Nieuwe wildernis en werelderfgoed? Nee dit is gewoon een weiland bij Firdgum van de ecologische visionair Boer Harms...

Nieuwe wildernis en werelderfgoed? Nee dit is gewoon een weiland bij Firdgum van de ecologische visionair Boer Harms…

Van tijd tot tijd doet onze oerpaardenmanager Frans Vera met Staatsbosbeheer weer een ecologische claim beneden zeeniveau. Zoals laatst in Trouw ‘de Oostvaardersplassen moeten op de Unesco Erfgoedlijst net als de Amsterdamse Grachten en ik ben de Geestelijk Vader’. Meestal doen media kritiekloos mee, maar deze week stond uitzondering Koos Dijksterhuis op- met zijn dagelijkse natuurdagboek in Trouw. Dijksterhuis zette net treffend de vallei der paarden in de Flevopolder neer met kadaverdiscipline van Staatsbosbeheer, opnieuw gehyped door de film ‘De Nieuwe Wildernis’.

Gisteren reageerde Vera daar op zijn bekende huilerige wijze op in Trouw in het artikel ‘Dijksterhuis wil geen natuur maar vogelplaatjes’: om Vera tegen zichzelf te beschermen kun je dat hier lezen door ons te liken.

‘Waarom loopt iedereen in media achter Vera aan?’
Vera is boos, goed zo Koos! Dat Vera boos wordt als je hem op argumenten in een hoekje drijft heb ik ook ervaren na mijn artikel Falende Grazers in het NRC waar de ecologische discussie achter de grote grazernij op bewijs werd getoetst, en vooral de implicaties voor natuurbeheer. Meteen met de redactie bellen, he Fransie?

Terwijl het gilde der linksdraaiende informatie-amateurs (de kwaliteitsjournalistiek) Vera vakkundig laat leeglopen is Dijksterhuis met Martijn de Jonge en mijn persoontje één van de weinigen die in media nog wel eens wat tegenspel bood. Dijksterhuis vroeg mij: hoe kan het iedereen in media zo achter Vera blijft aanlopen?

Een gekke vraag.
Allereerst: Het is normaal dat groepsdier Homo sapiens flauwekul omarmt, zodra een punt is bereikt dat ‘iedereen’ het doet, van dwergwerpen tot genocide. Laten we dat een sociaal kantelpunt noemen. Met enige amusementswaarde wordt het zelfs ‘cultuur’ genoemd. Draait de flauwekul op vol vermogen, dan komt er vanzelf een film van die het bevestigt, of het nu The Inconvenient Truth is van Al Gore of ‘De Nieuwe Wildernis’, waar de Serengeti Hollandaise als Africa-documentaire is neergezet.

Als tweede: De linksdraaiende amusementsindustrie en hun vakbond NVJ, pardon, de kwaliteitsjournalistiek. Ach, daar heb ik al veel te veel woorden aan vuil gemaakt. De afwezigheid van zelfstandig denkvermogen en het vermogen tot polonaise lopen is een harde voorwaarde voor journalist zijn.

Vera geeft de Nederlander zijn natuurverhaal
Vera dankt zijn invloed aan retorische gaven, hij kan critici gesmeerd buiten spel zetten door een opmerking uit zijn verband gerukt de zaal in terug te gooien, verpakt als grap. En wees nu eerlijk, hij geeft Homo sapiens polderensis een verhaal dat hij graag hoort: wildernis beneden zeeniveau gemodelleerd naar een natuurfilm over Afrika, wie had dat voor mogelijk gehouden.

Uiteindelijk gaat het de meeste mensen dáár om, mensen willen graag voor de gek gehouden worden, dat geeft ze een goed gevoel. Welke brilsmurf zeurt er nu om bewijs? Zeg gewoon ‘afwezigheid van bewijs is geen bewijs voor afwezigheid’ en hup zo die gaat.

Geen Oernatuur maar Boernatuur
Ik ben nu in het stadium: gun die kerel zijn pret, en bij de journalistiek ben ik al jaren in het stadium van berusting beland. Vergeef hen Heer want zij weten niet wat zij doen. Misschien zal de Heer dat zelfs bij Vera doen.

Wie nog in enige achtergronden is geïnteresseerd, in Falende Grazers staat de ecologische discusssie afdoende geschetst, en het aanvullende artikel van Eddy van der Maarel naar aanleiding daarvan. Voor vrouwen en kinderen heb ik in deze blog 2 plaatjes bijgevoegd, waarmee je de non-discussie over oernatuur tot de essentie terugbrengt.
Kunnen herbivoren een landschap open houden?

Ik zou zeggen, kijk eens naar Schotland en zie hoe na de kap van Schotse dennenwouden dankzij de vraat van hertenkuddes geen boom nog de kop op steekt, tenzij je jonge aanplant omheint en rigoureus afschot bedrijft. Als je maar voldoende vee op een stuk grond zet krijg je zelfs een weiland. We hebben daar in Nederland enige ervaring mee…

Gemengd eikenwoud, een meer waarschijnlijke aanblik van een groot deel van Nederland bij het begin van menselijke invloeden: gisteren gemaakt trouwens, je kunt zo lekker liegen met foto's

Gemengd eikenwoud, een meer waarschijnlijke aanblik van een groot deel van Nederland bij het begin van menselijke invloeden: gisteren gemaakt trouwens, je kunt zo lekker liegen met foto’s