Ieder jaar verandert de zeebodem weer

In Nature verscheen een Spaanse studie ‘Ploughing the Deep Sea Floor‘ over de invloed van sleepnetten op de HELLING van het continentaal plat. Daar in de Middellandse zee zijn na decennia van sleepnetvisserij VERANDERINGEN te zien van de bodemstructuur. ‘Sleepnetvisses SLOPEN de Zeebodem’lezen we zelfs bij Kennislink, je moet als journalist blijkbaar op hol slaan om je beroep spannend te houden.

Visserij op volle zee (= deep sea fishing, dieper dan 80 meter kom je niet) over bodems en hellingen met hard substraat heeft verder niets te maken met de Nederlandse Noordzeevisserij op de zandbodem of Natura 2000.

Schade door ‘bodemberoering’= intensiteit methode x sediment
De ecologische schade van een vismethode -die bepaalde kringen zo toch wil suggereren- wordt niet bepaald door het sentiment van milieuactivisten, maar de aard van het sediment. Complexe harde structuren met veel relief plus sleepnet, is véél impact. Zachte zandbodem is weinig impact. De Spaanse studie toont echter alleen de geomorfologische impact, en niet de biologische.

Ja, we vallen in herhaling maar het is niet anders
Verandering an sich is niet ‘erg’, al is er wel Europese regulering op touw gezet die ‘integrity of the seafloor’op de agenda zet: dan nog, snel herstel is voldoende. Op de zandbodem van de Noordzee is ecologische schade veruit het kleinste. Dat schreeft niet alleen Gillet in 2008 in de FAO-studie naar ‘bodemberoerende visserij’, maar ook toonaangevende visserijbioloog Ray Hilborn schrijft in zijn vraag- en antwoordboekje ‘Overfishing’, dit voorjaar verschenen bij Oxford University Press.

Hilborn besluit, dat het zoeken naar alternatieven voor de boomkor aardig is maar (blz 103):

as of 2011, about 20 % of the world’s fish comes from trawling and vor most of this catch there are simply NO ECONOMIC VIABLE ALTERNATIVES on the horizon

Schade? Blijkbaar niet voor visserij, dus voor wie is het erg?
Het feit dat die Spaanse vissers daar tientallen jaren blijven terugkomen- anders was die geclaimde impact op de zeebodem niet ontstaan- geeft al aan: op de visstand heeft dat blijkbaar minder invloed dan sommigen suggereren. Want het lijkt mij dat vissers niet gaan vissen op een plek waar geen vis zit. Of ik moet iets hebben gemist.

Biologische groentetuin veel schadelijker voor ‘oorspronkelijke leven’
Volgens Hilborn in ‘Overfishing’ is visserij ecologisch gezien de beste manier van voedsel verzamelen. ‘Mijn vrouw die een biologische groentetuin aanlegt van enkele ‘acres’, moet ieder voorjaar de hele bodem omploegen en dan blijft er niets over van het bestaande plantenleven. Dat oppervlak is geofferd. Terwijl als je naar de zee kijkt, hier voor de kust globaal gezien nog steeds de zelfde diersoorten leven in de zelfde habitats.’

Dus ‘slopen’van de zeebodem en ‘verstoren van marien leven'(= visje vangen) is alleen erg voor journalisten en milieuactivisten, die iedere menselijke impact automatisch gelijkschakelen met ‘schade’, liefst voorzien van evenveel als nietszeggende containertermen als ‘biodiversiteit’.

Voor een onzichtbare zeebodem waar de zandkorreltjes wat zijn opgeschud, krijg je in ruil weer voedsel. En dat is ook wat waard. Altijd belangrijk om die kant van het verhaal ook te zien.