Met dank aan de Volkskrant stuitte ik vanochtend op het opmerkelijke verhaal van een Spaanse burgemeester die na het stopzetten van de duurzame (?!?) subsidie op zijn zonne-energieproject – de hoop in bange dagen van een plaatsje met 40 procent werkeloosheid – eerst ruim 600 km naar Madrid wandelde en vervolgens op 11 juni in hongerstaking ging. Inmiddels is hij er slecht aan toe.

Ik bedoel: we hebben heel wat klimaatwanhoop zien langskomen de afgelopen jaren waaronder ook de zelfmoord van een heel Zuid-Amerikaans gezin en ook overvolle Australische psychiatrische instellingen, maar dit is echt wel het mooiste symbool van de waanzin. In plaats van zich in te zetten voor een reële economie (waarom geen sekstoerisme zoals in Thailand – daar is zeker een markt voor) klampt de socialistische burgemeester zich vast aan zijn zonnekolchoz.

Lees meer op Spiegel online (engels).