Er is zelfs Iron Maiden bier: de grondstoffen voor bier raken niet op, al drinken we het nog zo veel
Only the good die young, all the evil seem to live forever, zong Iron Maiden al- ze hebben nu hun eigen bier– en na de uitzending over dode Prins Friso kwam dit liedje opzetten. Het geldt ook voor de bij velen onbekende econoom Julian Simon die vóór Bjorn Lomborg de strijd aanbond met neo-Malthusiaanse ecologen als dr Doom Paul Ehrlich. Die staat bij de milieubeweging nog steeds op een voetstuk, terwijl vrijwel niemand Simon nog kent, schrijver van ‘The Ultimate Resource’, waarvan het herziene deel eind jaren 90 verscheen. Die kun je HIER volledig downloaden, inclusief Simon’s bespreking van de veel te negativistische wijze waarop media over het milieu berichten.
Onze belangrijkste grondstof is volgens Simon het menselijk vernuft, waardoor grondstoffen nooit werkelijk ‘op’raken. Simon ging in 1980 de beroemde weddenschap aan met Ehrlich, dat 5 door de doemdenker geselecteerde metalen in prijs zouden stijgen/dalen. Inzet 200 dollar per metaal. Bij prijsdaling- indicatie voor afnemende economische schaarste van dat metaal- in 1990 zou Ehrlich Simon het verschil bijpassen. Dr Doom moest Erhlich in 1990 een bedrag van 576 dollar aan Simon overmaken, alle metalen waren in prijs gedaald. Ik kwam de weddenschap weer tegen in het boek ‘Oefeningen in Duurzaamheid’ uit 1995, in een artikel van Wim Heijman getiteld ‘Duurzame groei en milieugebruiksruimte’. Simon daagde Erhlich verder uit door de inzet te verhogen tot 20.000 dollar voor de prijs van iedere grondstof in ieder willekeurig jaar…
De Grondstoffen kunnen niet op raken(?)
Grondstof is per definitie een rekbaar begrip: de rare earth metals in windturbines waren vroeger enkel afvalproducten uit kopermijnen, en tegenwoordig kun je zelfs metalen winnen uit de vliegas van huisvuilverbranders. Bedenk dat econoom William Stanley Jevons in The Coal Question in 1865 al het probleem van de dreigende kolenschaarste voor Groot Brittanie beschreef…. De definitie van ‘erts’ verandert met toenemend vernuft, kon je eerder koper enkel winnen uit erts met 1 procent koper, nu kan dat uit tienden tot honderdsten van procenten, oa via bacteriën. (bacterial leaching)
Een eerder werk dat deze thematiek behandelt is The Economics of Natural Resource Availability uit 1962 van Harold Barnett & Chandler Morse, die (net als Simon) een moderner tegenhanger van Malthusiaans denken hanteren, het denken dat zo populair is bij groende doemprofeten.
In de herziene uitgave uit 1998 van het in 1981 voor het eerst verschenen The Ultimate Resource mocht Simon constateren dat de feiten hem op de meeste gronden gelijk gaven. Maar ja, gelijk hebben en krijgen: Simon werd verguisd en vernederd terwijl de doempredikers in dure hotels logeren en de wereld rond vliegen. Misschien is Climategate.nl één van de platforms die Simon het eerherstel kan helpen geven dat hem toekomt en anders zal de toekomst dat wel doen.
Zoals Heijman besluit;
Anders dan sommige ‘wetenschappers’willen doen geloven is ‘doomsday’ dan ook geen vaststaand feit
Als je bezorgd bent over de eindigheid van grondstoffen, dan ligt de bouw van windmolens niet voor de hand. Immers, op zee weegt zo’n ding meer dan 1 miljoen kilo, waarmee gemiddeld de energie wordt opgewekt van 20 personenautootjes.
Zoals eerder verkondigd: duurzaamheid is technologische aanpassing, dus innovatie.
Focus op alleen grondstoffen is misleidend.
Ook elektrisch autorijden moet dan worden ontraden, want per liter benzine moet 20kg accu’s worden meegezeuld.
Dit artikel is niet compleet zonder een link met Hubberts Peak Theory uit 1956: http://en.wikipedia.org/wiki/Hubbert_peak_theory
Deze man had het destijds toevallig goed en is sindsdien opgenomen in het “memeplex” (de religie) waartegen wij strijden.
Maar nieuw onderzoek toont aan dat de peak niet veroorzaakt wordt door een gebrek aan grondstoffen under ground maar door factoren above ground. Zie: http://halshs.archives-ouvertes.fr/hal-00530077/
En dan moet je ook Yergin lezen in dit verband: There will be oil! http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424053111904060604576572552998674340
LS! Stephen Emmott schreef: 10 Billion. Als capabele onderzoeker beweert hij dat de planeet binnenkort niet meer de wereldbevolking kan voeden. Op Sparta, in de klassieke oudheid, werd er gezegd: Ken Uzelf. Wat mij het meeste aan deze discussies verbaast, is de (zelf) overschatting, wat betreft de menselijke intelligentie. Nooit wordt enige lering getrokken uit het feit dat het al heel lang niet lukt, om deze problemen, zoals het feit dat de olie en andere grondstoffen op raken, op te lossen. Qua geld lijkt mij, is er voldoende “incentive” om met een oplossing te komen.
@sebastiaan: interessante beweringen,maar die over het opraken van fossiele brandstoffen is de komende eeuwen nog onwaar
Tenzij e een bron met data kunt vermelden over dit door onze huisingenieur Theo uitgebreid behandelde onderwerp
Misschien ben je bang dat de BEschrijving (fossiele brandstof zat) een VOORschrift wordt, maar je moet altijd waken dat je objectieve observaties niet subjectiveertmoraliseert, dat is de bron van veel spraakverwarring bij discussies
Beste Rypke! Leuk dat je zelf reageert, het gesprek met anderen in Nederland is soms niet makkelijk te voeren. Het onderwerp milieu, waar de blog over gaat, daar heb ik behalve genoemde dunne boekje, eigenlijk nooit serieus iets over gelezen. Het onderwerp benader ik vanuit mijn perspectief, er is sprake van een grenzeloze zelfoverschatting en veel te rooskleurig inschatten van het eigen kunnen, bij het gebrekkige wezen, de mens. Bijvoorbeeld het Lake Wobegon effect is onderzocht bij professoren, waarvan 94% een bovengemiddelde professor denkt te zijn. De overheid houdt ons regelmatig voor dat zo rond 2055 het gas op zal zijn, mijn tijd zal het wel duren, maar knap vervelend voor de jongeren van nu, en misschien wordt het ook gebruikt om de prijs op te drijven. De overheid, net als de weersverwachting zit er wel eens naast, maar of het allemaal wel goed gaat komen?
Beste Sebastiaan., ik schreef net een reactie op je die wegviel: ik ben pessimist als het gaat om het ‘verbeteren van de menselijke conditie’, wat sommige techno-optimisten willen. Gaat daar je kritiek over op techno-optimisme? Dan delen we de zelfde scepcis over utopisme
De mens is een hopeloos, leugenachtig en hypocriet geval, een wandelend gat in de maag met zware ballen. Dat verandert niet. We lezen ook net dat ‘Een zware politiemacht op de been wordt gebracht bij de intocht van Sinterklaas’. De menselijke conditie is kortom al 2 miljoen jaar hopeloos en techno-optimisme zal daar niets aan veranderen
Maar… als er dan in het aardse bestaan één lichtpuntje is, dan is dat het menselijk vernuft om nieuwe dingen en oplossingen te vinden van kunst tot techniek. Onze creativiteit is eindeloos, dus we vinden wel oplossingen voor zaken als energieproblemen. Daar zit ik dan weer niet over in. Wel over de introductie daarvan