Blogs weer noodzakelijke vrijplaats buiten klimaatidealisme pseudo-kwaliteitsmedia

Klimaatverandering boven Flanders Fields, Wijtschate waar de zielen van 1ste Wereldoorlog-soldaten als duiven vliegen door het licht

Lees en huiver bij deze blog in The Guardian: hij bespreekt de redactionele beslissing van de LA Times om bij ingezonden brieven voortaan klimaatsceptische geluiden te weren uit de kolommen.

Critici van klimaatidealisme en klimaatopportunisme ( ‘de’ klimaatwetenschap bestaat immers niet) heten in pseudokwaliteitsmedia als The Guardian steevast  ‘Climate deniers’- de verwerpelijke verwijzing naar holocaustontkenning.

Babylonische klimaatverwarring
Omdat pseudokwaliteitsmedia steeds het debat vervuilen (én ook sommige mensen die zich als ‘scepticus ‘ profileren), zal ik als vrije blogger nog één keer  het klimaatdebat voor dummies in 2 zinnen opsplitsen tegen Babylonische spraakverwarring.

• 1. Het wetenschappelijke debat draait om de GEVOELIGHEID van het klimaat voor extra CO2 bij de geologisch gezien extreem lage concentratie van 280 ppm bij de Industriële Revolutie
•  2. Het maatschappelijke debat draait om welk risico je wilt afweren tegen welke kosten

Zou de wereld werkelijk in korte tijd 6 graden opwarmen, dan heb je een probleem (hoog risico). Bij 1 -2 graad praten we misschien zelfs over een voordeel (laag risico): daaruit volgen beleidsimplicaties. In media én bij sommige mensen die zich ‘scepticus’ noemen lopen a en b steeds door elkaar.

De Firma Wereldverbeter en Angst BV blaast de érnst van opwarming en catastrofale zekerheid op (1), om op vlak 2 – het maatschappelijke vlak- voor klimaatactivisme alle beleidsruimte op te eisen. Klimaatverandering is per definitie volledig door mensen veroorzaakt in plaats van (deels) natuurlijk, geeft een hoog risico, en moet koste wat kost voorkomen.

Gesubsidieerde media zonder uitzondering klimaatidealistisch
De pseudokwaliteitsmedia gaan bij het noemen van ‘klimaatverandering’ vanzelfsprekend uit van een gevoelig klimaat voor CO2 (1), omdat ze de klimaatversie van de milieubeweging (die vanuit 2 redeneert naar 1) als vanzelfsprekend feit overschrijven. Zie laatst het artikel van Henk Blanken de voormalige hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden, die de klimaatversie van Groen Links/Stichting Natuur en Milieu als gegeven neemt.

Daaruit volgt een hoog risico dat men koste wat kost moet afweren, sterker nog: kijken naar onkosten en vragen stellen daarover is verdacht. Dan ben je ‘ontkenner’. Men wil ‘de wereld’ veranderen (2)- lees andere mensen koeioneren- en heeft daarom angst en intimidatie nodig, een hoog risico, én dus een hoge klimaatgevoeligheid (1) om dat risico gestalte te geven. Dit is de partijlijn van het abonneeverliezend media-establishment dat nu via de vakbond voor linkse journalisten NVJ lobbiet voor subsidiebehoud. Daarom werden blogs als de onze noodzakelijk, als Gallisch dorpje tussen de Romeinen.

Bij blogs als de onze is één vraag relevant in de traditie van Aaron Wildawsky: But, is it true?
Kloppen beweringen met beschikbaar bewijs? Voorlopig is het klimaat op onze hand, de opwarming blijft achter bij de projecties van klimaatmodellen. Dat duidt op een lagere klimaatgevoeligheid voor CO2 (= de wetenschappelijke component) .  Een laag risico, waardoor het uitgeven van honderden miljarden euro’s- zoals PvvdA-kabinet Rutte 2 wil met het SER-Energieakkoord- neigt naar zelfdestructie. Jezelf bewusteloos slaan om zo geen jeuk aan je grote teen te voelen.

Kwantiteit bewijs versus kwaliteit van bewijs
Klimaatidealisten/opportunisten roepen steeds ‘er zijn duizenden studies’, of ‘een karrenvracht bewijzen’: verbale intimidatie verwijzend naar kwantiteit van bewijs en de autoriteit van de afzender (duizenden gezaghebbende jongens en meisjes). Terwijl voor klimaatsceptici de kwáliteit telt van bewijs. De natuur trekt zich immers niets aan van opgeblazen academische ego’s en kuddegedrag ter academie voor onderzoeksgeld, of de hoeveelheid Postcodeloterijgelden en subsidies die milieuclubs binnen harken om zichzelf als noodzakelijk te profileren.

Oorsprong milieu- en klimaatidealisme: Plato
Opwarming per sé is binnen zekere grenzen zo slecht niet. Zoals Matt Ridley al schrijft op basis van het werk van klimaateconoom Richard Tol is een milde opwarming deze eeuw enkel GUNSTIG.  Waaruit eigenlijk nog een derde component volgt, factor 3: de ideologische component.

• 3. Geloof je dat menselijke invloed ecologisch gezien principieel slecht is, of één van de vele invloeden, hoe groot ook soms op regionale schaal en nu zelfs mondiaal

Milieufanatici vinden menselijke invloed principieel slecht. Dat komt voort uit hun ‘idealisme’, afgeleid van ‘de idee’ van Plato, diep geworteld in de Europese cultuur. Plato is de bedenker van een ‘balans ‘, ideale staat in de natuur, doorvertaald in het begrip ‘ecologie’, huishouden van de natuur. In zo’n visie is iedere menselijke toevoeging een verstoring die je principieel moet voorkomen. Je streeft naar natuurzuiverheid. Iedere voedselproducent streeft daarnaar, en adverteert met ‘100 procent natuurlijk’.

Daardoor kan je in pseudokwaliteitskrant NRC Handelsblad een redactrice horen kakelen dat we ‘het klimaat vervuilen’. Greenpeace haar ideaal van een ‘schone aarde’ komt voort uit deze culturele mythe. Maar ook het idee dat je de natuur kunt ‘herstellen’, terug kunt naar vroeger toen alles beter was. 

Ook vervuiling is natuurlijk
De aarde is nooit schoon geweest, toen het mechanisme van fotosynthese evolueerde braakten triljarden ééncelligen het toxische goedje zuurstof uit, en alle anaerobe leven moest voortaan ondergronds of stierf uit. Sindsdien leven we in de tijd van het Herboceen, tijdperk van de planten. Hun chemische vervuiling domineert de volledige planeet en leidde zelfs tot de ozonlaag.

Beschikbaar bewijs, en theorie (een darwinistische benadering van de natuur) wijst er op dat mensen gewoon één van de vele milieufactoren zijn. En dat de natuur niet principieel is maar opportunistisch.  Verandering is niet beslist slecht. Als wij extra CO2 toevoegen boven de voor planten bijna verstikkend lage concentratie van 280 ppm: is dat dan ‘slecht’?  Is een paar graden klimaatveraangenaming beslist slechter, terwijl het leven netto beter gedijt bij warmere condities? De laagste biodiversiteit is te vinden in arctische streken.

Maar…….wie Paleo eet moet consequent zijn
Wat alleen wél zo is- een uitgangspunt dat bioloog Barry Commoner ook neemt in ‘The Closing Circle’;  Aangenomen dat evolutie traag verloopt, en mensen nog maar nét een geologische factor van belang zijn, dan is het DNA van het leven ingesteld op een mensloze wereld. Het werkt dus ‘beter’ zonder al te veel inmenging, is dan de aanname.

De voorstanders van een ‘paleo-dieet’ hanteren ook die lijn van redeneren. Je lichaam is over millennia ge-evolueerd en niet ingesteld op welvaartsvoedsel van de moderne landbouw. Je kunt dus beter veel vlees eten, dat aten we in de oertijd ook: ons lichaam blieft al die suikers niet, brood enz.

Er zijn dus biologische grenzen, al was het maar in de genetische make up van het leven bij omgaan met veranderingen.  Oh ja, er speelt nog één laatste aspect in het debat, niet specifiek voor het klimaat:

• 4. Als we oplossingen moeten vinden (voor economisch renderende alternatieven buiten fossiele energie), is de overheid of privaat initiatief dan de aangewezen entiteit? En nee, hoezo, ik probeer u te sturen?