Met Maarten Hajer richting het 'beloofde land'?

Vanmiddag is er een bijeenkomst in Den Haag van het Interdepartementaal Strategennetwerk over de ‘Balans van de Leefomgeving 2012‘van het Planbureau voor de Leefomgeving.

Zoals bij iedere ‘Balans’is er bij het PBL niet zozeer iemand nodig die meer getalletjes levert om beleid te ondersteunen met een vorm van valse concreetheid: er is een groep kritische en belezen denkers nodig die alle ideologische vooronderstellingen en tegenstrijdigheden uit de Balans filtert. Wat dan overblijft is een dun rapport waarbij ‘framing’ van getallen en kwesties een bodem leveren voor beleid dat al vastlag. Het gaat in het begin al mis:

De kwaliteit (WAT IS DAT EN VOOR WIE?) van de directe leefomgeving (WAT IS DAT?) in Nederland is sinds 1990 toegenomen. (DE BEBOUWING – met leegstaande kantoren- NAM OOK MET 40 PROCENT TOE VOLGENS DE MilieuBALANS IN 2006: dus dat is ook kwaliteitsverbetering) De kwaliteit van lucht, water en bodem is aanzienlijk verbeterd (ER BESTAAT GEEN OBJECTIEF MEETBARE ‘KWALITEIT’VAN WATER, HET DOEL VAN GEBRUIK BEPAALT DE KWALITEIT EN DE HELDERHEID VAN WATER NAM NIET TOE),

de achteruitgang van de biodiversiteit is in Nederland geremd (IN 2008 SCHREEUWDE HET PBL NOG DAT 85 PROCENT VAN DE BIODIVERSITEIT WAS VERDWENEN, DE OVERHEID HEEFT IN 5 JAAR NA 3 KABINETSWISSELINGEN VEEL SUCCES GEBOEKT) en ruimtelijke investeringen van de overheid en van private partijen zijn over het algemeen goed op elkaar afgestemd (IK KAN MIJ LICHT HERINNEREN DAT BOUWFRAUDE EN FALEN PPS-CONSTRUCTIES EEN ANDERE RICHTING OP WIJZEN?).

Dit is een succes van het rijksbeleid voor milieu, natuur en ruimte. (= HET PBL BESTAAT OM DE ZITTENDE REGERING – haar financier en enige opdrachtgever- LOF TOE TE ZINGEN)

Maar dan komt het: omdat we succesvol zijn moeten we toch ons hele beleid omgooien van Maarten Hajer vanwege de ‘mondiale bedreigingen’ (= de agenda van een mondiale elite).

De paradox van dit succes is dat deze waarneembare verbetering van de directe leefomgeving scherp afsteekt tegen de mondiale opgaven op het gebied van de leefomgevingskwaliteit waarvoor Nederland zich in 2012 ziet gesteld. Twee opgaven zijn bekend en hardnekkig (=ZE ZIJN NIET VAN DE AGENDA VAN BRUSSEL EN VERENIGDE NATIES AF TE KRIJGEN, HOE VEEL COP-CONFERENTIES OOK MISLUKKEN, OMDAT EEN SELECT CLUBJE INDUSTRIELEN, NGO’S EN BUREAUCRATEN DAAR BELANG BIJ HEEFT EN VIA INTERNATIONALE VERDRAGEN DE NATIONALE DEMOCRATIE OPZIJ ZET, WANT INTERNATIONALE VERDRAGEN ZIJN IN HET INTERNATIONAAL RECHT BOVEN NATIONALE WETTEN):
het tegengaan van de klimaatverandering (= DE VERONDERSTELLING DAT EEN BUREAUCRAAT ACHTER EEN BUREAU HET WEER KAN REGELEN RICHTING EEN VERONDERSTELD OPTIMAAL KLIMAAT DAT ‘VROEGER’BESTOND, AL KAN NIEMAND DEFINIEREN HOE DAT KLIMAAT ‘HOORT’TE ZIJN) en het behoud van de biodiversiteit. (DAT VERONDERSTELT DAT ER EEN ‘NORM’IS VOOR HET AANTAL SOORTEN OP AARDE EN DUS OOK DAT DIT OPTIMUM MEETBAAR IS EN AFREGELBAAR ACHTER EEN BUREAU)

    Als er al klopt wat hier staat, dan schrijft Hajer hier eigenlijk: wij moeten tegen ons nationale belang en beleid handelen dat ik net succesvol noemde omdat een mondiale elite dat voorschrijft.

Onderliggende aanname alle PBL-publicaties: De mythe van objectief meetbare omgevingskwaliteit die afregelbaar isNet als Agentschap.nl, het Miljardenlek in onze begroting doet de overheid er goed aan het PBL zo snel mogelijk te sluiten: het instituut levert hooguit papieren rechtvaardiging voor meer bureaucratie en belastingmiljarden richting de adviesindustrie zonder enige waardecreatie. Leunend op de ideologische veronderstelling dat de natuur, het klimaat en de samenleving technisch afregelbaar zijn vanachter een bureau, zodra we de juiste regelknop ontwerpen en de optimale informatie en ‘indicatoren’ hebben, tot het exacte aantal stofdeeltjes in de lucht. Waarbij wij als vrije mensen het gezag over ons leven uit handen geven aan ‘deskundigen’die beter zouden weten wat belangrijk voor ons totale leven is.

    Alsof dat technocratische milieugeleuter ook maar iets zegt over de kernvraag: waarom zouden wij mensen eigenlijk het fijnstofgehalte/CO2-promillage/aantal soortjes per strekkende meter het belangrijkste in ons leven moeten vinden? En niet fysieke en sociale gezondheid. Of zoals Prediker voorschrijft: God danken voor wat hij ons geeft (= niet zeiken dat je het zo slecht hebt getroffen) en genieten, eten en drinken met de mensen die ons dierbaar zijn. De kans dat ik doodga aan 1 procent meer fijstof, is aanmerkelijk kleiner dan door overwerk, gebrek aan inkomsten, stress, ziektes noem maar op. Milieu leidt bij verabsolutering tot ontmenselijking van de maatschappij.

Aap uit de mouw: consequent subsidie verstrekken aan selecte club bevoorrechten
Wat is het enige concrete advies dat Maarten Hajer richting overheid geeft:

Een heldere visie van de Rijksoverheid op wat van belang is voor een duurzame ontwikkeling van de samenleving, en consequent vasthouden aan deze visie, kan leiden tot een grotere actie- en investeringsbereidheid van maatschappelijke partijen. Zo’n visie biedt houvast voor kortetermijnbeslissingen over de investeringen die nodig zijn voor een duurzame verbetering van de leefomgeving op de langere termijn

Vrij vertaald uit het Hajers: meer subsidies voor een selecte groep
Wanneer je zijn verhullende proza concreet maakt: de overheid moet permanent subsidie beschikbaar stellen (= investeringszekerheid geven voor projecten die zonder overheidssteun nooit van de grond zouden komen) voor een select clubje nutsbedrijven en subsidiemiljonairs met het leukste groene gedicht. Precies zoals Jeroen de Haas, CEO van Eneco al eiste in de krant van het Groene Geloof: Trouw.

De aannames van Hajer en zijn gehaaiden
Maarten Hajer gelooft in een geleide technocratische planeconomie, een economie die achter een overheidsbureau wordt gedicteerd op basis van ideologische aannames en slecht gedefinieerde vooronderstellingen, die vanuit de Verenigde Naties/UNEP en Brussel worden opgelegd: Instituten die op hun beurt het technocratische denken over het centralistisch afregelen van een ‘wereldsysteem’ gestalte geven van de Club van Rome. Waarschijnlijk is Hajer zich zelf niet bewust van zijn eigen aannames. Hij zou een goede mainstream-journalist zijn, niettemin bevat het PBL veel Club van Rome-adepten zoals Bert de Vries, en via de Balaton Group.

Ik heb me opgegeven en zou komen, maar weet dat het zinloos is.
Deze middag dient om een schijn van inspraak te geven, om zo met het reeds vastliggende beleid verder te denderen: ‘zie wij hebben een brede informatiebijeenkomst gehouden en dus..’, versterkt door de progressieve papegaaien van de zelfbenoemde kwaliteitsmedia. Het is kortom een vorm van beleidspromotie, een nieuw ‘mediamoment’ om ‘draagvlak’voor staand beleid te maken. Herhaling en voldongen feit moet eigen verstand op 2 zetten bij publiek en politiek. De ‘deskundigen’zeggen het, dus mag u niet nadenken. Ook al weet iedereen:

    a. je energievoorziening afhankelijk maken van het weer (= vergroening volgens PBL-definitie) is zelfvernietiging: daar hoef je geen deskundige voor te zijn, je verstand gebruiken is voldoende
    b. met ‘biomassa’sla je geen deuk in een pakje boter (zie ‘De Middeleeuwen’, toen energiebeschikbaarheid lineair was gekoppeld aan landgebruik), hooguit zaag je alle bomen in je land om en importeer je – zoals nu via de door PBL als lichtend voorbeeld bezongen ‘Green Deal’daarnaast miljoenen kuub hout uit Amerika per jaar, om hier tegen SDE+-subsidie te verbranden.

Een ontgroenend verhaaltje voor de kleintjes
Loont zo’n rit vanuit Friesland richting beschaving dus wel? Ja: als favoriete oom van mijn neefje en nichtje in Leiden ligt dit gelul toch mooi op de route, en kan ik de twee rakkers na afloop van de ´Balans´ voor het slapen gaan nog een verhaaltje voorlezen.

De Groene Toekomst
‘Er was eens een land, waar welvaart heerste en waar wij de zaakjes goed voor elkaar hadden. Toen kwamen er boze meneren van een mondiale elite die zich ‘Club van Rome’noemden. Zij deden zich voor als redder van de wereld maar wilden alle welvaart vernietigen die het Westen had opgebouwd. ‘Maar waarom dan Oom Rypkuuhh’? Omdat zij heeeeel gemeen waren en baas wilden zijn over de wereld en meer ruimte voor zichzelf wilden. Daarom wilden zij alle mensen in het Westen tot loonslaaf maken, op de armoedegrens leunende batterijtjes in een bureausysteem die onderdanig hun orders opvolgden. Zij dreigden met kikkerplagen, extreem weer en rampen als wij niet zouden gehoorzamen. Op een dag.. ‘

Ik moet nog een goed en geruststellend einde bedenken. Zo’n groene toekomst wil je die lieve kleintjes toch niet voorstellen. Ze zouden nog nachtmerries krijgen.