De Rode Haan is eindelijk wakkergekraaid over het WNF

Een maandje terug belde Simone van Vara-programma Zembla op, vanwege mijn rapporten over het Wereld Natuur Fonds. Wat een beetje aandacht in Telegraaf, Eén Vandaag en RTL Nieuws al niet kan doen, eerder belde Brandpunt al. Ze zijn ook wakker geworden bij de Vara wat het WNF betreft, en dat vond ik een goede zaak.

Ze zenden de WWF-documentaires van filmer/journalist Wilfried Huismann uit en hebben hem geïnterviewd. Of ik wilde meewerken, met een (valse) toezegging van aandacht voor mijn werk.

De Vara eindelijk wakkergekraaid
Wij besteedden op Climategate anderhalf jaar geleden al aandacht aan de Wilfried Huismann zijn docu ‘Der Pakt mit dem Panda’.

Hij maakte ook een film over zalmkweek in Chili, Lachsfieber: de kern van Huismann zijn kritiek op het Wereld Natuur Fonds gaat over het groen wassen van duistere praktijken. Het gevaar van keurmerken die als ‘greenwashing’
worden gebruikt is bij het WWF zelf ook bekend. Ik schreef al dat FSC en MSC keurmerken alleen ‘werken’ waar ze niets toevoegen.

Groen wassen
Der Spiegel schreef ook al uitgebreid over de vraag of WWF nu de industrie meer helpt dan de natuur.
Het goede aan Huismann zijn films is dat hij ter plaatste kijkt hoe de zaak werkelijk gaat: het zwakkere is dat hij een klassieke linkse journalist is en dus principieel anti-gmo is en tegen grote bedrijven: daar moet de probleemstelling van zijn film veel kracht aan ontlenen.

‘Fouten’die geen fouten zijn
Na een rechtszaak die het WWF aanspande tegen Huismann, mag hij de film niet meer vertonen zonder tekst dat er ‘fouten’inzitten. Die ‘fouten’zijn grotendeels ruis, bedoeld om Huismann er onder te krijgen. Een ‘fout’die Huismann maakte is dat hij stelt dat het WWF actief is in Argentinie. Er is een directe zusterorganisatie van het WWF actief, de Fundacion Vida Sylvestra, maar inderdaad: die héét geen WWF.


Maar de Duitse rechter zwichtte voor de intimidatiemacht van het WWF. Vandaar ook mijn aanhalingstekens bij ‘bedrog’, dat kun je uit de films van Huismann afleiden maar je krijgt zo een proces van de panda’s aan je broek. Hun sterke merk is hun verdienmodel.

Zeldzamer dan de panda: journalisten die wél milieujournalistiek bedrijven
Het beste bewijs van die WWF-intimidatiemacht is dat velen het woord ‘intimidatiemacht’in WWF-context overdreven zullen vinden. Die zijn meer overtuigd van WWF-marketing met lieve diertjes en glimlachende actrices, dan van mijn onderzoekje, dat van Huismann en enkele zelfstandige journalisten die wél fatsoenlijk hun werk doen, ieder met eigen insteek.

Het is ook een ongelijke strijd: een half miljard euro jaarbudget voor groene propaganda gesteund door overheden, massamedia en multinationals, versus een paar éénpitters met het budget van een uitgebuite Afrikaan.

Der Spiegel was al eerder wakker, niveau journalistiek in NL aanmerkelijk lager

Afgezien van uw Climategate-blogger, Simon Rozendaal van Elsevier en in het verleden René Zwaap van de Groene Amsterdammer met ‘het Wereldnatuurleger’ schijnt het bij journalisten een erecode te zijn om dit fondsenwervende bedrijf gratis advertenties te geven, onder de vlag van eigen nieuws. Vooral Dagblad Trouw maakt het hier erg bont. Maar ook het NRC Damesblad gaf 18 mei op de economiebijlage het WNF een gratis pagina-advertorial geschreven door media-adviseur Stef Verhoeven: een beschamende wanvertoning.

Ik kom wel/niet/wel/niet in de uitzending
De Vara nota bene, die kritisch zal berichten over een milieuclub. Wat een aangename verrassing was dat. Ik ben daarom in 2 gesprekken 2 uur lang leeggelopen: als zzp ‘er is publiciteit voor je werk ook nooit verkeerd, en het is goed dat het Wereld Natuur Fonds eens wat realistischer wordt belicht in media. Maar daarna belde Simone toch weer af, de buit was binnen. Waarna regisseur Hetty Nietsch opbelde om toch wél weer langs te komen, waarna Simone weer afbelde. Eehhh, hallo?

Jan Pronk in de uitzending, rood gaat voor
Mijn ijdele hoop dat de Vara een programma zou gaan maken zonder de geijkte linkse cliché-insteek van de vieze vuile industrie versus de arme zieligerds is wat getemperd: ze hebben nu JAN PRONK in de uitzending in plaats van mij om hier iets over te zeggen, een rood vriendje en big spender van miljarden euro’s andermans geld in ontwikkelingslanden om zijn eigen morele superioriteit te onderstrepen. Vergeleken bij Pronk is het WWF heilig.

Dien ook een declaratie in bij de Vara, waarvoor u betaalt zonder er om te vragen
Ik heb daarom een declaratie ingediend voor 2 uur: ik heb duizenden mensen geinterviewd in mijn leven zonder ze te betalen, maar heb nog nooit een zzp-journalist 2 uur lang uitgehoord om daarna zonder dankjewel met zijn kennis aan de haal te gaan.

Rooie Troela
Ik wist wel dat je de progressieve medemens vele eigenschappen kunt toedichten, en dat betrouwbaarheid en fatsoen daar niet bij zitten. Eigenlijk zou iedereen bij de Vara een declaratie moeten indienen: omdat wij voor allerlei relativistisch-nihilistische zelfontkenning en rooie onzin van de Vara en de subsidiejunkies van Joop.nl moeten betalen, zonder dat we daar om vragen.Ik ben met een valse toezegging aan de lijn gehouden, omdat Simone wist dat ik anders nooit zoveel werktijd zou offeren.

Nadat ik Simone een Rooie Troela noemde – geen belediging maar een constatering- verwacht ik niet meer vriendjes te worden met de Vara, maar ik heb het toch al nooit zo gehad op dat rooie spul: enkele positieve uitzonderingen daargelaten. (= geen belediging maar constatering, als iets wortels knaagt, holen graaft in de duinen, een wipstaart en lange oren heeft en zich razendsnel voortplant, mag je het dan ook geen konijn noemen?)

Toch weer: de vuile industrie versus arme zieligerds
De kans dat we dus toch weer zo’n Vara-cliché-uitzending krijgen over de Vieze vuile industrie versus de arme zieligerds- de platte aarde van de progressieve medemens- is met Jan Pronk levensgroot. Waardoor ze niet de goede vragen stellen. Maar goed: ik ga altijd van het slechtste uit en ken vervolgens alleen maar meevallers. Mijn hoop is dat de Zembla-uitzending journalisten éindelijk wakker schudt, zodat advertentie-achtige berichten als in Trouw en NRC niet langer verschijnen.

    Het antwoord van het WNF bij Zembla zal geheel verzorgd volgens het handboek Crisiscommunicatie verwoord zijn, jezelf als ontvankelijk voor kritiek tonen, en dan de lucht vullen met woorden zonder écht op de kritiek in te gaan. En ze zullen er gewoon wéér mee wegkomen.

Gerelateerd: