foto_rosanne

Ik heb ooit een duurbetaalde Amsterdamse consultant serieus horen uitspreken – ja het was ten tijde van Invonvenient Truth – dat zijn eigen motivatie om zich met de klimaatproblematiek bezig te houden was dat hij serieus vreesde dat door zeespiegelstijging zijn Amsterdamse huis niets meer waard zou zijn tegen de tijd dat hij het afbetaald zou hebben. Een beetje consultant verdient natuurlijk met gemak drie landhuizen bij elkaar, maar hoe ethisch diep kun je zinken als duizenden malariadoden per dag je niets kunnen schelen maar wel de waarde van je huis. Ach in 2010 kocht Al Gore een beach house voor bijna 9 miljoen dollar dus het loopt wel los. Bij een windmolen in je tuin begrijp ik het weer wel dat je baalt van de waardedaling en dat je dus gevangen in luxeangst strijd tegen de waanzin van windenergie. Ook ik heb zo mijn biases.

Maar waardedaling is tenminste nog een reële angst. De luxeangst die Rosanne Hertzberger zaterdag in NRC definieerde is een virtuele anti-wetenschappelijke anti-economische angst en dus nog net een tikkie erger. Ook veel voorkomend in de grachtengordel en dus is het Rotterdamse NRC de juist krant om hiertegen ten strijde te trekken. Lees zelf even de column hieronder (klik op afbeelding en dan op Crtl+ om leesbaarheid te verbeteren). Hertzberger begint met de anti-vaccinatie-lobby (want daar zou je autisme van krijgen, zie ook mijn blog over kwakzalverij), en de anti-GMO beweging (zie ook mijn blog over de schandalige vernietiging van een rijstveld door Greenpeace activisten onlangs) en uiteindelijk zit ze helemaal raak bij het schaliegas en de onzinnige protesten daartegen. De luxeangst is duidelijk ook al tot Boxtel, Haren en Emmeloord doorgedrongen, maar de marketeers (merchants of fear) die de angst verspreiden zitten wel gewoon aan de Amsterdamse gracht, dwz op de trendy NDSM-werf in Noord.

Hertzberger krijgt een lintje in de nieuwe categorie “Goede vrouwen”: zie de nieuwe pagina.

rosanne_hertzberger