Vogels zijn de best onderzochte diergroep en daarvan is de slechtvalk het best onderzocht: gewoon omdat ie zo mooi is

Helaas kon ik niet de ‘Biodiversity in the Balance’-conferentie in Heidelberg bezoeken, met alle grootheden uit het wereldje. Maar je kunt gelukkig de presentaties terugzien, zoals deze van theoretisch ecoloog Lord Robert May.

Hoe belangrijk zijn welke soorten voor mensen? Turf de publicaties
May toont hoe slecht we op de hoogte zijn van het exact aantal soorten op aarde. Zo zijn ‘ongeveer’1,7 miljoen soorten door de wetenschap beschreven. Maar ook hier is de foutmarge 10 procent, terwijl het aantal boeken in de New York Library (+ 20 miljoen) tot het boek nauwkeurig bekend is. Terwijl er voor ongewervelde eukaryote levensvormen schattingen circuleren van 2 miljoen tot 100 miljoen.

Insecten geen onderzoek waard….Taxonomische bias
May voerde met Alan Clark een literatuurstudie uit (Science 12 juli 2002) van 2700 publicaties over 15 jaar in Conservation Biology en Biological Conservation: om aan te geven hoe scheef de onderzoeksinvestering in ‘conservation research’is verdeeld: de relatief kleinste groep, de gewervelden krijgt 69 procent van de aandacht. Waarbij vogels en zoogdieren 80 procent van het onderzoeksgeld/aandacht opeisen van ‘conservation scientists’.


Planten tekenen voor slechts 20 procent. En terwijl van alle beschreven 1,7 miljoen soorten de helft uit insecten bestaat, krijgen die 11 procent van de aandacht. En dan is ook nog éénderde daarvan de visueel aantrekkelijke groep: vlinders, de lepidoptera. De kevers, veruit de grootste groep binnen insecten (JBS Haldane: ‘god must have an inordinate fondness for beetles because he created so many of them’) krijgt relatief de minste aandacht. Vooral de geringe aandacht voor planten is schokkend, gezien het feit dat planten onmisbare functies vervullen in ons tijdperk, het Herboceen: en zeldzame vogels niet. Het zijn de talrijke soorten die we het minste kunnen missen, zoals de kip.

Clark en May schreven 10 jaar geleden over de (nog steeds bestaande) bias in Science:

The taxonomic bias we document in the conservation literature is even more severe than that in the taxonomic community’s literature or in the scientific literature in general
But this bias is not as severe as in thefunding and research activities of the majority of conservation
organizations, whose focus is almost wholly on birds and mammals.

May is de theoretisch ecoloog die in 1972 het dogma ontkrachte dat ‘meer soorten’ altijd tot ‘meer stabiliteit’ moest leiden. Het tegengestelde kon even goed gebeuren. Lord Robert May werkte ook mee aan de Millennium Ecosystem Assessment, en hij had zitting in de ’20 experts’commissie van de BBC over klimaatreporting.

Het zijn net mensen
We zien hier vooral dat wetenschappers gewoon mensen zijn, die in in het veld van ‘biodiversiteit’de eerste plaats kiezen voor een leuk onderzoeksobject en vogels zijn nu eenmaal erg populair. Geheel terecht, want het kijken naar roofvogels in de natuur- de plotse schim van een binnenkomende sperwer, een jagende havik of een slechtvalk- heeft mij ook al 30 jaar plezier gegeven.

Waar ‘de jongere’steeds lawaai om zijn of haar kop moet hebben via een blerende Alicia Keys (‘dit wijf staat in de braaand’) op de I-phone om zich niet alleen te voelen/ de eigen leegte te ervaren, heeft de vogelaar buiten overal altijd zijn hobby bij zich. En wat is er nu leuker dan om van je hobby je werk te maken?