Bodemdaling werelderfgoed geen probleem als je maar geld in laatje brengt

Bodemdaling werelderfgoed geen probleem als je maar geld in laatje brengt

Wanneer garnalenvissertjes met hun netje over de zeebodem slepen in Natura 2000-gebied en daar twee zandkorrels doen opwellen en een mossel kwetsen zegt het Ministerie van Economische Zaken: ‘Bodemberoering, direct verbannen uit een gebied ter grootte van de Provincie Utrecht.’ Leg je een zak geld over de brug zoals Zoutboer Frisia uit Harlingen of de NAM met haar gaswinning, dan is de zelfde Waddennatuur plots onkwetsbaar: vanaf 2015 mag de zoutboer tussen vogeleiland Griend en Harlingen de Wadbodem van werelderfgoed de Waddenzee met liefst EEN METER (980 mm) doen dalen, en heten de ecologische risico’s volgens het Rijk plots miniem.

Nu zou de zandhonger van het Wad die na aanleg Afsluitdijk ontstond (8-12 miljoen kuub per jaar) plots een meter bodemdaling kunnen compenseren, waar dit bij een visnetje met 1 centimeter bodemberoering niet zou gebeuren.

Frisia en Omrin een tandem
Ik geloof dat het met de lobby van Frisia wel snor zit. Ze draaien op de met 130 miljoen euro belastingeuro’s (niet aan burgers teruggegeven afvalheffing) gebouwde Harlinger Omrin-Afvaloven (Margreeth Boer zat in RvC Omrin én Waddenraad), de ‘reststoffen energiecentrale’ die zijn opgewekte energie kwijt moet aan de buren. De belangen van Omrin zijn een extra argument ook die zoutwinning door te duwen.

Eigenlijk is alles bij de overheid te verklaren met twee trefwoorden, niets nieuws onder de zon natuurlijk: macht en geld. Daarom ageer ik ook zo tegen milieuclubs die op de schoot van de overheid gingen zitten. De overheid – zeker als instrument van lobbies- is meestal de VIJAND en het probleem, niet de vriend en de oplossing.

De bezwaarprocedure is nu geopend. Ik zou zeggen, Waddenvereniging, Coalitie Wadden Natuurlijk, Natuurmonumenten en Stichting de Noordzee, geef ze een veeg uit de pan. Of zijn jullie al omgekocht, zoals bij het kokkelproces?