Logo van de geplande windguillotines voor vogels in Natura 2000 en vogelgebied IJsselmeer

Hjoed krige ik fan it buro energieprojecten it berjocht dat se it trochstjûrd hawwe nei in tal ynstânsjes dy’t it, sa ferwachtsje ik, allinne mar prosedureel hifkje sille. Mar ik haw der ek gjin nocht oan om mij stil te hâlden.

Het gaat om Windpark Fryslan in Natura 2000 gebied bij de Afsluitdijk en het Wad. Je kunt tot 28 juni bezwaar indien tegen dit door Martijn ten Klooster van klimaatprofiteursfirma Ponderaconsult geschreven plan.

Het Fries komt van mijn landgenoot Pieter Lukkes, emeritusprof sociale geografie van de Rijks Universiteit Groningen, schrijver van het boek ‘Klimaatbeleid in Eurocrisistijd’. In alle zaken tegen windmolens –zoals in Natura 2000 natuurgebied in het IJsselmeer– wordt de inhoudelijke kritiek stelselmatig genegeerd: zaken worden procedureel afgehandeld, en met de Crisis en Herstelwet heeft Big Green nu ook de wet naar haar kant gebogen. Het wachten is nog op een wet die het strafbaar stelt om kritiek te uiten op groen beleid.

Wat wij al weten over windmolens…
Toch – een beetje tegen beter weten in- heeft Lukkes een bezwaar opgesteld met feitelijke onweerlegbare argumenten die iedere Climategater al met een zekere gaap kan herhalen: in de ijdele hoop dat de groenreligieuze medemens vatbaar is voor argumenten. Daarin somt hij op waarom

    a. windenergie niet bijdraagt aan CO2-reductie binnen een systeem van emissiehandel
    b. wel leidt tot kapitaalvernietiging
    c. wel leidt tot natuurvernietiging

En terwijl burgers komend jaar per huishouden nog 165 euro windmolenbelastingen over de energierekening heen krijgen, is er niemand die in opstand komt. Terwijl Windpark Fryslan en andere initiatieven DE DIRECTE OORZAAK zijn.

Het klimaatbeleid wordt volledig ontzien bij bezuinigingen (lees: lastenverhogingen), media hebben er een blinde vlek voor, terwijl we in één keer klaar zouden zijn als we alles met ‘klimaat’en ‘duurzaam’zouden schrappen. Laten we – tevergeefs omdat groene gelovigen niet voor argumenten vatbaar zijn- milieueconoom Richard Tol ook nog maar eens citeren in het NRC Damesblad van 22 juni:

Klimaatbeleid draagt niet bij aan de economische groei of de werkgelegenheid. Integendeel.
Ongeveer 2% van het Bruto Europese Product wordt besteed aan energie. Als de energiesector met 10% groeit, dan groeit de economie met 0.2%. Een kleine sector kan de economische groei niet aanzwengelen. Dat geld in sterkere mate voor de werkgelegenheid. Ongeveer 1% werkt in de energiesector. Als het aantal energiewerkers verdubbelt, dan daalt de werkloosheid licht.

De vraag naar energie is min of meer verzadigd, althans in Europe. We reizen zoveel als we tijd hebben, en onze huizen zijn warm genoeg. Groei van de energiesector komt niet voort uit groei in de hoeveelheid energie, maar uit een prijsstijging. Hogere energieprijzen worden vaak gevolgd door recessies. De economie groeit sneller als energie goedkoop is.

Maar in onze interessante tijden kun je dit argument pareren met: Tol is een ontkenner. Je mag rede met ‘een gevoel’weerleggen, en wie aan zijn argument vasthoudt is ‘stellig’ (lees dan ‘In praise of narrowmindedness). En dat is het dan. Op naar het duurzame avondland en wie niet meedoet wordt betaald door de olieindustrie.

    Duurzaam is alleen maar duur.
    De beste maatregel die miljarden euro’s oplevert: sluit Agentschap.nl, de klimaatpakjesboot van de overheid voor bedrijven met het leukste groene gedicht.

Die 165 euro plukte ik uit onze regionale bron van milieudesinformatie, de Leeuwarder Courant. Ze roepen wat over de armen in de samenleving die gaan pijn lijden door ‘duh regeuhring’: op een hoger denkniveau kun je een journalist niet tillen.

Maar ze hebben niet door dat mede dankzij hún berichtgeving over klimaat die lastenverhoging wordt ingevoerd, omdat politici van het zelfde denkniveau zich anders niet herkiesbaar achtten. Zo brengt de democratie zichzelf om zeep, in combinatie met 40 jaar onderwijsvernieling, maar zolang het goed voelt is het goed.

We leven in interessante tijden.
Zie verder dit filmpje dat Lucas Hartong me toestuurde vanuit het Europarlement, de kerk van de groene gelovigen waar de groene Robespierre Gerben Jan Gerbrandy zijn uitzinnige voorstellen voor een soort biodiversiteitspolitie lanceerde. We voelen al de pavlovreactie van de ‘kwaliteitsjournalist’die bij drie letters PVV begint te schuimbekken: niet dat Hartongs betoog erg sterk is, maar het is wel goed om groene Robespierre Gerbrandy van repliek te dienen, hij is ‘het groote kwaedt’, de vijand van de mensheid. Maar wel met een berelekkere assistente.

Groene Robespierre Gerbrandy
Wie niet meer in god gelooft gaat in alles geloven, sprak Jezuiet Chateaubriand al in de eerste golf van politiek atheisme die de geschiedenis inging als de Franse Revolutie en haar ontaarding: waarbij de guillotine het meest gebruikte instrument werd. In dit geval worden we ook onthoofd door een windmolen, bij groen is het verplicht je hersens op nonactief te zetten.