Dit forum lijkt een discussieplatform over voorkeur voor politieke partijen te zijn geworden, met René L, op de 30ste plaats van partijnummer 1, in een hoofdrol. Mijn dochter, een scherpzinnige juriste, vroeg mij om een stemadvies, want ze begreep het belang van de vragen op de stemwijzer niet zo goed. Ik ook niet, maar ik meen inmiddels een experimentele oplossing te hebben gevonden om bij René L. uit de komen.

Al geruime tijd heb ik geestelijk kontact met enkele planten. Ieder mens heeft uiteraard met deze meest beschaafde wezens op aarde een zeker relatie omdat we elkaar kunnen ‘zien’. Onze ogen zijn gevoelig voor het groene licht dat zij uitstralen. Zij ‘zien’ ons omdat hun bladeren de (onzichtbare) infrarood straling van ons warme lichaam kunnen opvangen. Ze zien bijvoorbeeld onmiddellijk wanneer we boos worden en rood aanlopen.

Maar nu heb ik ook een mechanisme gevonden om de plantaardige gemoedstoestand waar te nemen. Het werkt zo. Straling ontstaat door trilling van bepaalde moleculen. Mensen en Planten bevatten veel van een bepaald molecuul. De eerste soort, de rode kleurstof hemoglobine in ons bloed, de tweede de groene kleurstof Chlorofyl. , Beide moleculen hebben qua structuur een zekere gelijkenis in hun kern. Daardoor kunnen ze elkanders trillingen via emissie en absorptie waarnemen en met elkaar communiceren.

Er is echter een belangrijk verschil in de verdelingen van deze stoffen in het dierlijke en plantaardige lichaam. Hele bladeren zien groen van ergernis. Slechts bij uitzondering loopt ons gezicht rood aan. Er is echter een plek op ons lichaam waar een adertje dicht aan het oppervlak komt. Daar waar een medisch assistente ons prikt om bloed af te nemen voor een test of bijvoorbeeld het cholesterol gehalte. Als ik nu de binnenkant van mijn elleboog boven de geranium in de vensterbank houd, kunnen we met elkaar communiceren. De gedachte-uitwisseling bleef tot op heden echter beperkt tussen vooral oude van dagen en hun geraniums.

Ook chlorofyl moleculen kunnen onderling met elkaar communiceren en daardoor is er sprake van een wereldwijde plantengemeenschap met een aanzienlijk groter onderling contact dan de H. sapiens heeft.

Vorige week de krant lezend, in de wat ongemakkelijke houding met mijn arm boven de geranium, keek zij over mijn schouder mee. Zij ergerde zich aan het aanhouden van een negatieve berichtenstroom over CO2 . Het gas waar de hele plantengemeenschap voor haar voortbestaan van afhankelijk is. Politieke partijen blijken echter niet zo’n grote belangstelling meer aan de dag te leggen voor dit onderwerp. De geranium was in het bijzonder geinteresseerd in een uitspraak van de partij van de dieren. Immers de dieren vormen als slokop van gewassen de belangrijkste natuurlijke vijand van de soortgenoten in het vrije veld.

De geranium drong daarom namens haar soortgenoten aan op de oprichting van een Politieke Partij voor de Planten, de PPvP , die geen winst ziet in CO2 reductie. Mijn vraag aan de geranium was: ‘ waarom zou de Mens jullie spreekbuis kunnen zijn als groente-eter?. En zie hoe onze maaimachine op een grasmat tekeer kan gaan.’ ‘Dat is waar’, sprak de geranium, ‘maar de mensheid is heden te dage de enige behoorlijke producent van CO2 en tezamen kunnen onze leefgemeenschappen een perfecte gesloten voedselketen vormen, waar we alle andere parasieten van kunnen uitsluiten’.

Ons overleg, en in samenspraak met de gehele Europese plantengemeenschap, leidde tot het volgende partijprogramma. Bovenaan staat uiteraard de verhoging van de CO2 concentratie tot het drievoudige van nu. Indien het belang daarvan voor Mens en Plant duidelijk gemaakt zal kunnen worden en alle andere lijstrekkers dit gaan begrijpen, zal de coalitievorming enorm worden vergemakkelijkt. Een partij moet echter meer dan één programmapunt hebben wil zij enige betekenis uitstralen.

We sloegen de stemwijzer er op na. En stemde op alle 30 vragen ‘eens’ . Immers, we willen met alle parijen een coalitie mogelijk maken.

Het resultaat was teleurstellend. De stemwijzer meldde: “ U hebt onvoldoende serieuze antwoorden op de stellingen van de StemWijzer gegeven, waardoor geen betrouwbaar advies verstrekt kan worden”. Zo komt René L dus niet bovendrijven..

De stemwijzer blijkt echter te ‘manipuleren’. Ten eerste door enkele vragen een groter gewicht te geven dan andere en toch soms ‘oneens’ te stemmen. In overleg met de geranium werd voor een zeer beperkt aantal extra opties gekozen..

Stellingname 6: De regering moet de reiskostenvergoeding gaan belasten, ook voor openbaar vervoer.
Advies: oneens.
Overweging: Reisbeperking uit eigenbelang van de overheid, vanwege verhoogde belastingopbrengst, betekent reductie van de CO2 emissies

Stellingname 16: De regering moet flink bezuinigen op de aanleg van nieuwe wegen.
Advies: oneens.
Overweging: Nieuwe wegen bevorderen de CO2 emissie en stimuleren de plantengroei in de bermen.

 Stellingname 18: De verhoging van de maximumsnelheid op sommige snelwegen naar 130 km moet worden teruggedraaid.
Advies: oneens.
Overweging: De CO2 productie neemt met de rijsnelheid toe.

Uitslag van de stemwijzer is dan dat de voorkeur uit gaat naar de VVD, met SGP op de tweede en CDA op de derde plaats. En dat de stemmer het slechts met 11 van de 30 stellingnamen van de partij van René L. oneens is. Dat moet kunnen binnen een liberale volkspartij. Dit stemadvies werd vervolgens voorgelegd aan de (dagelijkse) bijeenkomst van vele plantensoorten bij de veiling van Flora in Rijnsburg, waar ook menige buitenlandse deel aanneemt, en het kreeg volledige instemming.

Maar zekere twijfel bleef heersen of René L. het inmiddels aandurft om dit programma te aanvaarden, en bereid zou zijn de Partij voor de Planten tot een volgende coalitiebespreking uit te nodigen.