Boortoren vanaf Engelsmanplaat: De NAM heeft verlenging van concessie gekregen voor Waddengas


Voor de SWNM maakte ik de Trawlingguide Natura 2000: een Engelstalige samenvoeging van de Natura 2000 voor Dummies en de Bodemwijzer, nu de Raad van State op 8 april het Natura 2000 proces voor de Kustzone heropent, en Viswad de Soap loopt: de eliminatie van visserij van tenminste 25 procent van het Wad in het kader van ‘natuurherstel’.

De boodschap van de Trawlingguide Natura 2000 is simpel: probeer tussen alle menselijke invloeden op Wad en Kustzone als de net door de overheid verlengde Waddengaswinning, zoutwinning, kustverdediging, vervijfvoudiging van zandsuppleties, toe- en afname van eutrofiering én natuurlijke dynamiek maar eens vast te stellen welke verandering je kunt toeschrijven aan bodemvisserij.

Zeegrasherstel heeft meer met hogere dynamiek Wad te maken dan visserij
Om iedere als ‘achteruitgang’ervaren natuurtrend met zekerheid toe te schrijven aan visserij moet je een groene NGO als Waddenvereniging zijn en Arjan Berkhuysen heten, zoals in Visserijnieuws van 15 maart.

Ik ergerde mij bij lezing aan Berkhuysen zijn arrogante toon en geclaimde zekerheid, wanneer hij het niet terugkeren van zeegrasvelden toeschrijft aan garnalenvisserij. We lezen in het artikel ‘Strijdvaardige toon garnalenvissers in discussie VisWad‘:

Naar het oordeel van de natuurorganisatie is de visserijdruk onnodig hoog (hij claimt een toename van 50 procent in 10 jaar RZ) en heeft natuurherstel- denk daarbij aan zeegras- weinig kans.

Dat heeft gevolgen voor de natuur omdat de netten over de bodem slepen en er bijvangst is.

en

De Waddenvisserij zou zich moeten aanpassen aan hetgeen de zee op dat moment geeft

Berkhuysen, dat is precies wat de garnalenvisserij in de Westelijke Waddenzee deed in afgelopen tien jaar. Die ’50 procent toename van visserijdruk’ is een groei van de garnalenvangst die je negatief uitlegt: de aanlanding in Harlingen voor de Westelijke Waddenzee bedroeg iets meer dan 3 miljoen kilo in 1999 en 6 miljoen kilo in 2009.

Dan het zeegras, we lezen in de Trawlingguide met literatuurverwijzingen, punt 9:

A popular view of some NGO’s is that trawlers eliminated eel grass beds (Zostera marina), and thus elimination of trawling ‘restores’ eel grass beds. Evidence points in a different direction. The rapid demise
of large beds of eel gras in shallow estuaries occurred across the northern hemisphere after a parasite
occurred in the ‘30s: Labyrinthula zosterae
.

Also the ‘Afsluitdijk’ that closed off the southern Wadden Sea in 1929 took it’s toll, with heavier currents in the Marsdiep and higher tide differences in the Western Wadden Sea, the area where eel grass beds were most common.

According to reports of the Danish Environment Department it is the dynamic of wind and sea that determines whether eel grass beds occur. In the shelter of some Danish Wadden Sea Islands large eel grass beds remain, while in more dynamic parts among Jutland they are absent. The Wadden Sea Secretariat points to hydrographic changes as a cause in it’s 2005 report halting the return of eel grass beds. In the Northern Wadden Sea large eel grass beds still occur, which makes trawling as a cause unlikely.

Samengevat: Arjan is niet in feiten geinteresseerd
Dus wij zien

  • Garnalenvisserij in de Westelijke Waddenzee vindt plaats in de diepere geulen, ondiepe delen van Westelijke Waddenzee worden nauwelijks bevist
  • (Groot) Zeegrasvelden (Zostera marina) kwamen voor 1930 voor tot de 2 meter dieptelijn, zij verdwenen over het Noordelijk Halfrond door een parasiet na de jaren ’30, ruim voor visserijdruk toenam
  • Hydrografische dynamiek bepaalt vestiging van zeegras. Op beschutte delen van de Noordelijke Waddenzee bij Romo (Denemarken) komen wél zeegrasvelden voor.
  • Het getijdenverschil in de Westelijke Waddenzee nam na aanleg van de Afsluitdijk in 1929 toe van 127 cm naar 190 centimeter in de afgelopen decennia. Volgens Marieke van Katwijk in de Levende Natuur van Mei 2012 is de dynamiek mogelijk nog steeds te hoog op het Wad, wat de vestiging remt:

    Door de toegenomen zoutschommelingen en waterdynamiek in de Waddenzee sinds de jaren 1930 is het geschikte areaal echter
    klein (van der Heide et al., 2006), en het is niet zeker of de nutriëntenbelasting niet te hoog is.

  • Ook dit artikel in Bioscience in 2006 ‘A Global Crisis for Sea Grass Ecosystems noemt een veelvoud oorzaken, waarbij visserij slechts één van de vele is
  • Welke zeegrasvelden- Arjan- wil je dus ‘herstellen’ door garnalenvissers uit de geulen te verjagen? Leg mij dat eens uit. Misschien moet je club eens meer dan slechts 70.000 euro van de 2 miljoen euro jaarinkomsten in wetenschappelijk onderzoek steken: ik weet het ook niet precies, maar zou de invloed van (versterkte) getijdenwerking op zeegras uitkiezen.