'energiegewassen' van Duitse boeren leveren 17,5 ct subsidie per kWh 'bio-energie'-opwekking

Droogte in de VS drijft mais- en graanprijzen weer op tot boven het niveau van 2007 en 2008. Toen dreef een combinatie van grondstofspeculatie en groeiende vraag naar brandstofgewassen de voedselprijzen op. Dat had niets met graanproductie te maken, de graanproductie in 2007 was volgens Wageningse agronomen de op 2 na hoogste in de wereldgeschiedenis.

Bij huidige vraagstijging naar biobrandstof- gedreven door klimaatsubsidies- is voor 2020 nog een lap landbouwgrond ter grootte van Frankrijk en Spanje éxtra nodig voor biobrandstoffen.

(Zie ook hier voor de politieke achtergrond van de bijmenging en hier voor het verband met voedseltekorten)

Biobrandstofbashing wordt mainstream
De vraag naar biobrandstoffen bestaat met name in de Verenigde Staten waar 40 procent van de maisproductie voor de tank is bedoeld. Ook topman van voedselconcern Nestlé slaat bij de BBC nu aan het ‘biobrandstofbashing’.

“The time of cheap food prices is over,” says Nestle chairman Peter Brabeck-Letmathe. He is highly critical of the rise in the production of bio-diesel, saying this puts pressure on food supplies by using land and water that would otherwise be used to grow crops for human or animal consumption. He says biofuels are only affordable because of the high subsidies they receive, particularly in the US.

“It is absolutely unacceptable and cannot be justified,” he says. “There is one demand that I have, and that is not to use food for fuel.”

Samsom/PvdA/Greenpeace aanjagers biobrandstof
Vooral in de armste landen maakt voedsel driekwart van de bestedingen uit: hogere voedselprijzen raken hen direct. Toch hield PvdA-klimaatman Diederik Samsom vorig jaar (zie mijn blog) nog een warm pleidooi voor de teelt van biobrandstof.
Het was Greenpeace die met haar campagnes de EU aanspoorde op biobrandstof over te gaan
, leidend tot de 10 procent biobrandstofbijmeningsregeling. Daarbij speelde de machtige landbouwlobby een grote rol. En volgens Wagenings agronomen ook onze overheid met op hoop gebaseerde beleidsfrasen over de ‘biobased economy’. Mede gedreven door de obsessieve hekel die sommige ‘groene’ambtenaren hebben aan CO2.

Ook Europa wil er nu vanaf
Bij mijn bezoek aan Europe Aid in Brussel afgelopen maand stelden ook officials van Europe Aid en Oxfam Novib al het 10 procent bijmeningscriterium ter discussie. Logisch, vorig jaar gaf ik met hulp van werk van Wageningse agronomen en bierviltjerekenwerk al een ruwe schatting van de verspilling die gepaard gaat met teelt van biobrandstof

– 290 liter dieselolie per hectare
– 43 kuub aardgas per hectare voor kunstmestproductie
– tenminste 5 procent extra fosfaat van de totale wereldproductie
– en per kilo droge stof verbruik je een factor 9 aan water.

Karel Knip van het NRC was één van de eerste wetenschapsjournalisten waarvan ik een kritische analyse las over biobrandstoffen. Nu slaat iedereen aan het biobrandstofbashing. En dan pakken politici het éindelijk op. Omdat die geldigheid van informatie beoordelen op sociale acceptatie en populariteit. Biobrandstofbashing wordt zowaar gezellig, en dan zullen onze twitterende Kamerleden er vast eens iets mee gaan doen.