Bron, Benthis.eu: De rode kleur zou eigenlijk groen moeten zijn: hier zit ieder jaar weer veel vis, dus komen de vissers daar ieder jaar terug
Hoe presenteer je iets positiefs als een intensieve visserij op rijke visgronden als milieuprobleem: dat is ongeveer de misson statement van Benthis, het door EU-miljoenen gefinancierde onderzoeksproject van Imares dat vrijwel exact herhaalt wat Imact 2 in de jaren ’90 al deed. Toen al kon men geen significante verschillen op populatieniveau vinden in biomassa van bodemleven tussen beviste en onbeviste zandbodems. De schelpdier-soorten van dynamische ondiepere delen van de Noordzee herstellen snel. Nu moeten ze WEL een effect vinden, omdat de Eurocratie voor de Kaderrichtlijn Marine een bepaling opnam over ‘sea floor integrity’: de geloofsovertuiging dat de mens geen invloed op de zeebodem mag hebben omdat dan ecologische rampen zouden kunnen volgen. (voorzorgprincipe = angst voor het onbekende als leidraad van je economie)
Dus wat doe je dan volgens het principe ‘ambtenaar vraagt, dus wij van Imares draaien?
Rode kleur is eigenlijk groen
…Je geeft jaarlijks veel beviste (en dus visrijke)gronden een rood alarmerend kleurtje, noemt dat dan ‘High Resolution Mapping of Fishing PRESSURE’ (een woord als waarde-oordeel van een activiteit) en plots heb je weer iets dat je moet doodonderzoeken en doodreguleren. Terwijl ik een kaartje uit de jaren ’90 alweer ken dat exact die zelfde verdeling liet zien op basis van VMS-data, waarbij je duidelijk de Scholbox kunt onderscheiden. (geel, niet bevist door zware kotters) En waar de Noordzeekustzone intensief met kleinere kotters is bevist omdat daar zoveel heerlijke garnalen te oogsten zijn (gisteren nog gegeten), een positief punt dat je negatief uitlegt vanuit 1 of ander milieuige halve waarheid.
Kortom: die rode kleur hoort eigenlijk groen te zijn. Als de jagers van de zee ergens vaak terugkomen, zit daar steeds weer veel vis. Want anders komen ze er niet. Een wolf jaagt ook niet op plaatsen waar geen hertjes zijn. Dat is toch een gunstig teken, ook ecologisch gezien.
Maar van de ambtenaar-onderzoekers bij Benthis en hun geldgevers van de Brusselse ambtenarij moeten we nu gaan geloven dat hier een ernstig milieuprobleem gaande is: het feit dat er voedsel wordt geoogst in een productieve zee.
Lang leve de EU en het bureaucratisch academisch complex van Imares-achtige instituten dat zichzelf zo over de rug van primaire producenten aan het werk houdt….Lees daarom mijn nieuwe verhaal in de Vork van februari: een pleidooi voor een beter leven-ster voor onze voedselproductenten die door een kongsi van ambtenarij en Postcodeloterij BV gemolken worden.
Noem mij dan maar visserij-supporter. Ik heb liever een bord gevuld met verse tong die van de graat glijdt (zoals gisteren) dan een bordje groene kots van Greenpeace als voorgerecht, en een pak papier van de bureaucratie als hoofdgerecht met een toetje van economische recessie en omvallende bedrijven na.
Hoe meer het ongelijk van de milieubeweging aan het licht komt, des groter de pogingen de waarheid te verdraaien. En deze beweging moet door de politiek serieus genomen worden als gesprekspartner? Het is als het runnen van een kleuterschool door de kleuters zelf.
Logica van de bovenste plank. Met dit soort artikelen gaan we de oorlog niet winnen.
Natuurlijk worden zeeen weldegelijk zo goed als leeg gevist en vernietigen we alles wat lost en vast zit in de natuur. Op dit artike afgaande gaan we nog geloven dat het nog nooit zo goed was gesteld met de visstand. Dat alle destruktie op de zeebodem alleen maar goed is voor leven in de zee.
Ik zeg niet dat er niet lustig op los wordt gelogen en gemanipuleerd, want dat is weldegelijk zo, maar deze prietpraat gaat helemaal nergens over.
@getreal: get real, je naam zou een mooi levensmotto voor je zijn. Want je gezwam maakt hier geen indruk, onderbouw je stellingen met kwantitatieve studies zoals ik hier de afgelopen 4 jaar heb gedaan waaruit blijkt dat op populatieniveau op zandbodems in de dynamische delen van de Noordzee- de visgrond voor boomkorvissers op schol en tong- een significant verschil is met controlegebieden
Vanzelfsprekend raakt bij een trek een groot deel van schelpdieren beschadigd, maar dat zijn toch al schelpdieren die tegen hoge dynamiek bestand zijn met korte regeneratietijd
Mijn gelijk wordt oa bevestigd door Halpern et al in Science in 2008, de hoogdynamische delen kennen een relatief lage ecologische impact.
Verder zijn er aanwijzingen dat de visserij haar eigen prooisoort bevoordeelt, en het is 1+1=2 logica dat een visser daar vist waar veel vis zit. Als ergens veel vis zit, ook bij herhaalde bevissing (wat hier visserij’druk’ heet), is dat dan een goed of een slecht teken?
En wie bepaalt of dat goed of slecht is: het zal de natuur om het even zijn. Of ben jij met je Greenpeace-terroristenvrinden de enige gelegitimeerde boodschapper van de natuur en haar wensen?