Boortoren vanaf Engelsmanplaat: De NAM heeft verlenging van concessie gekregen voor Waddengas
Voor de SWNM maakte ik de Trawlingguide Natura 2000: een Engelstalige samenvoeging van de Natura 2000 voor Dummies en de Bodemwijzer, nu de Raad van State op 8 april het Natura 2000 proces voor de Kustzone heropent, en Viswad de Soap loopt: de eliminatie van visserij van tenminste 25 procent van het Wad in het kader van ‘natuurherstel’.
De boodschap van de Trawlingguide Natura 2000 is simpel: probeer tussen alle menselijke invloeden op Wad en Kustzone als de net door de overheid verlengde Waddengaswinning, zoutwinning, kustverdediging, vervijfvoudiging van zandsuppleties, toe- en afname van eutrofiering én natuurlijke dynamiek maar eens vast te stellen welke verandering je kunt toeschrijven aan bodemvisserij.
Zeegrasherstel heeft meer met hogere dynamiek Wad te maken dan visserij
Om iedere als ‘achteruitgang’ervaren natuurtrend met zekerheid toe te schrijven aan visserij moet je een groene NGO als Waddenvereniging zijn en Arjan Berkhuysen heten, zoals in Visserijnieuws van 15 maart.
Ik ergerde mij bij lezing aan Berkhuysen zijn arrogante toon en geclaimde zekerheid, wanneer hij het niet terugkeren van zeegrasvelden toeschrijft aan garnalenvisserij. We lezen in het artikel ‘Strijdvaardige toon garnalenvissers in discussie VisWad‘:
Naar het oordeel van de natuurorganisatie is de visserijdruk onnodig hoog (hij claimt een toename van 50 procent in 10 jaar RZ) en heeft natuurherstel- denk daarbij aan zeegras- weinig kans.
Dat heeft gevolgen voor de natuur omdat de netten over de bodem slepen en er bijvangst is.
en
De Waddenvisserij zou zich moeten aanpassen aan hetgeen de zee op dat moment geeft
Berkhuysen, dat is precies wat de garnalenvisserij in de Westelijke Waddenzee deed in afgelopen tien jaar. Die ’50 procent toename van visserijdruk’ is een groei van de garnalenvangst die je negatief uitlegt: de aanlanding in Harlingen voor de Westelijke Waddenzee bedroeg iets meer dan 3 miljoen kilo in 1999 en 6 miljoen kilo in 2009.
Dan het zeegras, we lezen in de Trawlingguide met literatuurverwijzingen, punt 9:
A popular view of some NGO’s is that trawlers eliminated eel grass beds (Zostera marina), and thus elimination of trawling ‘restores’ eel grass beds. Evidence points in a different direction. The rapid demise
of large beds of eel gras in shallow estuaries occurred across the northern hemisphere after a parasite
occurred in the ‘30s: Labyrinthula zosterae.Also the ‘Afsluitdijk’ that closed off the southern Wadden Sea in 1929 took it’s toll, with heavier currents in the Marsdiep and higher tide differences in the Western Wadden Sea, the area where eel grass beds were most common.
According to reports of the Danish Environment Department it is the dynamic of wind and sea that determines whether eel grass beds occur. In the shelter of some Danish Wadden Sea Islands large eel grass beds remain, while in more dynamic parts among Jutland they are absent. The Wadden Sea Secretariat points to hydrographic changes as a cause in it’s 2005 report halting the return of eel grass beds. In the Northern Wadden Sea large eel grass beds still occur, which makes trawling as a cause unlikely.
Samengevat: Arjan is niet in feiten geinteresseerd
Dus wij zien
Door de toegenomen zoutschommelingen en waterdynamiek in de Waddenzee sinds de jaren 1930 is het geschikte areaal echter
klein (van der Heide et al., 2006), en het is niet zeker of de nutriëntenbelasting niet te hoog is.
Welke zeegrasvelden- Arjan- wil je dus ‘herstellen’ door garnalenvissers uit de geulen te verjagen? Leg mij dat eens uit. Misschien moet je club eens meer dan slechts 70.000 euro van de 2 miljoen euro jaarinkomsten in wetenschappelijk onderzoek steken: ik weet het ook niet precies, maar zou de invloed van (versterkte) getijdenwerking op zeegras uitkiezen.
VisWad, een Harverwarmend Samen op Weg-proces
Wanneer ik Visserijnieuws lees van 15 maart blijkt dat je de intenties van Viswad ook softer kunt opschrijven, dan heet het ‘gezamenlijk stakeholder-overleg en samenwerking tussen overheid, sector en NGO’s om samen tot een gezamenlijke oplossing te komen voor het gezamenlijk herstel van het samenwerkende gezamenlijke Waddenecosysteem.’
Het woord ‘samen’ schijnt alle deelnemers waaronder Johan Nooitgedagt van de Vissersbond een warm gevoel te geven, ze gaan er ‘samen uitkomen’. Het resultaat blijft het zelfde: de milieubeweging wil dat de visserij zoveel mogelijk verdwijnt en krijgt haar zin van de overheid, zonder dat ondernemers op het Wad compensatie is gegarandeerd.
Ton IJlstra van het Ministerie van ELI heeft mij zelf verzekerd op 9 september 2011 in Breukelen dat hij niets voor compensatie voelt. Visserij en natuur heeft voor de overheid geen prioriteit, ze steken liever miljarden euro’s in windmolens in Natura 2000 gebied dan natuur en natuurgebruik
Laten we de woorden van Wilfred Alblas er even bij halen, die de machteloze positie van visserij onderstreept:
Samen, gezamenlijk, lekker samen
Is dat dezelfde Berkhuysen van de Waddenvereniging die € 1 miljard van de NAM voor zijn club wil hebben als compensatie voor de aardgaswinning in de Waddenzee?
Voor geld is dus alles te koop en zet je je principes overboord.
Mag ik even zeggen dat ik dit een top stuk vind. Misschien zou je eens meer dan 70.000 euro in onderzoeken moeten steken van de 2 miljoen. :-) ben benieuwd waar de rest blijft.
@Mikey, net als bij Natuurmonumenten, Wereld Natuur Fonds enz is de vermarkting van eigen onmisbaarheid (uitgelegd als ‘natuureductatie’ waarbij men iets roept over ‘kwetsbaar, bedreigd, de Waddenvereniging is hard nodig en heeft jouw steun nodig blabla enz enz’) en donateurswerving in financieel opzicht de grootste uitgavenpost van de Waddenvereniging, naast de salarissen van groenlinkse graaihaaien als Berkhuysen.
Ach, er is niets nieuws onder de zon. Natuurclubs beginnen betrokken en idealistisch (zelfs het Wereld Natuur Fonds, dat was een speeltje van industrielen en adel die hun vermogen niet enkel aan de fiscus wilden afstaan) maar na verloop van tijd komen de aardse zaken op de voorgrond en gaan ze steeds meer op de overheid lijken, natuur en groen worden dan politieke begrippen bedoeld om geld te bemachtigen en invloed. En de overheid is de vijand van de burger, en de grootste bedreiging voor natuur en natuurgebruikers als visserij.
Gelukkig voor de Waddenvereniging wordt de visserij geleid door Johan Nooitgedagt. Als Berkhuysen vraagt ‘Johan, doe eens een koprol voor ons’, dan doet Nooitgedagt dat in de hoop dat ze hem dan aardig vinden en ooit gaan luisteren naar de visserij: de strategie van de tandeloze verliezer. Als Berkhuysen roept, ‘de visserij bedreigt zeegras’dan gaat Johan daar begripvol voor doen, en in een hoekje kruipen wachtend tot Berkhuysen ophoudt met zijn onzin in media verspreiden
Ook hogere zomertemperaturen spelen mee, zoals al bleek in de jaren ’30 toen het klimaat opwarmde: Zie Den Hartog et al 1989
The presented documentation of wasting-disease-like damage patterns in Zostera marina over a long period, prior to the outbreak of the disastrous epidemic
in the 1930’~~ suggests that wasting disease is an inconspicuous but widespread endemic phenomenon normally occurring in eelgrass beds.
However, when an eelgrass population comes under environmental stress by natural and/or anthropogenous causes, this may lead
to weakening of the host and create the right circumstances for the parasitic organism to multiply and to expand; in extreme situations this may lead to an epidemic (Short et al. 1988).
This line of thought may help explain the local outbreaks of wasting disease, but
not the triggering of the 1930’s epidemic which struck eelgrass in the whole North Atlantic.
However, evidence that environmental circumstances in various parts of the North Atlantic were very different at that time is building up, and that possibly, there was no
single cause for this notoriou.~ epidemic (Den Hartog 1987). In Danish waters, Rasmussen (1973, 1977) convincingly showed that the decline in Z. marina in the 1930’s coincided with several years characterized by elevated summer water temperatures (up to 3 ‘C higher
than ‘normal’) and mild winters.
In the Dutch Wadden Sea, however, the decline of Z. marina could not be linked with temperature (Den Hartog 1987, Giesen et al.
1990a), but there appeared to be a clear correlation with sunshine deficits during consecutive growing season combination with an increase in turbidity and a pro-
found change in the tidal pattern due to hydrotechnical
works (Giesen et al. 1990a, b)(/b>.
In both cases Z. marina was placed under a continuous stress over an extended period; this may have weakened the plants thus render-
ing them susceptible to disease, and giving Labyrinthula the change to develop a large-scale epidemic.
Research, under controlled conditions, of this hostparasite relation is now in progress
Ik hoop dat wij als garnalenvissers de rug recht houden,en geen meter goede visgrond weggeven voor de leugens van dit soort instanties!!
Als wij van te voren te horen krijgen als we niet in stemmen met de eisen van van de natuurorganisaties we volgend jaar voor de kant liggen met onze visserijschepen , hoeven we nergens meer over te praten!
Pieter wouda garnalenvisser ST20
Peke wouda garnalenvisser ST24
Pieter,Peke
Houdt de rug recht.
Laten ze zich druk gaan maken over het voorgenomen mega windmolenpark in het IJsselmeer bij Kornwerderzan en Makkum. Een prachtig natuurgebied wat verkwanseld gaat worden voor volstrekte onhaalbare doelen.
Kunnen ze doen met de resterterende subsidiegelden.