…Een vlo, die je wegkrabt. Terwijl de partijlijn de KNAW tientallen miljoenen euro’s EU-onderzoeksgeld oplevert, zo kun je natrekken via EU-transparancy. En met Neo-Malthusiaan Louise Vet van de Club van Rome in je club, en WNF-huisactivist Theunis Piersma…

Duik in archieven: ook voor Kyoto in 1997 ontbrak gezond klimaatdebat
Wilt u een deja vu ervaring? Toevallig kwam ik dit aartssceptische artikel tegen in de Groene Amsterdammer in 1997 voor Kyoto ‘Mooi Weer’, dat toont dat am klimafront nichts neues’ist’: zowel aan officiele wetenschapsinstellingen als in media werd de alarmistische partijlijn er vanaf dag 1 ingeramd, via een rijk gefinancierde met ambtenarij en politiek verweven alarmlobby en werden afwijkende opvattingen de mond gesnoerd als ‘betaald door de olie-industrie’.

Klimaatscepcis niet ‘rechts’maar kwestie gezond verstand
De Groene is links, en dus van onverdachte bron voor Nederlandse academici en journaille…. Hier volgen een paar citaten, en ik raad iedereen -voor het historisch besef – aan het artikel te lezen.

Ik kwam bij het ‘Groene’-artikel op nadat ik las over Club van Rome-oudgediende Frits Bottcher, de chemicus die later klimaatscepticus werd en direct als door Shell gefinancierde oude gek werd afgeschilderd door het donkergroene establishment.

Exact de zelfde spelers met exact de zelfde uitzinnige beweringen, van Pier Vellinga, Ben Santer, Stephen Schneider die de bewijslast met retorica verleggen naar sceptici. En wat voor uitzinnige beweringen zonder bewijs ze ook ventileren, ze behouden hun autoriteit en hun alarmisme doet ze juist beschikken over vele onderzoeksmiljoenen, zoals Pier Vellinga met zijn ‘Klimaat voor Ruimte’: meer dan 30 miljoen euro. Hoe kan dat toch, dat vind ik de meest interessante vraag.

Volgens sommige wetenschappers is het al te laat. De bijna-overstroming van ons land in 1994 werd door de klimatoloog Pier Vellinga al aan global warming toegeschreven en een bijeenkomst van Amerikaanse deskundigen bracht zelfs de warme golfstroom El Niño in verband met het oplopend kwik. In ons land luiden organisaties als Greenpeace, Milieudefensie en Natuur & Milieu verwoed de noodklok.

Ze weten zich gesterkt door de tijdelijke Kamercommissie voor klimaatverandering, die vorig jaar vaststelde dat een CO2-reductie met 70 tot 90 procent noodzakelijk is. Ook de Amerikaanse broeikasactivisten trekken alle registers open. ‘Scare ‘em to death!’ luidt hun motto. Een van hen, Stephen Schneider, verkondigt dat het publiek moet worden opgeschrikt met ‘versimpelde, dramatische uitspraken’ en dat deskundigen ‘hun twijfels voor zich moeten houden’. Dat is niet aan dovemansoren gezegd.

Begin deze maand presenteerde het World Wildlife Fund (WWF) het ‘internationale rapport’ State of the Climate. (DAT IS DE CLUB die de Pandabeer-leerstoel financiert van KNAW-huisactivist THEUNIS PIERSMA RZ)

In deze flinterdunne brochure met veel tussenwit en postmodern verspringende alinea’s wordt verkondigd dat de klimaatsverandering al volop aan de gang is. De tekenen worden op een rij gezet: de zeespiegel rijst, de temperatuur van de oceanen stijgt, de Alpengletsjers zijn sinds 1850 gehalveerd, de permafrostgebieden in Siberië en Alaska ontdooien, tropische ziekten rukken op naar het noorden, en veel landen lijden onder een ongebruikelijke droogte.

Positieve afsluiter
Gelukkig zal onze Marcel Crok met het Planbureau voor de Bureaucratische Leefomgeving, het KNMI en Bart Verheggen een nieuw wetenschappelijk internetplatform starten, dat doet wat 25 jaar onmogelijk was: een serieus debat openen over klimaatverandering.