Fracking doet EU Commissaris Hedegaard beven

De EU heeft op een informele milieutop in Vilnius schaliegas extractie besproken. Welke kant het op zal gaan is volgens Europolitics 4589 (July 2013) nog moeilijk te zeggen. Maar in hetzelfde artikel staan wel opmerkelijke uitspraken van Hedegaard, de klimaatactie leidster van Europa. Daaruit blijkt dat ze onder hoge druk staat. Ze bevestigt dat schaliegas niet beschouwd moet worden als ‘een recept voor alles’. Maar als een overgangstechnologie tussen ‘olie en iets anders’ kan het volgens haar een goede keuze zijn. Dat is een opmerkelijke uitspraak uit haar mond, maar het wordt nog opmerkelijker als ze dit zegt over schaliegas:

Climate-wise, it is not a subject of major concern. However, considering the environmental impact, the Commission believes we should have some common approach to regulating that in Europe, also in order to guide investors

Een fossiele brandstof die geen ‘major concern’ is.. en milieu-impact die gewoon gereguleerd moet worden.., de druk op haar moet echt groot zijn. Die komt volgens hetzelfde artikel van een coalitie van ‘industrie en een aantal lidstaten’ onder leiding van Polen en het VK, gevolgd door Roemenië, Spanje, Denemarken, Nederland en Litouwen.
Frankrijk en Duitsland houden zich afzijdig en zeggen zich ‘niet te willen bemoeien met de energie-mix van andere lidstaten’.
Er lijkt wat gezond verstand in de schaliegas discussie te komen. Maar wat er daadwerkelijk zal gebeuren en hoe snel, dat zal moeten blijken. De twijfel over welke kant de EU op zal gaan komt doordat de Raad van Ministers sterk verdeeld is. Dus praktisch gesproken zijn we op dit moment in Europa nog nergens. Deze realiteit kun je niet mooier verwoorden dan deze quote op Bishop Hill, smullen die Engelse onderkoelde humor:

Tim Yeo yesterday suggested that we are better at regulating shale gas here in Britain than they are in America.
Indeed. Which is why right now we have no shale industry to speak of

Het woord competitiviteit begint in Brussel te resoneren
In hetzelfde Europolitics artikel doet Hedegaard heel enthousiast over het feit dat een Chinese delegatie te gast was op de milieutop. De bedoeling was de klimaatconferentie in Warschau in November voor te bereiden. Beide kanten waren ‘enthousiast over de toenadering’. Maar de Chinezen zijn natuurlijk niet gek en voor 2050 kun je probleemloos van alles beloven. Dat zal Hedegaard ook best begrijpen, maar met alle mislukte klimaattops, de zieltogende CO2 emissiehandel en het toenemende belang van economisch herstel (competitiviteit is een woord dat in Brussel weer begint te resoneren) kan ze wel wat positieve spin gebruiken. Een factor van toenemend belang is ook dat 2014 het laatste jaar van de zittende Commissie is. Hoor de klimaatactie Commissaris:

Europe’s role in the next two and half years will be to insist that it is not enough to say ‘we all do what we do’ instead we need to inject ambition in into an international agreement, so we can close the ambition gap and not widen it

Maar hoe je dit moet lezen blijkt uit de woorden van de Poolse milieuminister Marcin Korolec. Hij zal de top in Warschau voorzitten en volgens hem is het realistisch om aan te nemen dat:

the November Conference would lay down the foundations of an agreement, rather than discuss the details, as it is too early for that

VN onderhandelingen gaan eigenlijk over ontwikkelingshulp
De ware toets is de klimaatconferentie in 2015 in Parijs waar concrete afspraken gemaakt zouden moeten worden. Maar zelfs in Europa lijkt de steun hiervoor flink af te kalven. Uit eigen ervaring weet ik ook dat VN onderhandelingen vaak uitdraaien op een koehandel tussen ontwikkelende- en ontwikkelde landen, ik zal daar nog wel eens over bloggen. En geld voor klimaatdoeleinden zal vooral van het financieel kwakkelende Europa moeten komen. Inderdaad: follow the money. China speelt bij de VN altijd met verve haar rol als ontwikkelend land, vandaar misschien de delegatie in Vilnius.
De afkalvende interesse voor climate change blijkt ook uit deze blog van Jo Nova, ’the day the global warming death spiral began’. Lees het verhaal en de geheimzinnige daling in klimaataandacht sedert July 2011 vooral zelf. Maar zoals vaak vat ze haar boodschap weer spitsvondig, bijna Rypkeaans, samen:

Let the historic dissection begin. Man-made global warming is a dying market and a zombie science.