Een ongestoorde Noordzee met rust, dan moet je de wind en golven uit zetten
In het novembernummer van mijn ecologenblaadje De Levende Natuur verschijnt de lezing die hoogleraar mariene ecologie en gastblogger van Climategate.nl Han Lindeboom hield op de Noordzeedagen, 10-11 oktober. Daarin geeft Lindeboom indirect toe dat het gekunstelde Natura 2000-boekhouden met exacte normaantallen zwarte zee-eendjes en ander proceduregrut, er vooral is om natuurbescherming juridisch houdbaar te maken bij de Raad van State. Waar het onze Han werkelijk om gaat is dat hij aan rust toe is. In de Noordzee welteverstaan.
Het echte probleem is dat wij in Nederland gedwongen zijn om te opereren binnen een wettelijk kader (…) Als we dat niet doen gaan we onderuit bij de Raad van State. Dus kijken we alleen naar Habitatrichtlijn-criteria als stenen, zandbank of huidige kernsoorten. Concepten als rust, ongestoordheid of ecosysteem zijn binnen dat wettelijk kader niet geduid en dus niet beschermd. Dit Euvel ligt ook ten grondslag aan de vele vormen van miscommunicatie tussen overheid, politiek, wetenschappers, visserij en maatschappelijke (link-politieke RZ) organisaties over de vraag wat nu het gewenste en noodzakelijke beschermingsniveau is.
Dan word ik bijna onwel als Lindeboom vervolgt:
Er is een grote discrepantie tussesn ecologisch onderbouwde beschermingsregimes, juridisch verankerde regimes en politiek haalbare regimes.
Lindeboom wil ook het Friese Front sluiten voor visserij, om de ‘rust’ te beschermen en ‘ongestoordheid’. Mijn vraag die ik al jaren stel, maar die onze Han niet beantwoordt: definieer dan eens – wanneer je beweert de ecologisch wetenschappelijke onderbouwing te vertolken- wat ‘ongestoordheid’ is, in een habitat als de Noordzee. Kwantificeer de menselijke invloed ten opzichte van de natuur, en kom dan aub niet weer met een tropisch rif aanzetten als referentie voor de Noordzee, het Great Barrier Reef….
Neem alleen al de storm van gisteren, verstoring is de norm op de koude Noordzee. Laat staan ‘rust’, geef eens een ecologisch wetenschappelijke definitie van ‘rust’ in een Noordzee waar bij een storm de bodem tot 30 meter diepte wordt omgewoeld. Ik krijg de indruk dat vooral Han Lindeboom rust nodig heeft, wat bij hem neerkomt op ‘een gebied zonder visserij’. Een kwart van de Noordzee visserij-vrij. Dat mag, maar het ontbreken van politiek draagvlak daarvoor – op basis van boterzachte definities- wijten aan miscommunicatie is nogal kort door de bocht
Verlangen naar wildernis
In mijn optiek worden mensen als Lindeboom in de eerste plaats gedreven door het uit de VS overgewaaide wildernisideaal. Waarbij ze dat ideaal later met diersoorten en ecologisch jargon invullen, je ziet dat ook bij het ecologengilde dat rond de Waddenacademie hangt als ze zeggen: ‘de Waddenzee moet op eigen benen kunnen staan’ (Johan van de K. NIOZ), een ecosysteem als lichaam en afgeronde entiteit. De tekst die het Amerikaans Congres aannam luidde voor wildernisgebieden:
In contrast to those areas where man and his own works dominate the landscape, an area where the earth and its community of life are untrammeled by man, where man is a visitor who does not remain (citatie uit Nash, R. 1967: Wilderness and the American Mind, Yale University Press)
Dit is een pre-darwiniaans natuurbeeld, waar de mens los van de rest van de natuur staat, samenhangend met het achterhaalde platonische ‘balans van de natuur’-concept, net als het metaforische gebruik van het matig gedefinieerde begrip ‘gezondheid’ van ecosystemen.
Mijn voorstel: stel vissers-reservaten in voor de jagers van de zee
Maar misschien worden we ten diepste allen wel door emotie en een verlangen naar vrijheid gedreven, ook hoogleraren Mariene Ecologie in Wageningen en andere mensen die zich achter dure titels verschuilen. In mijn optiek weerspiegelt het wildernisideaal vooral dat: verlangen naar een plek die nog niet door andere menselijke concurrenten is ingevuld, een landschap dat niet door andere denkende wezens is geïnterpreteerd. Vakantie, zoals Han’s favoriet- duiken in het Great Barrier Reef- is daar een invullend compromis van een paar weken van.
Bedenk dat we dagelijks onze vrijheid en levensbehoeften moeten kopen, door andere mensen losgeld te betalen. Als u niet betaalt komt u in de gevangenis. Het alternatief is dakloosheid/ leven in Ecodorp Tilburg. Alles is van iemand anders, tenzij je ‘m er af jaagt of wegkoopt: maar dan betaal je weer steeds hogere OZB aan onze algehele bezetter. De overheid.
Dat onbezette land was wat de kolonisten ook in de VS meenden aan te treffen waarbij ze de Indianen hooguit als onderdeel van de wildlife zagen, geen echte mensen. Die joegen ze naar wat reservaten, en ik stel voor om het zelfde met vissers te doen. We gaan gewoon visserij-reservaten instellen – een kwart van de Noordzee- waar deze laatste beroepsjagers van de zee wat folkloristisch een netje mogen werpen in harmonie met de natuur, lekker bodemberoeren. Omdat hun activiteit dankzij Brusselse bureaucratie, hinder van links-politieke, pardon ‘maatschappelijke’organisaties en hoge brandstofprijzen toch nauwelijks nog rendeert…
Han Lindeboom maakt volstrekt duidelijk wat er ten aanzien van de Natura 2000 problematiek speelt: politiek bepaalde standpunten van NGO’s en andere lobby groepen er langs juridische kaders doordrukken. Als je je daar met wetenschappelijke of sociaal-economische argumenten tegen denkt te kunnen verzetten heb je bij voorbaat verloren.
Rypke’s voorstel de vissers een reservaat van 25% is verdere discussie waard. Ik stelde voor om om voor de visserij 75% te reserveren. Zie later deze maand ook het stuk in De Levende Natuur.
Verder is vergelijken van het effect van stormen, waar het Noordzee ecosysteem al vanaf het begin evolutionair op aangepast is, met zware visserij die pas in de vorige eeuw ontstond fundamenteel onjuist. De oestergronden lagen vol oesters die vele stormen hebben overleefd maar de zware visserij uiteindelijk niet.
O ja, Rypke ik vergeet nog iets. Je hebt het over het uit Amerika overgewaaide wildernis ideaal. Toch is dat nog niet zo’n slecht ideaal als je Yellowstone, één van mijn andere favoriete plekken, vergelijkt met onze Hoge Veluwe. In Yellowstone kun je de herten bijna en de elanden echt aanraken. Op de Hoge Veluwe mag je bij zijn als je in de verte een wild dier hebt gezien. Ik weet wel wat mijn ideale natuur is. En ook daaromheen is ander menselijk gebruik. Het gaat erom een deeltje met rust en ongestoord te laten. Is dat nu echt te veel gevraagd?
Joseph Reichholf heeft overtuigend uitgelegd dat de enige reden dat dieren in het wild schuw zijn voor de mens is dat ze geen jager van een goed bedoelend mens kunnen onderscheiden. Alleen de kraai kan dat wel. Als een gebied zoals Gran Paradiso of ook Yellowstone denk ik ruim 100 jaar niet bejaagd is dan zijn dieren niet meer schuw. Dan vinden ze gezelschap van de mens juist leuk en eten ze uit je hand net als in het bijbelse paradijs. Dat zou ook mijn ideaal zijn. Ik ben ook voor het verbieden van jacht met geweren en al helemaal het schieten met hagel (wat een manier is om te jagen door zuiplappen met een Parkinson hand). Het mooiste is bow hunting waarbij je een dier tot 30 meten moet besluipen tegen de wind. In Amerika (waar alles beter is idd) is bow hunting een hype. In Europa verboden. Kortom: verbied de conventionele jacht en gooi alles open voor bow hunting. Dan zijn de dieren niet meer schuw op de schootsafstand van 300m maar 30m. Dat is voor de doorsnee fotocamera al een stuk leuker. Wat dit voor de visserij betekent kan ik niet zeggen… daar heb ik geen verstand van. Me dunkt dat vissen en kreeften gewoon geen aaibare dieren zijn en dat we als mens het recht hebben daarmee om te gaan als met een graanakker: maaien dus. Verder moeten de ecologen maar uitzoeken (uitvechten zoals altijd in de wetenschap) wat de zeebodem verdraagt. Maar vergelijk niet een aaibaar hert met de visserij. Dat zijn echt twee dingen. Ook uitstekend trouwens die wildparken in Zuid-Afrika waar je als bezoeker op het wild mag schieten. Dat is echt te prefereren boven bio-industrie waar verder eigenlijk ook niets mis mee is. Live en let live. Wij mensen zijn de baas op aarde. Wij mogen doen wat ons goed dunkt en de aarde zo inrichten als wij hem leuk vinden. Tot die aardbeving komt…. dan weten we weer wie echt de baas is….
Han Lindeboom, hoe op aarde kan ik je als wetenschapper nog serieus nemen als je zo reageert, enkel retorisch….
Die constatering staat los van het feit dat je zelfs ingaat op mijn grapje om voor de laatste vissers 25 procent te reserveren. Ik weet dat je slim genoeg bent in te zien dat dit een grapje was dus waarom doe je dat dan, behalve voor retorische doeleinden en om een rookgordijn te creëren rond je fundamentele intellectuele oneerlijkheid
Het is erg jammer dat zoveel intelligente mensen hun gave op zo’n verkeerde manier gebruiken. Het feit dat je zo zelfs hoogleraar kan worden zegt mij voldoende over het heersende academische klimaat. Wat jammer dat het wetenschappelijk bedrijf zo is afgezonken, terwijl het één van de meest nobele zaken kan zijn die de mensheid voortbrengt
Ik denk datwe moeten afstappen van het beledigen en het ons bedienen met termen als “oneerlijk” etc. Lees snel eens: http://wattsupwiththat.com/2013/11/02/the-catastrophic-agw-memeplex-a-cultural-creature/ Dan zie je dat zo’n Lindeboom niets menselijks vreemd is. Hij is helaas geïnfecteerd met een verkeerd (sub-optimaal) memecomplex. Daar kan eens mens weinig aan doen. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is. Mijn vader was deep down een onverbeterlijk communist. Vanuit een goed hart. Denk dat we vaker moeten uitgaan van goede bedoelingen bij de tegenpartij. Want hoe luidt het gezegde ook weer:
Han Lindeboom schreef:
“Ik weet wel wat mijn ideale natuur is. En ook daaromheen is ander menselijk gebruik. Het gaat erom een deeltje met rust en ongestoord te laten. Is dat nu echt te veel gevraagd?”
Daar moet ik toch wel oostvaarderlijk van plassen.
De mens is een onderdeel van de natuur.
Met welk recht ontzeg je de mens gelijke rechten in de natuur?
Omdat de mens de natuur naar eigen hand wil zetten, net als elke andere levensvorm?
Ga foto’s maken van de natuur, dan heb je een status quo waar je jarenlang mee toe kan.
Alternatief, huur een volkstuintje en laat het braak liggen.
In beide gevallen zijn we van het natuurgezeur af.