Onze Tweede Kamerleden debatteren weer, volgens Nu.nl, over het project waarmee Brussel slaagt om bij alle Europese burgers een aversie op te wekken voor natuur: Natura 2000. Nu speelt de vraag of we gebieden moeten sluiten op zee en of dat van Brussel moet of volgens internationale conventies. Het antwoord is in principe simpel: NEE.

Volgens Natura 2000 HOEFT GEEN GEBIED DICHT
De VVD keert zich via kamerlid Litjens tegen invulling van Natura 2000 als gesloten gebieden. En dat is terecht: natuurlijk hoeven volgens Natura 2000 geen gebieden dicht, het is de (Nederlandse) ambtenarij en NGO’s die deze INVULLING geven aan Natura 2000. Wanneer politici niet op tijd ingrijpen wordt die INVULLING van een select gezelschap wetgeving. In deze blog leg ik het uit, meneer Litjens, u moet ambtenaar Ton IJlstra (FIMPAS) aanspreken en doe ‘m de groeten.

MPA: hoger beschermingsregime dan omgeving, niet meer
Die bepaling voor Marine Protected Areas (MPA)is toegevoegd via Ospar (Wyke Smit, het is geen ASPAR, en het is geen ICIS maar Ices) waarbij MILIEUCLUBS voor MPA’s de definitie van gesloten gebied hanteren maar zowel Brussel als de Convention on Biological Diversity (die conventie die Brussel/onze overheid via Ospar uitvoert) niet.

De Europese Commissie voegde wel extra visserijregels toe NA aanwijzing van Natura 2000-gebied, enkele momenten nadat toenmalig Eurocommissaris voor milieu Stavros Dimas op 14 februari 2008 nog stelde over Natura 2000:

I would like to correct one of the common misconceptions about NATURA 2000 – which is that once a site is designated all economic activities have to stop. This is simply not true and it is unfortunate that this myth continues. The NATURA network consists of living landscapes in which farming, fishing, forestry and hunting can continue.


Marine Protected Areas hoeven niet dicht
Volgens de Convention on Biological Diversity- waarvan Ospar het implementatie-orgaan is, zijn MPA’s ook niet beslist gesloten gebieden. Zie de CBD COP7 in 2004, en lees toch de Trawlingguide Natura 2000 die ik maakte voor de SWNM. Je zou zeggen, die vervelende vreselijke Rypke Zeilmaker, het zwarte schaap van de natuurjournalistiek zoekt dat niet voor niets uit:

“Marine and coastal protected area’ means any defined area within or adjacent to the marine environment, together with its overlying waters and associated flora, fauna and historical and cultural features, which has been reserved by legislation or other effective means, including custom, with the effect that its marine and/or coastal biodiversity enjoys a higher level of protectionthan it’s surroundings.

Lutz al de kluts kwijt
Geen wonder dat ook politici als Lutz Jacobi door de bureaucratische bomen het bos niet meer zien:

PvdA-Kamerlid Lutz Jacobi waarschuwde tijdens het debat zijn coalitiepartner dat Nederland het risico loopt tegen een zogeheten inbreukprocedure van Europa aan te lopen. Dit houdt in dat Nederland mogelijk een boete moet betalen, omdat het zich niet houdt aan Europese regels.

Lutz volgens mij begrijp je het allemaal niet meer, maar dat is niet erg hoor. De angel zit hier bij onze ambtenarij, specifiek Ton IJlstra.

Natura 2000 gebieden al lang aangewezen
Het gaat niet om AANWIJZING (al in 2004 gebeurd) van gebieden maar om INVULLING van aangewezen Natura 2000-gebieden, zoals via FIMPAS, geleid door Ton IJlstra van het Ministerie van ELI. (Fisheries Measures in Marine Protected Areas) waarbij Nederlandse ambtenaren samen met actieclubs als Greenpeace de visserij van de Doggersbank willen pesten, maar ook willen ze de volledige Klaverbank dicht hebben. Uitkomst van Fimpas 3 in 2011 luidde voor de Doggersbank

“Ban Beam, otter trawls, demersal seines in specific areas; in other areas controlled
fishing. The areas will include various benthic communities on the Dogger Bank. Note: This is done with the purposes of conservation, understanding recovery and human
impact.”

In hoeverre vissers daadwerkelijk worden weggepest, hangt af van 3 zaken:

  • wat in de Profielendocumenten staat over ‘staat van instandhouding’ die een select groepje ecologen bij Imares/Alterra in 2006 vastlegden, zonder contra-expertise: het smaakoordeel van enkele academici over de Noordzee, leunend op zeer gebrekkige gegevens kreeg zo juridische status: dat is de KERN VAN NATURA 2000.
  • De mate waarin een selecte groep onderzoekers van het NIOZ en Imares na het FIMPAS-vervolgonderzoek data brouwt waar ze niet zijn, want van de doelgebieden zijn nauwelijks biologische gegevens. Omdat Han Lindeboom (Imares) – die een kwart eeuw al campagne voert voor gebiedssluiting- zowel Natura 2000-rapportage leverde voor de overheid als bestuurder is bij ICES en ICES nu eindadvies geeft zal de adviesrichting uit een zekere hoek waaien
  • de mate waarin milieuclubs als Greenpeace van de beweringen en oordelen van Alterra/Imares-ecologen in deze profielendocumenten gebruik maken in de rechtszaal, met beroep op Habitat- of Vogelrichtlijn

    • Eis gebiedssluiting is enkel te danken omdat ambtenarij visserijsector dwingt tot overleg met milieuclubs
    De enige reden dat milieuclubs door de overheid bij FIMPAS werden betrokken en de gedupeerde visserij meestal niet, is dat zij anders steeds naar de rechter stappen. Daarom zet de overheid ze aan de overlegtafel, zo lezen we ook , en zo kan een uitkomst van FImpas worden dat toch gebied dicht moet (33 procent van de Doggersbank wordt hier bij FIMPAS september 2012 genoemd).

    Ton IJlstra van het Ministerie van ELI/FIMPAS/DGBA is de verantwoordelijke, Brussel een excuus
    De eis tot gebiedssluiting is een smaakoordeel van ambtenaren als Ton IJlstra van de Dogger Bank Steering Group (DGBA) die compromis tussen visserij en NGO’s zoeken. Dat wordt wet wordt als politici niet op tijd ingrijpen. De uitkomst van Fimpas lijkt dan een compromis uit legitiem overleg. Terwijl het door de overheid gefaciliteerde chantage van de visserijsector is door milieuclubs: die anders naar de rechter stappen met Habitatrichtlijn en Vogelrichtlijn in de hand. Dankzij die juridische chantage zijn ze als ‘stakeholder’in het overleg getrokken door de overheid.

      Compromis geeft milieuclubs altijd zin
      Milieuclubs roepen in Fimpas steevast: alles moet dicht, de sector roept ‘niks moet dicht’en het compromis is dan inwilliging van wat milieuclubs willen; visgebied dicht maar iets minder dan wij hoopten. Dat heeft NIETS met het oorspronkelijke Natura 2000 te maken, wel met de INVULLING door onze ambtenarij, die NGO’s overdreven veel macht en ruimte geeft. Conclusie: De NEDERLANDSE ambtenarij (en niet beslist Brussel of Natura 2000 zelf) en de wijze waarop zij de besluitvorming vormgeven bepaalt INVULLING, en dus de GEVOLGEN van aanwijzing.

    Daarnaast mengt de Europese Commissie het Gemeenschappelijk Visserijbeleid, Ospar, de Convention on BIological Diversity met Natura 2000. Zodat wie nu nog kán snappen wat ooit het eigenlijke doel was er nu helemaal niets meer van begrijpt.
    In de hier ontstane verwarring kan men (= Nederlandse en Brusselse ambtenaren) dus besluiten om gebieden te sluiten voor visserij, door visserijmaatregelen zo te versmallen: maar daarvoor is vanuit de Convention on Biological Diversity (waarvan Ospar het implementerend orgaan is) én Natura 2000 geen grond.

    Nederland dus loopt NIET tegen een inbreukprocedure van Brussel op, als wij Greenpeace niet haar zin geven, wél als wij ónze Ton IJlstra laten doorgaan met Niet Gekozen Organisaties (NGO).

      Leuker kunnen we het niet maken, en ook niet makkelijker. Natura 2000 is de door Brussel en procederende milieuclubs als Greenpeace gebouwde grafkelder van de natuurbescherming: waardoor mensen als Litjens van de VVD zelfs al roepen dat er minder natuurgebieden moeten komen.

      Gerelateerd: