Poserende orca's voor gewaardeerde fotograaf: er zijn steeds meer walvisachtigen te zien in onze contreien

Qua schoonheid in het zoogdierenrijk zou je de tijger op één zetten: terwijl de bultrug maar beter onder water kan blijven. Het is een ronddrijvend zeepokkenplakaat in U-bootvorm gevuld met levertraan. En met een lege starre blik, die sommige dierenfreaks met diepzinningheid verwarren. Uit de diepzee. Hoe leger de blik, hoe meer je zelf kunt invullen.

Bultrugtaskforce nodig?
Waarschijnlijk werd de bultrug zo door andere oceaanbewoners gepest dat hij zich op het Noordzeestrand wierp. En is dat ook de belangrijkste reden voor strandingen: bultruggen worden gepest door andere zeedieren omdat ze er eenvoudigweg niet uitzien en zich niet kunnen verweren. Moet de overheid hier niet ingrijpen jongens? Of moeten ze meer ‘respect’tonen weetje. Ikswirrutje.

De bultrug toont zich al decennialang in toenemende mate aandachttrekker bij mensen, sinds hij geen harpoen meer in zijn vlees krijgt van Willem Barentszoon en collegae (die de bultrug een nuttiger bestemming gaven dan alleen maar oceaanvulling.) Alsof om te tonen van ‘haha, jullie kunnen me niks meer maken, credits de milieubeweging’, maar ik jullie wel.

60 miljoen jaar onveranderd
 Komt een whalewatchingbootje aanvaren, dan komt zijn staartflap boven water. Plons! De bultrug heeft zijn punt alweer gemaakt. Hij kan weer wat rondjes in de oceaan rondzwemmen, tot hij weer lucht nodig heeft: tot zover het ingewikkelde leven van de bultrug en zijn onmisbare rol in het ecosysteem, 60 miljoen jaar onveranderd vol kansen en uitdagingen.

De boot met wannabe-ologen en hobbyfotografen is in extase, zodra de bultrug een staartpunt van zijn oninteressante leven met ons komt delen. Eenmaal thuisgekomen laten de toeristen dat dan ook zien; kijk, die rimpeling daar in het water, zie zie, dat puntje vin, dat was een bultrug! Sommigen ervoeren ongetwijfeld een ‘heftige emotie’van ‘echt contact met de natuur’.

Emotionele incontinentie
Was de bultrug intelligent, dan zou hij zich onder water bescheuren van het lachen om die walvispiskijkers: Dat doet hij niet, en dat pleit- wat mij betreft- alweer niet voor de bultrug. Want wat doet zo’n bultrug nog meer -behalve van die New Age-klanken uitstoten als hij geil is? Aanspoelen op het Noordzeestrand en daar de aandacht trekken van emotioneel incontinente huisvrouwen, Dion Grauss. En journalisten die geloven dat huilen om een dooie bak levertraan ‘authentieke emotie’is.

Waarom strandde hij toch? Laten we een deskundige invliegen…
Zijn luchtwegen bezwijken op het strand onder eigen gewicht. Had de bultrug meer hersens dan blubber gehad dan zou hij zich twee keer bedenken. Dat doet hij niet. Kijk, ik kan dan bij afwezigheid van intelligentie bij dieren ook mijn fantasie gaan gebruiken en afvragen: wat voor diepere overwegingen had zo’n bultrug nu om op de Razende bol te gaan liggen behalve gewoon domme pech?

Laten we er een ‘deskundige’bij halen. Werd hij inderdaad gepest door dolfijnen, of gebeten door grijze zeehonden (zoals de bruinvis)? Had de bultrug gehoord dat de PvvdA in het kabinet zit en hij dus weer allerlei extra subsidies kan aanvragen? Zulke overwegingen klinken mij even logisch als van een ‘deskundige’die ecologische speculatie een zweem van wetenschappelijke geldigheid mee geeft.

Goeiemorgen Morgan
Of is Nederland onder water een trekpleister geworden na de Orca-coalitie rond orca ‘Morgan’. Een club van emotioneel incontinente huisvrouwen, die zijn walvisbroeder naar een kuuroord in Tenerife stuurden met massagetafel, een walvispsychiater om over zijn moeilijke jeugd te praten, en een inventarisatie lieten maken van potentiele vriendjes voor de kust van Noorwegen: die dan in Noors orcadialect øøøøh åååh roepen. En dat zou Morgan dan beter verstaan of zoiets….

Mijn mailbox werd volgegooid met alle leed rond zo’n flipper die zijn ware bestemming had gemist als dierengerecht in de sushi. Zo’n vipbehandeling krijgen mensen niet in Nederland. Die moeten geboren worden, naar school, belasting betalen en sterven, als wegwerpbatterij in een bureaucratisch systeem. Waarbij de nabestaanden van de uitvaartverzekeraar te horen krijgen dat ze bij nader inzien toch niet de goede dekking hadden: of de rouwende familie- om hun dierbare te begraven- toch nog even bij wil dokken. Nee, dan kun je beter bultrug zijn.

Gerelateerd: